در کوفه غریبم من و کاشانه ندارم گویی بروم خانه ولی خانه ندارم گر تکیه به دیوار تو کردم ز غریبی است در شهر شما، خانه و کاشانه ندارم یک شهر پر از دشمن و من یکه و تنها چون طایر دور از چمنم، لانه ندارم بی جایم و ماوا، نبرم راه به جایی چون شمع، همی سوزم و پروانه ندارم بهر پسر فاطمه چون نامه نوشتم غیر از غم آن خسرو فرزانه ندارم جزکشته شدن در ره حق هیچ تمنا از مردم از حق شده بیگانه، ندارم #یا_مسلم_بن_عقیل سلام الله علیه