جمهوریِ اسلامیِ همیشه متهم! اخیراً شاهد گفت‌وگویی میان دو نفر بودم که به نظرم می‌توان آن را چکیده و عصاره فضای رسانه‌ای و تبلیغاتیِ این روزها دانست؛ طرفین صحبت که هر دو از علاقه‌مندان تماشای #فوتبال محسوب می‌شدند مشغول تحلیل وضعیت تیم ملی بودند؛ یکی از آن دو که چندان با هزینه کردن برای فوتبال موافق نبود می‌گفت: «این مربی خارجی خوب تونسته از مسئولینِ نادان کشور سواری بگیره و پول مملکت رو به تاراج ببره!» طرف مقابل ولی نظر دیگری داشت؛ او اتفاقاً معتقد بود که برای فوتبال هزینه‌ای نمی‌شود و این از بی‌لیاقتی و بی‌کفایتی مسئولین کشور حکایت دارد؛ چرا که باید ارزش قهرمانان ملی حفظ شده و آنان را ارج نهاد؛ اگرچه این دو نفر، نظر متفاوت بلکه مخالفی با یکدیگر داشتند ولی با همه اختلاف، اشتراک عجیبی در صحبت‌های آنان پیدا بود که ذیل هیچ عقل و منطقی قابل توجیه نبود! بخوانید: فارع از تمام جریانات و حوادثی که در کشور رخ می‌دهد شواهد و قرائن حاکی از طمع وصف‌ناپذیر رسانه‌های خارجی برای جذب حداکثری افکار عمومی می‌باشد؛ در اتاق فکر این رسانه‌ها - به اصطلاح فرنگی‌ها - چندان اهمیتی ندارد که افکار و جریانات مختلف کشور از چه گذرگاهی عبور می‌کنند و چه اعتقاداتی دارند؛ آن چه مهم است این نکته می‌باشد که افکار عمومی به ایستگاه «متهم کردن جمهوری اسلامی» برسند؛ شاهد این ادعا را می‌توان در واکنش این رسانه‌ها به رخدادهایی که درست در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند جستجو کرد؛ به این بیان که طرفین این رخدادها - با هر مختصاتی که باشند - به معنای ناکارآمدی و بی کفایتی #جمهوری_اسلامی تفسیر می‌شوند؛ حال آن که انصاف و صداقت حکم می‌کند اگر یکی از آن رخدادها به منزله نقطه ضعف حکومت باشد، رخداد دیگر نقطه قوت محسوب شود؛ اما چه کنیم که متأسفانه کالایی بی‌ارزش‌تر از انصاف نزد این رسانه‌ها وجود ندارد! در ادامه برخی از واکنش‌های این رسانه‌ها به حوادث اخیر را مرور می‌کنیم: 1️⃣ در صورتی که بهانه‌ای معقول برای جشن و شادی ملی وجود نداشته باشد، خط خبریِ رسانه‌های خارجی و برخی پادوهای داخلی آنان، این خواهد بود که خروجی حکومت، «ملت غم» بوده است؛ در عین حال اگر پس از پیروزی تیم ملی فوتبال جشن و شادی ملی بر پا شود تحت عنوان «جشن حکومتی» از آن استقبال خواهد شد! 2️⃣ اگر مأمور نیروی انتظامی فرد هتاک و آشوبگر را دستگیر کند با عنوان «سرکوب معترض مظلوم توسط مزدوران رژیم» توصیف خواهد شد و اگر حافظان امنیت در مقابل این افراد خویشتن‌داری کنند شرح ماجرا با عنوان «ترس مأموران بزدل از شجاعت یک معترض انقلابی» صورت خواهد گرفت! 3️⃣ اگر افرادی به گونه‌ای که تعداد آنان از انگشتان دست فراتر رود تجمع کنند، «اعتراض مردم و انبوه جمعیت به سیاست‌های حکومت» قلمداد می‌شود ولی اگر یک نفر - و تنها یک نفر- شعار بدهد و به گونه‌ای باشد که حتی با جادوی دوربین و رسانه نیز نتوان آن را به عنوان «مردم» معرفی کرد، تیتر «ایستادگی یک تنه معترض انقلابی در مقابل نیروهای سرکوب‌گر» برگزیده خواهد شد! 4️⃣ البته دولت نیز از این هجمه تبلیغاتی بی‌نصیب نمانده است؛ به عنوان مثال وقتی که دولت از برنامه‌های خود برای پیشرفت و تعالی کشور صحبت می‌کند بلافاصله برخی ریش جنبانده و مدعی می‌شوند «دولت از «آن چه شده است» صحبت کند و مردم را با «آن چه قرار است بشود» مشغول نکند!» در عین حال اگر دولت به واسطه فشارهای رسانه‌ای که بر او وارد می‌شود، از برنامه‌های خود صحبت نکند همین رسانه‌ها می‌گویند «دولت اصلاً هیچ برنامه کلانی برای اداره کشور ندارد و دچار روزمرگی شده است!» در پایان؛ قسمتی از بیانات #رهبر_انقلاب را بی‌هیچ توضیح اضافه‌ای به‌عنوان خاتمه یادداشت می‌آوریم: «بدانید دشمن امروز بر پایه‌ی دروغ و دروغ‌پردازی دارد کار می‌کند. خب وقتی که دانستید، طبعاً وظیفه می‌آید روی دوشتان. #تبیین_کنید.»/ عقال #سواد_رسانه Zil.ink/MardeKaghazi | مرد کاغذی