🗯 #تامل_مهدوی ۷
☑️ به راستى كه بركت روز حسين (ع) مى تواند، ما را به بيدارى بكشاند و با يارانى كه در محاصره افتاده اند و انتظارهاشان به نااميدى رسيد و هيچكس به يارى آنها نشتافت، -تا آنجا كه در روز تاسوعا دوست و دشمن تنهايى را باور كرد و دشمن تصميم به تمام كردن كار گرفت-، با يارانى كه بدون انتظار نتيجه و با يقين به شكست، اين‌گونه استوار ماندند، با اين ياران و اصحاب حسين (ع) به مقايسه بكشاند.
❇️ ما مى بينيم كه آن ها در محاصره و ضعف، بدون اميد به نصرتى و ناصرى و بدون انتظار نتيجه و چشم داشت از پيروزى و مزد و سپاس و ستايشى اقدام كردند و بر يكديگر سبقت گرفتند ...
😥 و در اين طرف مى بينيم كه ما در برابر ولى عصر و امام زمان (عج) از ياد او غافل و از مشكلات مبارزه و رنج هاى او فارغ هستيم و در ميان اشتغالات شلوغ و لهو و لعب هاى خودمان براى او جايى نگذاشته ايم و اقدامى نمى كنيم و هزار توجيه داريم و دستاويز بدى هاى افراد و بى اعتنايى دوستان را و يا خوبى حريفان و نظم و انضباط و قدرت و سرعت و صنعت و ثروت و رفاه و سرخوشى هاى بى امانشان را داريم.
👤 استاد #علی_صفایی (ره)
🆔 @Marefate_Mahdavi
💎 #معرفت_مهدوی ۹
❓چگونه حسرت یاری امام مهدی (عج) بر دلمان نماند؟
✅ قيس بن مسهر و عبدالله بن يقطر از رسولان امام براى مسلم هستند كه در قادسيه به وسيله حصين بن نمير دستگير مى‌شوند و به كوفه روانه مى‌شوند و براى لعن بر حسين (ع) بر منبر فرستاده مى‌شوند و مردم را به يارى حسين و جدايى از حرام‌زاده‌اى مثل ابن زياد مى‌خوانند و از بالاى قصر پرتاب مى‌شوند و سر از بدن شكسته‌شان جدا مى‌شود.
❌ طرماح بن عدى هم از طايفه طى است كه از كوفه بيرون آمده و آن لشكر عظيم نخيله را ديده و هنگامى كه به حسين (ع) مى رسد، به جاى نصرت به نصيحت مى پردازد و از حسين (ع) مى خواهد كه به كوه‌هاى طى روى بياورد و تا بيست هزار شمشيرزن را در ركاب خود ببيند كه تا جان در بدن دارند از او دفاع مى كنند.
💎 حضرت مى فرمايد كه من با حرّ عهدى دارم و نمى پذيرد و طرماح به خاطر رساندن آذوقه عيال، از حسين (ع) جدا مى شود تا خود براى نصرت او بازگردد و حسین (ع) مى فرمايد: شتاب كن، چون ممكن است كه ما را نبينى و او مى رود و هنگامى كه باز می‌گردد، ديگر در نينوا لاله‌اى نيست و آتش‌ها خاكستر شده‌اند.
⛔️ اين تسويف و تأخيرها به خاطر هر عذر و بهانه اى كه باشد، از ترجيح آن بهانه حكايت دارد. چرا ما تكليف‌ها را به عقب مى‌اندازيم؟ آيا امكان بيشتر و يا قدرت زيادتر و يا رفع موانع و يا رفعت همتى را انتظار داريم؟
👌 مادامى كه حسين (ع)، به تبليغ و دگرگون كردن تلقى مردم از خويش و از حكومت محتاج است، مادام كه او به مهره هاى كارساز و جايگزين آنها از مهره‌هاى موجود نياز دارد، چگونه تأخير مى‌كنيم و براى تأمين چند ماه آذوقه مى‌رويم و فرصت‌ها را از دست مى‌دهيم در حالى‌كه زمان تنگ و هدف دور و موانع بسيار و راه‌زنها در كمين هستند. ما براى فرار از تكاليف، تكاليف را سنگين مى‌شماريم و توان خود را نفى مى‌كنيم تا عذر تأخير و تسويف را فراهم كنيم.
❌ ما مى‌گوييم: «اگر توانایی داشتیم با شما بیرون می شدیم. آنها خودشان را (به کفر و دروغشان) هلاک می کنند.» (توبه/۴۲)
✅ و خدا مى گويد: «اگر آنان قصد بیرون شدن (برای جهاد) را داشتند، حتما برای آن وسیله و هزینه ای آماده می کردند.» (توبه/۴۶)
✅ آنچه خدا مى‌خواهد: شتاب و سبقت است كه: «بشتابید، به سوی آمرزشی از جانب پروردگارتان» (آل عمران/۱۳۳) و «اغتَنمواالفرص» و «اغتنموا المهل» (نهج‌البلاغه، خطبه۷۶).
❌ و آنچه شيطان مى خواهد وعده و وعيد و تسويف و تأخير است كه: «شیطان به آنها وعده می دهد و در آرزوها می افکند و جز وعده فریبنده به آنها نمی دهد.» (نساء/۱۲۰)
❇️ ما اگر مى خواهيم كه حسرت نصرت معصوم و حسرت غنيمت همراهى او را نداشته باشيم و همچون طرماح به جاى خالى نرسيم، بايد تمرين كنيم و هيچ تكليفى را به خاطر بهانه‌اى به عقب نيندازيم و الان مى‌روم و رفتم را با عمل جايگزين كنيم كه تا به خود بجنبيم، ديگران رفته‌اند و كارها را برده‌اند و ما را با لهو و لعب‌ها گذاشته‌اند.
👤 استاد #علی_صفایی (ره)
📚 وارثان عاشورا، صفحه ۲۷۶،۲۷۷
🆔 @Marefate_Mahdavi
💖 #یک_جرعه_معرفت ۲۳
✴️ صالحِ مصلح، دو خصوصيّت و دو مسؤوليت هر مؤمن آگاه است.
👨⚕ امروز، اگر چه مى‌توانى در قسمت‌هاى مختلفى خدمت كنى؛ مثلاً طبيب بشوى و يا مهندسى كنى و يا هزار شغل مفيد ديگر را به گردن بگيرى؛ ولى حساب كن جامعه‌اى كه صالح نيست، برفرض سالم بشود، چه حاصل خواهد داشت؟
👌 پس صلاح جامعه را بر سلامت آن مقدّم بدار و در كنار هر شغل به اين نقش بپرداز. صالحِ مصلح، دو خصوصيّت و دو مسؤوليت هر مؤمن آگاه است.
👈 حتّى اگر بقّال هستى، پيش از آن‌كه پاكت را پر كنى، بايد به مغز و قلب او هم رزقى داده باشى و درس انسانيت و ايثار و صفا را به او آموخته باشى.
👨🏫 و سعى كن آموزگار كلاس‌هايى باشى، كه آموزگار كم‌تر دارد و مشكلات بيشتر؛ چون كارهاى مانده، اهميّت زيادى دارند و كارهاى بزرگ، در گرو آنها هستند.
✅ اين نقش توست: صالح و مصلح بودن و در صراط عبوديّت بودن.
👤 استاد #علی_صفایی (ره)
🆔 @Marefate_Mahdavi
🗯 #تامل_مهدوی ۱۵
😔 آنچه ما با نام عشق امام، با آن مأنوس شدهايم و به آن دل بستهايم، عشق نيست و اين نيازِ ادامه يافتن و حركت كردن نيست، كه نياز به سرگرم شدن و تنوع داشتن است. آنچه ما در برابر امام داريم هنوز تا اين عشق فاصله دارد.
😢 ما از امام نه خودش و نه خودمان، كه خانه و زندگى را مىخواهيم و از او به جاى مغازه و بيل و كلنگ استفاده مى‌كنيم. ما بيشترها را فداى كمترها كردهايم. و اين است كه عشق نيست، بازى است. مثل بازى بچههايى است كه متكاها را زير پايشان مىگذارند، تا به عروسک هايشان برسند و همين كه رسيدند، فرار مىكنند.
👌 سوداگرى است، مثل سوداگرىِ آن رند كه مىگفت حيف است كه انسان از غير امام چيزى بخواهد؛ در حالى كه حيف است از امام، غير از امام، چيزى بخواهيم.
👈 ما از امام، امامت را مىخواهيم و اين عشق ماست و از او وسيله راه يافتن و جهت گرفتن مىسازيم و اين توسل ماست. جز اين عشق و توسل، ظلم است، جفاست. امام وسيله است، براى چه؟ براى نان و آب و زن و فرزند؟! اينها كه وسيلههايى ديگر دارند.
✅ او وسيله رسيدن است، جهت يافتن است، حركت كردن است. پس توسل به او، به كار گرفتن او در جايى است كه جايگاه اوست و در خور اوست. از او بايد حركت، جهت و هدايت گرفت. او را براى اين كارها گذاشته‌اند.
👤 استاد #علی_صفایی
📚 تو می آیی
🆔 @Marefate_Mahdavi
💖 #یک_جرعه_معرفت ۲۴
❇️ خدا مى‌خواهد تا آدمى حركت كند و از بت‌ها و هوس‌ها بگذرد...
😔 راستى كه، انسان چقدر محدود و ضعيف و در ضمن، بى‌توجّه و پرمدّعاست. كار خود را فراموش مى‌كند و كارگاه جهان را فراموش مى‌كند و به‌جاى حركت و اقدام و برخورد، از خدا مى‌خواهد كه به‌جاى او كار كند و بت‌هاى او و هوس‌هاى او را نشكند. زيبايى او و قدرت او را افزون كند تا او نمايش بدهد و خودش را به رخ بكشد و در چشم‌ها بنشاند.
👌 اما خدا مى‌خواهد تا آدمى حركت كند و از بت‌ها و هوس‌ها بگذرد و خواهى نخواهى با طاعت يا كراهت یک گام بردارد.
👈 اگر با رغبت آمد، رنج نمى‌برد و در هنگام فشارها آرام است. وگرنه با زور و بلاء و ضربه‌ها مى‌آيد و در بن‌بست‌ها و پوچى‌ها مى‌سوزد؛ و براى اين عذاب‌ها و رنج‌ها هم پاداش نمى‌برد؛ كه اين عذاب‌ها، از محدوديت‌هاى او برخاسته؛ محدوديت هدف و عمل و وجود و محيط.
✅ پس به‌جاى فرمان و گلايه، بايد محدوده‌ها را بشكند تا محروم و مغبون نشود.
👤 استاد #علی_صفایی
🆔 @Marefate_Mahdavi