در هرحال من هنوز امیدوارم مفهوم همراه اعتباری و در برهه های زندگی متغیر نباشد که این سیلان زندگی و انسان ها واقعا برایم غیرقابل تحمل شده و گاه دلم میخواهد کل دنیا را متوقف کنم تا چند وقتی ثبات نسبی داشته باشم و مجبور به درک و پذیرش تغییرات جدیدش نباشم. "*بله شاید دگم بودن یقه ام را سفت چسبیده باشد ولی تحمل هر روز یک چیز جدید بودن_شدن هم سخت است حس شدیدی از بی‌پناهی را منتقل میکند."

کاش یکی هم این وسط دست منو بگیره و نزاره زندگیمو جهنم کنم، قول میدم از بعدش دیگه فقط استقلال مستقل قلل.

بهش گفتم دلتنگم و در کسری از ثانیه در آغوشم کشید و شست و برد و خاکبرسرت که سر همین یه کارم جونمو بالا آوردی.

"اصلا تو من رو دوست داری یا ارزشی که بهت میدم رو؟"

امشبم بیاید با پاشایی جون سر کنیم🎀 *آهنگ پاپ قدیمیا همیشه حس زندگی و راحتی بهم میده، حس برگشتن از مدرسه بعد یه روز خسته‌کننده و طولانی، حس روزای آخر اسفند ماه، حس چند ساعت آخر مسیر برگشت توی سفر، حس اواخر اردیبهشت ماه ۱۴۰۱.

The world’s a little blurry Or maybe it’s my eyes The friends I’ve had to bury They keep me up at night Said I couldn’t love someone ‘Cause I might break If you’re gonna die, not by mistake

کاش مغزم متوجه این پدیده بشه که اگه یکی توی خوابات آدم خوبیه دلیل نمیشه که درواقعیت هم باشه.

"اگه هم زندم جز به عطر تو نیست"

میگه که یک خنده کن ای گل عو عی عا عو عی عو

بعد امتحان یجوری جونم در رفته انگار تریلی ای چیزی از روم رد شده و تنها کاری که از دستم برمیاد اینه که خودم رو با آهنگ خفه کنم و انقدر صداشو ببرم بالا که همه صداهای تو مغزمم خفه‌ بشن.