هدایت شده از علی باطنیه
نامه رضاقلی خان نظام السلطنه مافی به شیخ حسین خان چاکوتاهی (از مجاهدان نهضت ضد استعماری جنوب ایران) در جریان جنگ جهانی اول در پی شهادت فرزند شیخ حسین خان در جنگ با انگلیسی ها:
دل خوش دارید و ابدا ملول و متکدر نباشید که فرزندتان نمرده و نام نیکش در صفحات تاریخ دنیا ابدالدهر باقی است. شکر نمائید که پسر شما در راه اسلام و حفظ استقلال وطن عزیز شربت شهادت خورده و در واقع با فدیه جان، کسب شرافت ابدی و سعادت دائمی در خانواده شما باقی گذارده و از اهل ایران هر کس دارای غیرت و صاحب حسن و عرق اسلامیت باشد، در این موقع تهاجم کفار باید مرگ با شرف را بر زندگانی بی شرف ترجیح داده و در واقع ادعای دین مبین از این گونه مجاهدت و فداکاری غفلت و قصور ننماید...
اگر شما بدانید در این اقدام غیورانه چه شرافتی را برده و چه سعادتی را کسب نموده مسلما دقیقه ای از مجاهدت غفلت نورزیده و بیش از پیش در قلع و قمع دشمنان دین و مملکت سعی وافی و اهتمام کافی خواهد نمود. اجمالا می نویسم که شرافت شما بسته به استقلال ایران است. اگر خدا نکرده دشمن در ایران استیلا یابد و به ایرانیان مسلط شود، برای هیچ یک از ایرانیان زندگانی و شرافت باقی نخواهد گذاشت و با این حال خوبست هیچ وقت ضعف و سستی را به خودتان راه نداده و با کمال غیرت و رشادت حمله به دشمن کرده...
امیدوارم که از توجه امام عصر عجل الله فرجه ریشه قشون دشمن بالمره قلع و قمع و ان شاءالله خاک مقدس ایران عنقریب از لوث وجود آن ها تطهیر شود...
۲ شعبان ۱۳۳۴ قمری
۱۴ خرداد ۱۲۹۵ شمسی