#یادداشت سفر ابدی اعجوبه ارتش بعد از «هاشم»، «مش قربون» دیگر کاراکتر محبوب «متهم گریخت» هم به دیار باقی شتافت. #پورمخبر هم مثل #گرجستانی؛ زادهٔ اسفندماه بود، دوازدهمین روز از دوازدهمین ماه ۱۳۱۹، در خانواده‌ای تفرشی در گلوبندک تهران. در کمای خبری سکته مغزی کرد و به کما رفت تا اینکه بعد از یک ماه، در سی‌امین روز اولین ماه تابستان کرونایی کشور، بی‌سر و صدا از بیمارستان فیروزگر راهی بهشت زهرا(س) شود. ۲۵ سال پیش یک روز که به تماشای ساخت «بچه‌های آسمان» در محله خود نشسته بود؛ به اصرار اهالی محل یک دهن آواز خواند و به دل #مجید_مجیدی نشست تا یک سکانس کوتاه از او در ۵۶ سالگی‌اش بگیرد. شروع رسمی بازیگری و محبوبیت #احمد_پورمخبر اما در ۶۵ سالگی و به «متهم گریخت - ۱۳۸۴» و «ترش و شیرین - ۱۳۸۶» #رضا_عطاران بر می‌گردد، کارگردانی که او را #اعجوبه نامید. او بعد از آن تا سال ۹۰، در هشت سال؛ در دو فیلم تلویزیونی و ۲۵ اثر سینمایی دیگر هم حضور داشت و «همسایه ها - ۱۳۹۵» #مهران_غفوریان آخرین و تنها کار او در دهه ۹۰ بود و بعد از آن به گفتهٔ فرزندش که راه پدر را پیش گرفته و سابقه بازی در سینمایی «شب بخیر فرمانده» هم دارد؛ به‌دلیل عدم پرداخت پول مناسب و به‌موقع از سوی تهیه‌کنندگان، از دنیای بازیگری خداحافظی غیررسمی کرد. پورمخبر به خوانندگی هم علاقه داشت، آمدنش جلوی دوربین به لطف یک آواز بود و در هر نقش هم لااقل یک آواز می‌خواند، اما حسادت و دوستان ناباب را دلیل نرسیدن به این علاقه و ورود دیرهنگامش به بازیگری عنوان می‌کرد. او که بازنشسته #ارتش بود و معتقد بود زندگی‌اش کنار چهار فرزندش بدون بازی هم می‌گذشت، موفقیت دیرهنگامش را از دعای خیر مادری می‌دانست که بعد از فوت پدر اجازه نداد چهار برادر و چهار خواهرش او را به خانه سالمندان ببرند و با وجود خانه اجاره‌ای و مشکلات مالی آن روزگار، او را کنار خود نگه داشت. خیلی‌ها اعتقاد داشتند او که یک دوره سه ماهه بازیگری هم نداشت؛ ماندگاری ندارد اما پورمخبر بی‌توجه به حرف و حدیث‌ها نشان داد هیچ‌گاه برای شروع دیر نیست و از همین امروز و در هر سنی می‌شود برای رسیدن به علاقه‌های خود با تکیه بر استعداد ذاتی گام برداشت. این استعداد نهفتهٔ دیر ظهور، سال ۸۶ برای «ترش و شیرین» نامزد بهترین بازیگرد مرد یازدهمین جشنواره حافظ هم شد. تنها درخواست او از #روحانی در ابتدای شروع به کارش، شاید امروز در پایان کار رئیس #دولت_تدبیر و امید، حرف دل خیلی از ایرانی‌ها باشد، آنجا که به ایسنا گفت: «تنها درخواستم از آقای روحانی این است که به وضعیت بیماران و وضعیت داروی آن‌ها توجه بیشتری داشته باشند، به‌ویژه به وضعیت بیمارانی که اوضاع مالی خوبی ندارند رسیدگی شود.» روحش شاد و یادش گرامی باد./ ابراهیم جاگرانی |۳۱ تیر ۱۳۹۹| Zil.ink/MardeKaghazi | مرد کاغذی