من هرچقدرم از یکنواختی بدم بیاد بازم آدم یکنواختیم، یعنی حتی وقتی زندگی میخواد منو از روزمرگی دربیاره انقدر پامو میکنم تو یه کفش و یه جا میشینم تا دوباره به شرایط قبل برگردم، حوصله دردسر و وفق دادن با شرایط و کوفت و زهرمار هم اصلا ندارم.

دیدید تو این بسته چیپسا کلی هوا میکنن؟ فکر کنم تو اینترنتا هم همین روندو دارن پیاده میکنن. خواستم غصه هامو بریزم تو سطل آشغالی و بعد صدسال برم فیلم ببینم یهو اینترنتم تموم شد.

مردم قلبشون یه چیزی میگه عقلشون یه چیز دیگه چرا مال من جفتش یه شروورو میگه؟

[ و تو ای عزیزی که عزیزترش نیست ]

کاش میشد بهش بگم بوی بهشت میدی.

خدایا من فکر کنم جای مغز تو سرم یه قلب دوم گذاشتی چون این احساسات مسخره تو کله‌‌م هم ول کن نیستن.

گفت نمیدونستم دیگه از نوشابه هم خوشت نمیاد. دلم میخواست بهش بگم نه عزیزم من نتنها هنوز عاشق نوشابه‌م بلکه تو روهم هنوز دوست دارم. ولی متاسفانه جفتتون فقط بلدین گند بزنین به زندگیم.

یک روزی معدمو میکنم میندازم جلوی سگ، البته قلبمو هم همینطور.

این ساعت خوابمو نمیدونم چجوری قراره درست کنم جدی، هنوز نخوابیدم از دیروز تاحالا. چجوری از شنبه باید شیش صبح بیدار شم یعنی؟ تازه درسم باید بخونم مث اینکه.

دلم کتلت یواشکی وسط ماه رمضون تو پیاده رو سلامت پشت درختا میخواد.

آدمایی که ادای دوست داشتنتو درمیارن ولی ازت متنفرن واقعا حال بهم زنن. کارشون اینه که تمام مدت بهت لبخند بزنن و با حرفای قشنگ‌قشنگ خامت کنن ولی تا ازشون دور میشی بهت پوزخند میزنن.