🔴 چگونه از شما جاسوسی میکنند؟! جدیدترین شیوه جاسوسی در جهان، #جاسوسی از طریق جمع آوری اطلاعات از «منابع آشکار یا عمومی» است. اینترنت، پایگاههای جستجو، پیام رسانها و خصوصا شبکه های اجتماعی. به این شیوه جاسوسی محترمانه از منابع قابل دسترس برای عموم، اوسینت ( Open-source intelligence (OSINT)) میگویند. از پستها و پیج شخصی شما در شبکه های اجتماعی، به راحتی اطلاعاتی همچون اطلاعات شخصی (از نام تا اطلاعات تحصیلی، عکس، محل کار و موقعیت مکانی)، حلقه دوستان و خانواده، شبکه ارتباطات شخصی و شغلی، زمینه فعالیت، علایق و عقاید، سطح کنش پذیری و.. قابل کشف و دسترسی است. 🔰 دوهفته پیش روزنامه انگلیسی تایمز گزارش داد، نزدیک به ۸۰ درصد از اطلاعات سازمان‌های اطلاعاتی مانند سیا از "OSINT" تامین می‌شود. بعنوان مثال می‌نویسد: "پست‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و حاوی اطلاعات حساسی درباره استقرار نیروهای روس در اوکراین بود، تأثیر سریع‌تر و قوی‌تری نسبت به تصاویر منتشر شده توسط شرکت‌های ماهواره‌ای از تحرکات نیروهای روسی داشت". 🔰تایمز مینویسد: آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار برای جاسوسی از افراد و کشورها هزینه میکند. به این رقم دقت کنید. کل بودجه سالانه ایران حدود 39 میلیارد دلار است. و آمریکا سالانه بیش از دو برابر کل بودجه کشور 80 میلیونی ایران فقط صرف "جاسوسی" میکند. همچنین چین در حال حاضر حدود ۱۰۰ هزار نفر را در اختیار دارد که در زمینه این نوع جاسوسی (اوسینت) کار می‌کنند و حتی شرکت‌های خصوصی واحدهای خود را برای نظارت بر وب‌سایت‌هایی مانند توییتر، فیس‌بوک و یوتیوب راه‌اندازی کرده‌اند تا از اولین کسانی باشند که از تغییرات مورد انتظار در وضعیت" امنیت جهانی" مطلع می‌شوند. 🔰در اینجا اهمیت فضای مجازی خصوصا شبکه های اجتماعی در «امنیت» و «ناامنی» کشورها آشکارتر میشود. هر کشوری که صاحب و مالک یک شبکه اجتماعی و پیام رسان است، به راحتی میتواند کاربران کشورهای هدف را جاسوسی و آنالیز کند. از طریق شبکه های اجتماعی، سرویسهای جاسوسی، به راحتی میتوانند نوسانات رفتاری و فکری جوامع را ارزیابی، کنترل و دستکاری کنند. 🔰 به عنوان مثال، سرویس جاسوسی آمریکا از طریق اینستاگرام تحلیل میکند که مردم ایران، مردم ترکیه، مردم عراق و..، با چه اخبار و حوادثی، عصبانی میشوند؟ از چه طریقی خشم اجتماعی فراگیر میشود یا فروکش میکند؟ چگونه و به چه چیز میخندند؟ چگونه و با چه سوژه هایی متحد میشوند و حالت دفاعی از کشورشان میگیرند؟ با چه مکانیسم تبلیغاتی، لایک میکنند؟ کامنت میگذارند؟ خرید میکنند؟ با چه سوژه ای دیوانه میشوند و شورش میکنند؟‼️ چگونه و با چه اخباری، میتوان سطح خودکشی، سطح افسردگی، سطح خشونتهای خانگی و.. را در یک کشور بالا برد. تمامی این اطلاعات، علاوه بر شناخت میدانی از روحیه اجتماعی یک ملت، از طریق شبکه های اجتماعی قابل کشف و کنترل است. 🔴 دقیقا به همین دلیل است که در شورشهای یک دهه اخیر در ایران و کشورهای مقابل آمریکا، نقش شبکه های اجتماعی پررنگ است. فتنه 88 فتنه #توییتر بود. فتنه 98 فتنه #تلگرام و کانال آمدنیوز بود که با ساپورت ویژه این پیام رسان اسرائیلی به رشد عجیبی در حدود یک سال رسیده بود. فتنه 1401 فتنه #اینستاگرام بود. شبکه سلبریتیها و اینفلوئنسرها و شبکه های ماهواره، به شکل کاملا سازمان یافته حتی آرایشگر و میکاپ آرتیست ها را بعنوان لیدر آشوب به میدان فرستادند. افرادی که طی سه سال با پشتیبانی یکطرفه و انحصارگرای اینستاگرام، فالور به هم زده و در شرایط حذف تمامی حساب های حامی جمهوری اسلامی و تروریسم رسانه ای علیه هر کس که حتی یک تصویر و یک خط از مقاومت از شهید سلیمانی و کلا از شهدا سخن بگوید بالا آمده بودند دقیقا برای چنین روزی تعبیه شده بودند. جالب آنکه در این پروژه فالورسازی، سلبریتیها، بازیگران و فوتبالیستهای سفارتخانه ای، به شکل عجیب و کاملا هدایت شده ولی ظاهرا عادی به صورت تصاعدی رشد می یابند و سایرین، رشد عادی یا منفی کسب میکنند. نگاهی به کامنتها، کامنتهای ترولی و رباتی، بین پیجهای سفارتخانه ای و سازمانی با سایر پیج ها گویای این حقیقت است. نقش این شبکه تروریستی چنان در طراحی و اجرای کنش های جمعی در ایران و کشورهای هدف پررنگ است که به محض بالا رفتن کاربران پیام رسانهای داخلی (ایتا، روبیکا، بله و..) احساس خطر کردند و در یک دیکتاتوری علنی اقدام به حذف این اپ ها از گوگل پلی کردند. و سپس با برنامه «فیلترینگ ناقص» که دام نفوذی های لانه کرده در دستگاههای مرتبط با مدیریت فضای مجازی ماست، عصبانیت اولیه آنها فروکش کرد. دشمن به خوبی، «سوراخ دعا» برای فریب مردم ما را یافته است: رسانه. #تحلیل_و_بررسی #فضای_مجازی ┄┅┅┅✿✾❀✾✿┅┅┅┄ بسیج پایگاه نینوا شرکت عمران شهرجدیدپرند https://eitaa.com/mansoreon

🔺️ جمع‌آوری اطلاعات از خانواده مسئولان؛ تهدید پنهان 🔍 جاسوسان و سرویس‌های اطلاعاتی به طور فزاینده‌ای تلاش می‌کنند تا از طریق جمع‌آوری اطلاعات از فرزندان یا خویشاوندان مدیران و مسئولان ارشد، اطلاعات ارزشمند به دست آورند. این روش‌ها عمدتاً شامل موارد زیر هستند: 1. شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی: ایجاد ارتباط مصنوعی با فرزندان یا خویشاوندان از طریق پیام‌رسان‌ها، ساختن هویت جعلی (دوست، همکلاسی، همکار) و استخراج اطلاعات از پست‌ها، استوری‌ها یا موقعیت‌یابی جغرافیایی. 2. مهندسی اجتماعی: ایجاد اعتماد با سوالات ساده و سپس سوق دادن مکالمه به سمت جمع‌آوری اطلاعات حساس مثل شغل والدین، سفرها و علایق خانوادگی؛ مخصوصاً هنگام آشنایی در موقعیت‌های جدید یا خارج از کشور. 3. هدایا و دعوت‌ها: دعوت به رویدادها، کارگاه‌ها یا تورهای گردشگری و علمی (به ویژه برای فرزندان مدیران) و فراهم کردن امکانات یا جوایز، با هدف نزدیک شدن و دریافت اطلاعات در فضایی غیررسمی و بدون حساسیت. 4. بازی و سرگرمی آنلاین: برقراری دوستی از طریق بازی‌های آنلاین یا گروه‌های گفت‌وگو، سپس هدایت بحث به موضوعات خانوادگی یا شغلی، با بهانه‌هایی مثل شوخی، دوستی یا کسب اطلاعات برای بازی. 5. تهدید یا تطمیع غیرمستقیم: فشار از طریق افشای اطلاعات اولیه یا وعده امتیازات (مثلاً گیفت‌کارت، امتیاز بازی، خدمات آنلاین رایگان). 6. بررسی‌های مرتبط با ویزا، گرین‌کارت و اقامت: درخواست اطلاعات شخصی، شغلی و خانوادگی در روند اخذ ویزاهای تحصیلی یا کاری، دریافت گرین‌کارت یا اقامت دائم (امریکا، کانادا، اروپا)؛ پرسش‌های هدفمند درباره حوزه کاری، محل کار والدین، سفرها و وضعیت مالی در فرم‌ها یا مصاحبه‌های سفارت‌ها که می‌تواند برای شناسایی موقعیت حساس خانواده‌ها به‌کار رود. 7. دریافت بورسیه تحصیلی و فراخوان‌های پژوهشی: در فرایند اخذ بورسیه یا پذیرش دانشگاهی، ممکن است فرزندان یا بستگان مدیران به صورت ناخواسته، اطلاعات دقیق خانوادگی (مقام شغلی، سابقه خانه، درآمد والدین و ...) را در فرم‌های آنلاین یا مصاحبه‌ها درج کنند. حتی دعوت به کارگاه/همایش بین‌المللی از سوی نهادهای مشکوک نیز ممکن است با همین هدف صورت گیرد. 8. هنگام اقامت در خارج از کشور یا ارتباط با ایرانیان مقیم: بستگان مسئولان "در خارج از کشور" به راحتی هدف تماس یا معاشرت ایرانیان مقیم (عاملان سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه) قرار می‌گیرند؛ گفتگوهای غیررسمی، ارائه کمک به ظاهر خیرخواهانه، پرسش‌های ظریف درباره فعالیت والدین، سفرها یا شرایط حرفه‌ای خانواده. 9. مصاحبه‌های ساختگی و تحقیقات ظاهراً علمی: جذب خانواده یا فرزند مسئول در قالب "مصاحبه آکادمیک" یا نظرسنجی پژوهشی (مثلاً یک دانشجوی دکتری یا خبرنگار خارجی)، طرح سوالات ریز و جزئی درباره روابط، سبک زندگی یا امور شغلی والدین. 10. شرکت در مسابقات بین‌المللی و رویدادهای علمی/فرهنگی: در این رویدادها داده‌کاوی و جمع‌آوری اطلاعات، چه در فرم ثبت‌نام، چه هنگام حضور و معاشرت، به شکل غیرمستقیم دنبال می‌شود. 📌 چگونه مراقب باشیم؟ - آموزش فرزندان و بستگان درباره پیامدهای اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی یا خانوادگی، مخصوصاً در موقعیت‌های جدید یا تعامل با غریبه‌ها. - دقت در تکمیل فرم‌های مهاجرت، ویزا، بورسیه و ثبت‌نام بین‌المللی؛ فقط موارد ضروری را وارد کنید و درباره حساسیت برخی سوال‌ها تامل کنید. - حفظ حریم خصوصی در فضای مجازی؛ مراقبت از تنظیمات امنیتی و محدودسازی دسترسی بیگانگان به محتوای شخصی. - هوشیاری نسبت به ارتباطات جدید، به‌ویژه افراد یا نهادهایی که انگیزه واقعی آن‌ها مشخص نیست. - گزارش فوری موارد مشکوک به ۱۱۳ (یا واحد حراست/امنیت سازمان مربوطه). #امنیت_محور #جاسوسی #آگاهی_خانوادگی #جاسوسی_نوین #ترویج_سواد_امنیتی #معاونت_اطلاعات_بسیج_شرکت_عمران_پرند ┄┅═✧☫🇮🇶🇱🇧🇮🇷🇵🇸☫✧═┅┄ #رسانه_خبری_بسیج_پایگاه_نینوا شرکت عمران شهر جدید پرند @mansoreon