✍شهید رئیسی؛ در معرض توهین یا تحریف 🔹بیش از یک سال از شهادت شهید آیت‌الله رئیسی گذشته و در این فاصله، رخدادهایی رقم خورده که نشان می‌دهد مسئله «شهید رئیسی» هنوز یک مسئله زنده، حساس و مناقشه‌برانگیز است. از پیروزی جریان اصلاح‌طلب در همان جغرافیایی که این شهید به شهادت رسید، تا مواجهه‌های متناقضی که در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور با نام و کارنامه او شکل گرفته؛ مواجهه‌هایی که از اسطوره‌سازی افراطی تا توهین و لگدمال‌کردن آگاهانه یک شهید در نوسان است. همین طیف متضاد واکنش‌ها خود نشان می‌دهد که حتی جسم بی‌جان شهید رئیسی نیز برای برخی رعب‌آور است. 🔹در یک‌سو، جریانی تلاش می‌کند شهید رئیسی را به «ابر‌سیاستمداری بی‌بدیل» بدل کند؛ شخصیتی فرازمانی که گویی هیچ خطا، ضعف یا کاستی‌ای در کارنامه‌اش وجود نداشته است. در سوی دیگر، کسانی با اهانت آشکار و عامدانه، به دنبال ساختن سرمایه سیاسی از تخریب یک شهید هستند. اما خطر اصلی نه صرفاً در توهین، بلکه در تحریف نهفته است؛ تحریفی که آرام، خزنده و بعضاً با چهره‌ای به‌ظاهر دلسوزانه انجام می‌شود. 🔹نکته مهم آن است که مواجهه با توهین، نباید ما را به دام دو‌قطبی‌سازی‌های احساسی بیندازد؛ دو‌قطبی‌ای که در آن هرگونه نقد به دوران شهید رئیسی مساوی با دشمنی با او تلقی شود. اتفاقاً وفاداری واقعی به یک شهید، در «درس‌آموزی از سیره و حتی خطاهای او» معنا پیدا می‌کند، نه در بستن باب نقد و تعقل. جریان انقلابی اگر می‌خواهد از سرمایه شهادت محافظت کند، باید شجاعت نقد درون‌گفتمانی را حفظ کند. 🔹در همین چارچوب، ماجرای اظهارات خانم سکینه سادات پاد نمونه‌ای معنادار است. ایشان مدعی شد شهید رئیسی مخالف برخی سیاست‌های مرتبط با حجاب و عفاف بوده است؛ ادعایی که نه‌تنها مستند نبود، بلکه به‌طور معناداری نیز از سوی هیچ‌یک از اعضای دولت وقت تکذیب نشد. این سکوت، در برابر تحریف آشکار، قابل تأمل است. در مقابل، به محض آنکه فردی اصلاح‌طلب در بیرجند به شهید رئیسی اهانت کرد، صدای اعتراض معاون اول و برخی مسئولان بلند شد. گویی توهین مهم‌تر از تحریف است؛ زیرا توهین، کارنامه کل دولت را زیر سؤال می‌برد، اما تحریف، صرفاً هزینه‌اش بر دوش شخص شهید می‌افتد. 🔹این دوگانگی نشان می‌دهد که حتی برخی از همفکران و همراهان شهید رئیسی نیز در نسبت خود با او دچار صداقت کامل نیستند. همان‌هایی که در دولت موسوم به «انقلابی»، با فشارها و مشاوره‌های غلط، رکورد اجرای کنسرت را شکستند؛ همان‌هایی که با تحلیل‌های نادرست، بی‌حجابی را در ساختار اجرایی نهادینه کردند؛ همان‌هایی که لیبرالیسم اقتصادی بی‌مهار را در زیست روزمره مردم گسترش دادند؛ و در نهایت، پس از شهادت رئیس دولت، تلاش کردند شهید رئیسی را خرج تصمیمات و خطاهای خود کنند، نه خود را خرج حقیقت و میراث او. 🔹امروز مسئله اصلی نه دفاع احساسی از شهید رئیسی است و نه تخریب کینه‌توزانه او؛ مسئله، ایستادن در برابر «جریان تحریف» است. جریانی که هم‌زمان می‌تواند با توهین، سرمایه شهادت را بزند و با تحریف، آن را بی‌اثر کند. اگر قرار است نام شهید رئیسی چراغ راه باشد، این چراغ فقط با صداقت، عقلانیت و شجاعت در نقد روشن می‌ماند؛ نه با اسطوره‌سازی و نه با فحاشی. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

1⃣نفوذ اطلاعاتی نوین در پوشش گردشگری و تولید محتوای رسانه‌ای 🔹تحولات اخیر در محیط امنیتی کشور نشان می‌دهد که الگوهای کلاسیک نفوذ اطلاعاتی در حال جایگزینی با روش‌های نرم، کم‌هزینه و مشروع‌نما هستند. یکی از مهم‌ترین این الگوها، استفاده از پوشش گردشگری، تولید محتوای دیجیتال و اقامت در فضاهای کم‌نظارت برای جمع‌آوری داده‌های میدانی است. 🔹سیاست لغو روادید ایران با بیش از ۳۵ کشور، در شرایط فقدان سازوکارهای غربالگری امنیتی، موجب شده است که دامنه بالقوه ورود اتباع خارجی بدون ارزیابی پیشینی به بیش از ۳.۵ میلیارد نفر برسد. این وضعیت، به‌ویژه در قبال اتباع کشورهایی با سابقه فعالیت اطلاعاتی علیه ایران، نیازمند بازنگری جدی است. 🔹در سال‌های اخیر، شاهد ورود مستمر افراد تحت عناوینی چون: 🔻ولاگر و تولیدکننده محتوای یوتیوب 🔻مستندساز مستقل 🔻گردشگر فرهنگی یا اجتماعی بوده‌ایم که با تجهیزات تصویربرداری حرفه‌ای، بدون محدودیت در سطح کشور تردد کرده و اقدام به تولید محتوای گسترده از بافت‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی زیرساختی نموده‌اند. 🔹در کنار تهدیدات ناشی از برخی اتباع منطقه‌ای (از جمله اتباع افغانستانی) که در مواردی رفتار ضدامنیتی داشته‌اند، تمرکز صرف بر این بخش نباید منجر به غفلت از تهدید سازمان‌یافته‌تر و پیچیده‌تر گردشگری–رسانه‌ای شود. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

2⃣ قرائن، شواهد و ارزیابی تحلیلی 🔹نقش هاستل‌ها و ولاگرها در الگوی «جاسوسی کم‌هزینه» بررسی داده‌های میدانی نشان می‌دهد که طی سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ بیش از ۲۵۰ ولاگر خارجی عمدتاً از آمریکا، کانادا، آلمان، فرانسه، هلند، هند و کشورهای شمال اروپا وارد ایران شده‌اند. صدها ساعت محتوای ویدیویی از شهرها، اقوام، شکاف‌های اجتماعی، سبک زندگی، حاشیه‌نشینی و زیرساخت‌ها منتشر شده است. این محتواها در مجموع ده‌ها میلیون بازدید داشته و به‌صورت دائمی در پلتفرم‌های بین‌المللی ذخیره شده‌اند. 🔹در این میان، هاستل‌ها به‌عنوان اقامتگاه‌های ارزان، اشتراکی و فاقد نظارت ساختاری، به یکی از نقاط کانونی این الگو تبدیل شده‌اند. ویژگی‌های این فضاها عبارت‌اند از: 🔻سطح بالای تعامل اجتماعی بدون ثبت رسمی 🔻امکان شبکه‌سازی با جوانان، دانشجویان و فعالان اجتماعی 🔻استقرار در بافت‌های خاص شهری یا تاریخی 🔻نبود نظام یکپارچه نظارتی امنیتی 🔹گزارش‌هایی نیز از برخورد امنیتی با اتباع خارجی در کرمانشاه و تبریز به دلیل تصویربرداری غیرمجاز و همچنین سوءاستفاده برخی اتباع افغانستانی از اقامتگاه‌های کم‌نظارت برای ارتباط با شبکه‌های خرابکارانه ثبت شده است. 🔹از منظر اطلاعاتی، محتوای تولیدشده توسط ولاگرها، اگرچه ظاهراً رسانه‌ای و سرگرمی‌محور است، اما عملاً داده‌های ارزشمند اجتماعی، روان‌شناختی و فرهنگی را به‌صورت داوطلبانه و رایگان در اختیار نهادهای تحلیل‌گر خارجی قرار می‌دهد. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

3⃣ جمع‌بندی، سناریوها و پیشنهادهای سیاستی 🔹ضرورت اقدام پیش‌دستانه در برابر نفوذ پوششی الگوی نوین نفوذ اطلاعاتی مبتنی بر گردشگری رسانه‌ای، ویژگی‌هایی دارد که آن را به تهدیدی راهبردی تبدیل می‌کند: 🔻مشروع‌نما بودن و دشواری برخورد حقوقی 🔻هزینه پایین و گستره اثرگذاری بالا 🔻تولید داده‌های میدانی دقیق بدون نیاز به نفوذ کلاسیک 🔹سناریوهای محتمل: 1. شکل‌گیری بانک‌های داده اجتماعی و فرهنگی از ایران در پلتفرم‌های خارجی 2. نفوذ تدریجی فرهنگی و هویتی از طریق روایت‌سازی رسانه‌ای 3. استقرار پوششی عوامل اطلاعاتی در قالب گردشگر و اقامت در هاستل‌ها 4. اتصال اتباع پرخطر منطقه‌ای به شبکه‌های میدانی از مسیر اقامتگاه‌های کم‌نظارت 🔹تجارب بین‌المللی: کشورهایی مانند چین، هند، روسیه، فرانسه و ترکیه با اتخاذ سیاست‌هایی نظیر: 🔻غربالگری بایومتریک گردشگران رسانه‌ای 🔻ثبت تجهیزات تصویربرداری در مبادی ورودی 🔻تعیین مناطق ممنوعه تصویربرداری 🔻برخورد حقوقی با تولید محتوای بدون مجوز توانسته‌اند این تهدید را تا حدی مدیریت کنند. 🔹پیشنهادهای سیاستی: 🔻بازنگری در سیاست لغو روادید برای کشورهای پرریسک 🔻ایجاد سامانه ملی ثبت و ارزیابی ولاگرها و مستندسازان خارجی 🔻اعمال نظارت امنیتی ساختاری بر هاستل‌ها و اتصال آن‌ها به پلیس مهاجرت 🔻تعیین چارچوب حقوقی مشخص برای تولید محتوای رسانه‌ای از ایران 🔻ارتقای آگاهی عمومی، به‌ویژه در میان جوانان، نسبت به نفوذ عاطفی و رسانه‌ای پایان 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

🎧پادکست 🔹معرفی سازمان‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی🔹 🔻قسمت هفتم: فرماندهان آمان؛ ژنرال‌ها و سیاست اسرائیل 1️⃣آمان؛ یک سرویس نظامی 2️⃣دوران طلایی – جنگ ۱۹۶۷ 3️⃣سقوط در جنگ ۱۹۷۳ 4️⃣بعد از ۱۹۷۳ – اصلاحات و بازسازی 5️⃣ژنرال‌ها در سیاست 6️⃣آمان و چالش‌های جدید 7️⃣یک پدیده خاص – نظامیان سیاست‌مدار 🎙با ارائه منصور کاظمی 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

1⃣ هندِ نوین و هم‌افزایی امنیتی با تل‌آویو تحلیل نقش هند در معادلات امنیتی جمهوری اسلامی ایران، بدون توجه به تحول راهبردی روابط دهلی–تل‌آویو تحلیلی ناقص و سطحی خواهد بود. هند تا دهه ۱۹۹۰ سیاستی مبتنی بر عدم تعهد، موازنه‌گرایی و فاصله‌گذاری محتاطانه از اسرائیل داشت؛ اما با فروپاشی نظم دوقطبی و به‌ویژه با روی کار آمدن دولت‌های ملی‌گرای هندو، این رویکرد دچار تغییر بنیادین شد. در دوره نارندرا مودی، روابط هند و اسرائیل از سطح دیپلماتیک و تجاری فراتر رفته و وارد مرحله شراکت امنیتی–اطلاعاتی ساختاریافته شده است. همکاری در حوزه‌های پهپادی، جنگ الکترونیک، سامانه‌های نظارتی، امنیت سایبری و تبادل داده‌های اطلاعاتی، امروز جزء مؤلفه‌های ثابت این رابطه است. اسرائیل برای هند منبع تجربه عملیاتی و فناوری پیشرفته است؛ و هند برای اسرائیل، عمق جغرافیایی، نیروی انسانی و پوشش غیرمستقیم فراهم می‌کند. در این چارچوب، ایران به‌عنوان یکی از محورهای اصلی تقابل اسرائیل، به‌صورت طبیعی در دایره توجه مشترک این دو بازیگر قرار می‌گیرد. با این تفاوت که هند برخلاف اسرائیل، در مواجهه با ایران ترجیح می‌دهد در لایه‌های غیرعلنی و نیابتی عمل کند؛ لایه‌هایی که هزینه سیاسی و امنیتی مستقیم برای دهلی ایجاد نکند. از این منظر، هند نه به‌عنوان بازیگر خط مقدم، بلکه به‌عنوان تسهیل‌گر محیطی و پوششی اقدامات اطلاعاتی قابل تحلیل است؛ نقشی که در صورت عدم رصد دقیق، می‌تواند به تدریج به تهدیدی انباشتی و نامحسوس تبدیل شود. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

2⃣ نفوذ نرم هند؛ سرمایه پنهان اما مؤثر یکی از مزیت‌های راهبردی هند در محیط پیرامونی ایران، برخورداری از شبکه‌های نفوذ نرم تاریخی و اجتماعی است؛ شبکه‌هایی که برخلاف ابزارهای سخت، کم‌هزینه، پایدار و کمتر قابل شناسایی هستند. دهلی سال‌هاست از این ظرفیت‌ها، آگاهانه یا ناآگاهانه، بهره‌برداری کرده است. طریقت‌های صوفیانه با ریشه شبه‌قاره‌ای نظیر قادریه، نقشبندیه مجددیه و چشتیه در بخش‌هایی از غرب، جنوب و شرق ایران فعال‌اند. این طریقت‌ها به‌واسطه ساختار غیرمتمرکز، ارتباطات فراملی، سفرهای منظم مشایخ و پیروان، و پوشش مذهبی–فرهنگی، بستری طبیعی برای شبکه‌سازی انسانی و انتقال پیام ایجاد می‌کنند. در کنار تصوف، جماعت تبلیغ به‌عنوان یک شبکه منضبط، فراملی و با مرکزیت هند، اهمیت ویژه‌ای دارد. اعزام‌های تبلیغی، سفرهای گروهی، اقامت‌های کوتاه‌مدت و ارتباطات چهره‌به‌چهره، این جماعت را به یکی از مستعدترین قالب‌ها برای رصد اجتماعی، شناخت محیط‌های محلی و حتی شناسایی افراد مستعد جذب تبدیل کرده است. نکته کلیدی آن است که این شبکه‌ها الزاماً ماهیت اطلاعاتی ندارند؛ اما در منطق امنیتی، ظرفیت تبدیل‌شدن به ابزار نفوذ مهم‌تر از نیت اولیه است. جایی که سرویس‌های حرفه‌ای می‌توانند بر بستر موجود، کارویژه اطلاعاتی تعریف کنند. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

3⃣ لایه‌های کمتر دیده‌شده؛ از زرتشتی‌ها تا درمان و دریا نفوذ نرم هند در ایران صرفاً به برخی فرقه‌های اهل سنت یا طریقت‌های صوفیانه محدود نمی‌شود. ارتباط تاریخی زرتشتیان ایران با پارسی‌های هند یکی از قدیمی‌ترین پیوندهای فراملی مذهبی _فرهنگی است که هنوز هم فعال است. سفرهای متقابل، حمایت‌های مالی، پروژه‌های فرهنگی و ارتباط موبدان، کانالی مشروع اما قابل رصد ایجاد می‌کند. در سال‌های اخیر، توریسم پزشکی هندی‌ها به ایران به‌ویژه در شهرهایی مانند یزد، رشد قابل توجهی داشته است. این نوع سفر، به‌دلیل ماهیت درمانی و انسانی، حساسیت امنیتی پایینی دارد؛ اما در عمل امکان تماس‌های عمیق، اقامت‌های طولانی‌تر و ارتباط با شبکه‌های محلی تخصصی را فراهم می‌کند. همزمان، حضور مستمر خدمه کشتی‌ها و کارکنان هندی در بنادر جنوبی ایران و ترددهای منظم دریایی، یک لایه میدانی دیگر از دسترسی به زیرساخت‌های لجستیکی و اقتصادی کشور ایجاد کرده است. این فضاها، به‌طور سنتی از نقاط مورد علاقه سرویس‌های اطلاعاتی برای پایش محیطی هستند. در مجموع، این لایه‌های به‌ظاهر غیرسیاسی، اگر به‌صورت تجمیعی تحلیل شوند، تصویری از دسترسی چندسطحی و تدریجی هند به محیط اجتماعی، اقتصادی و جغرافیایی ایران ارائه می‌دهند. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

4⃣ ولاگرها و داده‌های خامِ بی‌صاحب یکی از پدیده‌های نوظهور و در عین حال کم‌هزینه در جمع‌آوری اطلاعات، ولاگرها و تولیدکنندگان محتوای سفر هندی هستند. این افراد با عنوان گردشگر، بدون محدودیت جدی، اقدام به تصویربرداری، روایت‌سازی و تعامل گسترده با محیط محلی می‌کنند. محتوای تولیدشده توسط این ولاگرها معمولاً شامل جزئیاتی است که در نگاه اول بی‌اهمیت به نظر می‌رسد؛ اما از منظر اطلاعاتی، داده‌هایی ارزشمند محسوب می‌شوند: مسیرهای تردد، نقاط کم‌نظارت، رفتار نیروهای محلی، زیرساخت‌ها، و حتی خلق نقشه‌های ذهنی از شهرها. نکته مهم آن است که این افراد لزوماً مأمور یا عامل نیستند. کارکرد اطلاعاتی آن‌ها اغلب ناخواسته و ثانویه است. داده‌ها در فضای عمومی منتشر می‌شود و سرویس‌های حرفه‌ای می‌توانند بدون هیچ هزینه‌ای آن‌ها را استخراج، پالایش و تجمیع کنند. در این مدل، ولاگر نه «جاسوس»، بلکه تولیدکننده داده خام برای دیگران است؛ مدلی که کاملاً با منطق جنگ اطلاعاتی مدرن و کم‌هزینه همخوانی دارد. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron

5⃣ جمع‌بندی امنیتی؛ هند چگونه نیابتی عمل می‌کند؟ جمع‌بندی شواهد نشان می‌دهد که نقش هند در قبال ایران را نمی‌توان صرفاً اقتصادی یا دیپلماتیک تحلیل کرد. دهلی با تکیه بر هم‌افزایی امنیتی با اسرائیل و بهره‌گیری از ابزارهای نرم، ظرفیتی بالقوه برای اقدام نیابتی ایجاد کرده است. این ظرفیت شامل شبکه‌های مذهبی، پوشش‌های مدنی، حضور گردشگری، تولید محتوای دیجیتال و ارتباطات لجستیکی است؛ عناصری که به‌تنهایی تهدید محسوب نمی‌شوند، اما در کنار هم بستر آماده‌سازی اطلاعاتی و عملیاتی را شکل می‌دهند. تهدید اصلی نه در اقدام آشکار، بلکه در انباشت تدریجی داده، شناخت محیط و شبکه‌سازی آرام نهفته است. این همان نقطه‌ای است که اقدامات نیابتی معنا پیدا می‌کنند: کم‌هزینه، کم‌ریسک و دیرقابل‌تشخیص. در چنین الگویی، هند لزوماً تصمیم‌گیر نهایی نیست؛ اما می‌تواند تسهیل‌گر محیط عملیاتی برای دیگران، به‌ویژه رژیم صهیونیستی باشد. نادیده گرفتن این نقش، به معنای نادیده گرفتن یکی از پیچیده‌ترین اشکال تهدید در عصر جنگ ترکیبی است. 📲 برای دنبال‌کردن پست‌های بعدی: تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron