"منو ببخش عزیزم که غمت رو درآغوش نکشیدم، ترسیدم که شاید برات کافی نباشه"

"هنوز آهنگامو گوش میدی؟"

"This is not pride, I just wanna protect you and me"

I don’t sleep cause when I do, All my dreams are dreams of you. ‌‌

این خیلی ناراحت کنندست که کارایی که قراربود باهام انجام بدیم رو باید تنهایی انجام بدم.

*آخرین باری که میگوییم خداحافظ

اندازه کل دنیا حوصلم سررفته و حتی جز اورثینک نمیتونم کاری انجام بدم.

واقعا فقط میتونم بشینم یه گوشه گریه کنم و سیب‌زمینی سرخ کرده بخورم تا شاید pms کوفتی تموم شه و اصلا زندگی هم.

داشتم توی اینستا میچرخیدم تا فقط شنبه لعنتی تموم بشه و یهو رسیدم به یه پست که نزدیک یک سال پیش زیرش کامنت گزاشته بودم و تنها کاری که تونستم بکنم این بود که واسه خودم گریه کنم و صفحه گوشی رو به سینه‌م فشار بدم. "همه چی درست میشه، فقط یکم دیگه تحمل کن"

من خودمم مووآن کنم خوابام نمیکنن.