🎙️⚫ زینب و دوریه دلدار #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

⭕ چند خطی برای بهترین انتخاب رئیسی! 🔸 امروز سخنگوی دولت مهمان دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. شب برنامه یکی از دوستان زنگ زد گفت بیا برنامه رو بریم. منم گفتم بریم یه حال و هوایی عوض کنیم خلاصه! جلسه ای پُرشور و پُرحرارت و البته صریح، بدون لکنت زبان. سخنگو هم مثل همیشه آرام، مسلط و صمیمی با دانشجویان سخن گفت. همه صحبت کردند، از مخالفین نظام و دولت تا موافقین و حامیان. از شعار جانم فدای رهبر تا مرگ بر دیکتاتور. از بیان مطالبات دانشجویان فرهنگیان و صنعت نفت خوزستان تا ادعاهای کهنه و پوسیده ای چون چند کلاس سواد داشتن رئیس جمهور و مهسا و نیکا و کیان را شما کشتید و قس علی هذا. 🔸 البته این فضای آرام و آزاد برای نسل ما که در دانشگاه روحانی را و نسل قبل از ما که خاتمی را دیده و درک کرده واقعا غیرعادی و تحسین برانگیز است اما نسل فعلی دیروز ندیده، امروز را هم هووو می کند و قدر نمی داند! امروز نه از « آدم باشید کاری نکنید بگم بیرون تان کنند» های خاتمی خبری بود و نه از فحاشی گاه و بی گاه حسن روحانی؛ یادتان که هنوز نرفته؟! بی سواد، بی شناسنامه، عصر حجری، افراطی و برید به جهنم، تازه به دوران رسیده و بزدل و ترسو. 🔸 سخنگو که بار اولش نبود. این جلسه در مقابل جو سنگین جلسات قبلی اش در دانشگاه هایی چون فردوسی، خواجه نصیر، علم و صنعت، علامه طباطبایی و قم چیزی نبود. حداکثر یک جمعیت اقلیت 20 الی 30 نفره ای که جز فحاشی و توهین چیزی برای عرضه نداشتند. شعارهایی که دیگر انگار برای خودشان هم جذاب نبود؛ « رئیسی کجایی به ما ناهار ندادن» «دشمن ما همین‌جاست دروغ میگن آمریکاست» « سخنگو برو گمشو» « مرگ بر دیکتاتور»؛ وقتی دانشجویان با این اقلیت بی‌ادب و پُر سر و صدا همراهی نمی کردند مجبور بودند عاجزانه شعار دهند که « دانشجو داد بزن حقتو فریاد بزن». اما باز جواب نمی گرفتند. چرا؟ چون دانشجو فرق داد زدن و آمار دادن را می فهمد. دانشجو فرق منطق مبتنی بر استناد و استدلال با هیاهو را می فهمد. 🔸 دانشجو متوجه می شود تفاوت حرف صادقانه با شومن بازی را. شاید با برخی سخنان مهمان همراه نباشد اما وقتی می بیند در مقابل سخنان آرام و مستند او جماعتی در کمال بی ادبی او را هووو می کنند؛ برنده این جدال احسن را ناخواسته انتخاب می کند؛ سخنگو. وقتی بی منطقی جماعت خود بزرگ پندار را می بیند و جز های و هوی چیز نمی شنود، یا در دل خود و یا در لسان خود همچون رفقای دانشجو اش شعار می دهد که« تسلیت تسلیت بابت این تربیت». بهترین راه حل مقابله با جریان به اصطلاح معترض داخل دانشگاه تنها همین مدل مواجه مبتنی بر گفت و گو و جدال احسن است که در پی آن عیار آدمی مشخص می شود کمااینکه امروز مشخص شد. 🔸در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی پشت تریبون رسمی در مقابل سخنگوی دولت از هر چه خواستند سخن گفتند و باز گفتند دهان ها را نبندید! اتفاقی که تا قبل از انقلاب اسلامی بیشتر شبیه یک آرزو بود. مواجه پرسش گرایانه مردم با کارگزاران در دوران منحط خاندان پهلوی بیشتر شبیه یک رویا بود. اصلا پهلوی چرا؟ همین کشور های مدعی دموکراسی امروز را ببینید و اگر توانستید تنها یک مثال بزنید که در دانشگاه هایشان عالی ترین مقامات سیاسی حاضر شوند و تند ترین انتقاد ها و هتاکی ها را بشنوند و پاسخ گو باشند! این دولت بر فرض اگر بپذیریم هیچ توفیقی تا بحال نداشته است که داشته است، اما تا به اینجا الحق و الانصاف در آزمون پاسخگویی و حضور در دانشگاه نمره عالی گرفته است. هم شخص رئیس جمهور و هم سخنگوی سرحال و سرزنده دولت. در طول تاریخ انقلاب نمی توان نمونه ای از این حجم از دفعات حضور سخنگو یا رئیس دولت در دانشگاه ها مثالی آورد. 🔸 امروز در سالن که نشسته بودم و پاسخ های سخنگو را می شنیدم؛ از تبیین میزان خروج جواهرات سلطنتی توسط خاندان پهلوی و چرایی لزوم فیلترینگ اینستگرام تا پذیرش تلویحی اینکه بهتر بود در تنظیم بندهای آیین نامه اجرایی طرح مولد سازی دقت بیشتری می شد و عذرخواهی بابت برخی کوتاهی های دولت؛ در دل خود به انتخاب آقای رئیسی در انتصاب بهادری جهرمی دست مریزاد گفتم. بهترین انتصاب و انتخاب آقای رئیسی را با فاصله، بهادری جهرمی ميدانم. کسی که دقیقا سرجای خود قرار گرفته است. هم رسانه می فهمد و هم دانشجو. هم دانشگاه را می فهمد و هم روحیات جوان. هم علم و تخصصش را دارد و هم بيان نافذ. هم صراحت دارد و هم صداقت. امید آنکه این مسیر مبتنی بر مفاهمه و دیالوگ و عقلانیت توسط دولت مردان ادامه پیدا کند. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🎙️🔴 اشکال از ماست! 🔰 مردم به جای برنامه دادن، عمل می‌خواهند. هیچ دیگه شماها عذر ندارید. ما هیچ کدام دیگر عذری نداریم. مردم دیْن خودشان را به جمهوری اسلامی تاکنون ادا کردند، به تکلیف خودشون مردم عمل کردند. اشکال در ماهاست، باید ماها جواب مردم را بدهیم. 🔰 در مقام عمل باید یک عمل مثبت نشان داده بشود. این مردم زحمت کشیدند. زن شان را، بچه هایشان را، جوانهایشان را فدا کردند و مع ذلک به شماها رای دادند. 🔰 اینها کار خودشان را کرده اند. از اول انقلاب تا حالا آن که کار خودش را صد درصد صحیح انجام داد ملت بود. نوبت، نوبت شماست که باید این دیْن را به این مردمی که شما را نشاندند سر این مسند ادا کنید. 🔰اگر در ذهنتون بیارید که من وزیرم و باید مردم از من اطاعت بکنند بدانید اصلاح نشدید. مهم این است که در مقام عمل هم وزارتخانه ها را درست تصفیه کنید؛ ببینید افرادی که واقعا می خواهند نگذارند کارها درست انجام بگیرد می خواهند مردم را ناراضی کنند، اینا هارا باید تصفیه بکنید. #روح_الله @marghoomat

🔴 الگوی مبارزه را از امام بیاموزید! یک. 🔸اساساً هر حرکت مردمی که بخواهد تا نیل به پیروزی نهایی تداوم یابد و در نیمه راهِ خویش از جوشش و حرارت باز نایستد، باید در هر گام به دو جنبه از حاصل کار خویش خوب نظر کند: «شتاب لازم در مبارزه» و «ظرفیت لازم در مبارزین.» رهبریِ یک حرکت همچنانکه درصدد ایجاد افزایش در هر دوی این جهات است، باید نگران و مراقب حفظ توازن میان آن دو نیز باشد. چرا که افزودن در یکی، بی همراهی و ارتقایِ دیگری، حاصل مطلوبی به بار نخواهد آورد. یعنی باید از یک سو همگام با سپری شدن زمان، بر شتاب و شدت مبارزه بیفزاید و در همان حال مراقبت نماید تا این افزایش، با ارتقای ظرفیت و انگیزه های انقلابی گروندگان به صفوف انقلاب همراه باشد؛ که در غیر اینصورت، حرکت به تدریج به سردی و سازش خواهد گرایید و یا با از دست دادن همراهان خویش، در انزوایی بی پشتوانه، سرکوب خواهد شد. 🔸بنابراین جواب این سؤال که: خط مشی مناسب در یک مبارزۀ انقلابی چیست؟ دقیقاً از دل پاسخهایی بیرون می آید که پیش از آن به پرسش های مقدماتی زیر داده شده است: 1ـ ساخت و ماهیت نظام حاکم چه شتاب و شدتی را در مبارزه دیکته می کند؟ 2ـ ظرفیت و انگیزه های مبارزین (مردم) در این راه به چه میزانی است؟ 🔸حضرت امام در حرکت سیاسی و انقلابی خویش که منجر به سرنگونی رژیم شاه و تشکیل نظام جمهوری اسلامی در ایران گردید، بر حسب شناخت و تحلیل مشخصی که از شاه و قدرتهای مدافع آن از یکسو و انگیزه و ظرفیتهای مردم از سوی دیگر داشتند، از یک «خط مشی» معین و مجموعه ای از «تاکتیک»های مؤثر علیه دستگاه حاکم بهره بردند. مشی ایشان که تعیین کنندۀ شدت و نحوۀ حرکت مردم بود، استفادۀ «مسالمت آمیز» از انواع تاکتیک های اعتراضیِ افشاگرانه و آگاهی دهنده بر حسب شرایط حاکم در هر مرحله قرار داشت. با مروری سریع بر فحوای رهنمودها و درخواستهای ایشان از ملت در طول هیجده ماهۀ منتهی به پیروزی انقلاب و بررسی مخاطبین اصلی ایشان در این پیامها، دو اصل محوری از خط مشی ایشان در این دوران قابل تشخیص است: 1ـ انقلابِ مردمی. 2ـ مبارزۀ مسالمت آمیز 🔸از نظر امام یک حرکت انقلابی وقتی مشروعیت و اعتبار می یابد که از درون مردم جوشیده باشد و هنگامی استمرار خواهد یافت که بر ذخیرۀ پایان ناپذیر نیروهای مردمی متکی باشد و زمانی با توفیق قرین خواهد گردید که بتواند در دورۀ انقلابی، عدۀ هر چه بیشتری از مردم را با خود همراه سازد. ایشان بیش از هر کس دیگری بر این واقعیت واقف بودند که میان ویژگی «مردمی بودن» یک انقلاب و انتخاب «مشی مناسب» در مبارزه، رابطۀ معناداری وجود دارد و اولی نمی تواند بی ارتباط با دومی محقَّق گردد و دومی نیز نمی تواند بدون ملاحظۀ نیروهای اصلی مبارزه و خصوصیات آنان انتخاب شود. 🔸شواهد تاریخی نشان می دهد که استراتژیهای «مسالمت جویانه» نوعاً شرایط بهتر و توان بیشتری برای بسیج توده ای مردم و در صحنه نگهداشتن آنان در اختیار رهبران می گذارند. تجربۀ جنبش های ناموفق نیز این واقعیت را تأیید می کند که هر گاه شتاب و خشونت یک حرکت انقلابی، بنا بر تصمیمِ ارادی رهبران و یا حسب شرایط تحمیلی از سوی دستگاه حاکمه از یک حد معینی تجاوز کند؛ بلافاصله از میزان مشارکت مردمی آن کاسته خواهد شد و در مراحل پیشرفته تر حتی حمایت مردمی خویش را نیز از دست خواهد داد. 🔸«مسالمت آمیز» بودن صفتی است که به «مشی و نوعیتِ» مبارزه تعلق می گیرد و نه به «هدف و ماهیت» آن؛ لذا باید توجه داشت که استراتژیهای مسالمت جویانه، لزوماً سازشکارانه و غیر رادیکال نمی باشند؛ بلکه در صورت برخورداری از مشارکت توده ای و حمایت مردمی، استعداد به مراتب بیشتری برای مقابلۀ انقلابی و قاطعانه با خصم را دارا هستند. 🔸نکته مهمی که می تواند وجه ممیزه «حرکت های مسالمت آمیز رادیکال» از «فعالیت های مسالمت جویانه اصلاحی » باشد، میزان استواری و ثبات قدم در مواضع انقلابی در صورت مواجهه با شدت عمل و سرکوب خونین از سوی قوای ضد انقلابی است. همین عنصر اخیر الذکر است که خط مشی مسالمت آمیز حضرت امام را از ماهیتی انقلابی و رادیکال برخوردار ساخت. ایشان با اتخاذ این استراتژی، بی آنکه «انقلابی گری» را در ظاهر و نمای بیرونی آن یعنی اسلحه و ترور و انفجار نشان دهند، در ماهیت و بنیان حرکت خویش منظور داشتند و در استواری اهداف و قاطعیت مواضع انقلابی تعقیب نمودند و مدل نوینی از خط مشی های انقلابی را به نسل های حق طلب آینده در سراسر جهان معرفی کردند: پیروزی خون بر شمشیر. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔴 الگوی مبارزه را از امام بیاموزید! دو. 🔸تاکتیک های مؤثری که حضرت امام در سایهء این خط مشی اساسی به کار گرفتند و در یک فرآیند پیش رونده با «کمترین خسارت» و در «کوتاه ترین زمان» ممکن، این آرمان بلند را محقق ساختند، کدامند؟ طبعا این استراتژی نمی توانست جز از ابزار و تاکتیک هایی که متضمن نوعی اعتراض غیر خشونت آمیز و مستلزم همراهی و حضور توده ای مردم باشد، استفاده نماید. لذا مناسب ترین تاکتیک ها برای تحقق چنین خط مشی ای، گسترش اعتصابات، به راه انداختن تظاهرات پراکنده و یا راهپیمایی های میلیونی، تشکیل انواع تجمعات و استفاده از اعلامیه و نوارهای صوتی برای انتشار پیام های انقلاب تشخیص داده شد و در طول انقلاب به نحو گسترده ای به کار آمد. 🔸اگر چه تاکتیک های غیر قهرآمیز مانع از آن نبود که رژیم به منظور مقابله با آن از شدت عمل و خشونت استفاده ننماید؛ لیکن کمترین اثر عکس العمل های حاد از سوی رژیم، تقویت انگیزه ها و فشرده تر شدن صفوف انقلابیون از یک سو و کاهش مشروعیت و مقبولیت دستگاه سرکوبگر از سوی دیگر بود. 🔸حضرت امام همواره از دو سو تحت فشار بودند تا مشی مسالمت آمیز و تاکتیک های مناسب آن را تغییر دهند و مبارزه را وارد «جنگ خونین مسلحانه» نمایند: یکی از سوی رژیم که بعضا با افزایش شدت عمل و کشتار، قصد داشت انقلاب را به مقابلهء مسلحانه بکشاند تا با این بهانه دستش برای سرکوب شدید و احیانا قتل عام عمومی بازگردد و دیگر از سوی انقلابیون حرفه ای و گروه های چند نفرهء چریکی که موجودیت خویش را در سایهء حرکت مردمی امام، از دست رفته می دیدند و ادامهء حیاتشان تنها در گرو داغ شدن آتش مبارزه مسلحانه قرار داشت. 🔸البته در برهه هایی که رژیم شاه ددمنشی را به اوج می رساند و مردم بی سلاح را در شهرها به خاک و خون می کشید، حضرت امام از سوی دوستان و هواداران خویش نیز برای تشدید آتش مبارزه و صدور حکم «جهاد مسلحانه» تحت فشار قرار می گرفتند؛ لیکن ایشان با درک درستی که از ناکارآمدی این ابزار در به ثمر رساندن انقلاب داشتند و با آگاهی از قصد رژیم برای آماده کردن زمینه های به کارگیری «مشت آهنین» از طریق کشاندن انقلاب به مبارزه مسلحانه، در تمام مراحل بر مشی و روش خویش استوار ماندند و در عین حال فرصت انتخاب «جهاد مسلحانه» را در شرایط مقتضی و در صورتی که خط مشی مسالمت آمیز مؤثر نیفتد، همچنان به عنوان یک برگ برنده در اختیار خویش نگهداشتند. 🔸دو ویژگی مهمی که انقلاب ایران را از دیگر انقلاب های معاصر متمایز می ساخت، یکی استفادهء همزمان از روش های متنوع و تاکتیک های متعدد برای ابراز مخالفت و مقابله با رژیم شاه و دیگری به کار گرفتن آن دسته از روش ها و ابزارهایی بود که قابلیت های کاربرد همگانی و مردمی داشت. چنانچه به جای این تنوع و تعدد، تنها بر روی یک یا دو تاکتیک مشخص تاکید می شد و آن تاکتیک ها نیز از میان روش هایی انتخاب می گردید که به علت ماهیت خاص آن، امکان مشارکت گستردهء مردمی را از پیش سلب می کرد؛ آنگاه رژیم شاه می توانست با متمرکز ساختن قوای خویش بر روی آن، از عهده کنترل اوضاع برآید و لااقل این روند را با صعوبات بیشتری مواجه سازد؛ چنانکه در حرکت ها و جنبش های ناتمام پیش از این، توانسته بود از همین طریق بر اوضاع فایق آید. 🔸کشاندن حرکت اعتراضی به میان اقشار مختلف مردم و فعال نمودن تمامی جبهه ها، در یک فرآیند سنجیده و تدریجی چنان صورت گرفت و سازمان یافت که همزمان با متاثر ساختن عرصه های جدید و بسط و تسری جغرافیایی، در هر گام افراد بیشتری را به صفوف انقلابیون جذب می ساخت. «گستردگی جغرافیایی»، «کثرت مشارکت توده ای» و «تنوع ابزاری و تاکتیکی» از جمله عوام مؤثری بود که رژیم را از مقابلهء همزمان با این حرکت های بی وقفه و فراگیر در تمامی وجوه و در کلیهء سطوح باز می داشت. 🔸 در یک نگاه کلی بر اقدامات اعتراضی صورت گرفته در دوره منتهی به پیروزی انقلاب، می توان به تاکتیک هایی چون موارد ذیل اشاره کرد: 1- انتشار و توزیع اعلامیه ها 2- سخنرانی های افشاگرانه 3- تظاهرات پراکنده 4- تکثیر و توزیع نوارهای صوتی 5- برپایی مجالس ختم و چهلم 6- اعتصابات 7- مصاحبه با رسانه های خارجی 8- شعارنویسی روی دیواها 9- الله اکبرهای شبانه 10- به خدمت گرفتن مطبوعات 11- حرکت های دانشجویی در خارج از کشور 12- راهپیمایی های میلیونی این روش ها و شکل های اعتراضی، همگی با روش و مشی مبارزاتی مسالمت آمیز( اما انقلابی) امام منطبق بود. امام، خود در به کارگیری برخی از این شیوه ها نظیر صدور اعلامیه، انجام سخنرانی های افشاگرانه علیه رژیم، مصاحبه با مطبوعات و رسانه های خارجی حضور فعال داشتند و مستقیم و غیر مستقیم برخی دیگر از این شیوه ها نظیر اعتصابات، راهپیمایی های عمومی و... را توصیه و حمایت می کردند. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕🎙️ اگر عدالت فراموش شود انقلاب #شکست می‌خورد! 🔸این انقلاب آن وقت تداوم‌ پیدا خواهد کرد که اولا مسیر #عدالتخواهی را برای «همیشه» ادامه بدهد یعنی دولت‌های آینده واقعا و عملا در مسیر «عدالت اسلامی» گام بردارند، برای پر کردن شکاف‌های طبقاتی اقدام کنند، تبعیض‌ها را واقعا از میان ببرند. والا اگر این فراموش بشه انقلاب شکست میخوره. 🔹 اگر عدالت فراموش شود انقلاب شکست می‌خورد چون اصلا ماهیت این انقلاب ماهیت #عدالتخواهانه بوده است. 🔰 باید ما به #آزادی‌ها به معنی واقعی در آینده احترام بگذاریم. یعنی اگر دولت اسلامی، جمهوری اسلامی حکومت اسلامی بخواهد زمینه اختناق را به وجود بیاورد قطعا شکست خواهد خورد. البته آزادی غیر از هرج و مرج است. #مرتضی_مطهری @marghoomat

⭕ چقدر جلیلی مهم شده است! 🔸 نمیخواهم وارد دعوای غیراولویت دار این روزهای برخی دوستان من باب حضور یا عدم حضور سعید جلیلی در دولت شوم. سابقا آنچه لازم بوده گفته ایم و کفایت می کند. اما سوالی ذهنم را درگیر کرده است. راستی چرا سعید جلیلی اینقدر مهم شده است؟! بزرگواران از چیزی ترسیده اند که اینگونه شمشیر را از رو کشیده اند؟ اگر دستوری رسیده است به ما هم بگویید بدانیم! 🔸 وضعیت خنده داری شده است. اصلاح طلبان یک‌جور جلیلی را می زنند و برخی دوستان جور دیگر. اعتماد تیتر می زند « امپراطوری جلیلی در دولت رئیسی» چرا؟ چون او و دوستانش را عامل وضع موجود معرفی کنند و بگویند دولت روی نوک انگشتان جلیلی و یارانش می چرخد! 🔸 برخی دوستان هم تیغ تیز قلم و زبان خود را خرج جلیلی می کنند که چرا در دولت رئیسی مسئولیت نگرفته است و به دولت کمک نمی کند! چرا نیامده است کنار رئیسی و مشاورش شود! چرا حاضر نشده است کنار باقی نیروهای انقلاب کار کند! 🔸 در هر دو حالت این جلیلی است که مقصر است. جلیلی همیشه عامل تمامی مشکلات بوده است. جلیلی هیچ کاره و همه کاره است. دو لبه قیچی یک پارچه را برش می زنند. اهل جملات کلیشه ای از جنس پازل دشمن را تکمیل نکنید نیستم، اما دوستان بروند با خود فکر کنند این روزها پازل چه کسانی را تکمیل می کنند. زدن سعید جلیلی کیسه چه کسانی را پُر می کند؟! 🔸 بگذریم، برگردیم به سوال اصلی مان، راستی چرا سعید جلیلی اینقدر مهم شده است؟ کسی که نه ایده ای دارد و نه توان اجرایی و نه محبوبیت و مقبولیتی چرا محل نزاع چپ و راست قرار گرفته است؟ آیا خبری در راه است؟ #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕🎙️ جمهوری اسلامی لفظی! 🔹مجردِ بودنِ رژیم اسلامی، این، مقصد نیست. باید حکومت #محتوایش هم اسلامی باشد. ما حکومت اسلامی خواستیم، ما جمهوری اسلامی، #لفظی نخواستیم. 🔸مملکت باید اسلامی بشود و الّا یک مملکتی باشد که یک مهره‌هایی را برداشتند یک مهره‌هایی دیگر جایش گذاشتند و همان کارها را بکنند، ما همچین چیزی نمی‌خواستیم. مردم خون ندادند که محمد رضا برود، یک کسی دیگری بیاید و همان کارهای او را بکند. 🔹باید متوجه‌ باشید مبادا از این قدرتی که حالا پیدا کردید، از زیر بار آن قدرت ظالم بیرون رفتید، خودتان یک قدرت ظالمه باشید. مبادا به برادران خودتان تعدی کنید و به واسطه اغراض شخصی که دارید، یک کسی را بیجا محاکمه کنید. #روح_الله @marghoomat

⭕ چند خاطره کوتاه در نفی حرکت های مسلحانه برخی مبارزین اسلام‌گرا توسط امام یک. 🔸 ممکن است چنین تصور شود که امام فقط مبارزه مسلحانه گروه‌های غیر مذهبی و سازمان‌هایی را نمی‌پسندید که محل اعتماد ایشان نبودند و در کل ایشان با مبارزه مسلحانه موافق بوده؛ حال آنکه اسناد تاریخی این امر را ثابت می‌کند که امام به هیچ وجه مسیر انقلاب را منطبق با مشی مسلحانه نمی‌دانست و ازاین‌رو هیچ یک از گروه‌های اسلامی نتوانستند اجازه مبارزه مسلحانه با رژیم پهلوی را از محضر ایشان کسب کنند. 1️⃣ حجت‌الاسلام سید جعفر شبیری زنجانی از جمله مبارزان مسلمان قبل از انقلاب در این باره در خاطرات خود می گوید:«یادم هست که خود من زمانی که امام در نجف بودند، همراه با ابوشریف و جواد منصوری نزد ایشان رفتیم تا برای قیام مسلحانه یک مجوز رسمی کسب کنیم که در آنجا خدمت امام عرض کردم که یک عرض خصوصی دارم. فرمودند: فردا بیا، فردای آن روز رفتم و یک ساعتی نزد ایشان بودم و صحبت کردیم و ایشان با قیام مسلحانه مخالفت کردند. می‌فرمودند باید به مردم آگاهی داد. من خودم یک لحظه به امام شک کردم و پیش خودم گفتم نکند امام چون مدتی از کشور دور بوده‌اند از اوضاع بی‌خبر هستند و یا سن و ضعف مزاج بر تصمیمات ایشان تأثیر گذاشته است، ولی بعدها متوجه شدم که مسئله انجام تکلیف است و ملاک، انجام تکلیف و وظیفه است نه حب و بغض و احساسات. دربارة حرکت‌هایی مانند فدائیان اسلام نیز ایشان اعتقاد داشتند این نوع حرکت‌ها به جایی نمی‌رسد؛ هرچند اقدامات شهید نواب را تخطئه نمی‌کرد و تا آنجا که توان داشت برای آزادی ایشان کوشید». 2️⃣ مرتضی الویری از اعضای اصلی گروه فلاح نیز، که از جمله مبارزان مسلمان قبل از انقلاب به‌‌شمار می‌آید، در همین باره در روایت خاطره دیدار خود با امام چنین آورده:«ابهام دیگری که باز من در همان سؤال‌هایم مطرح کردم و ایشان هم پاسخ دادند، عبارت از این بود که من گفتم که به هر حال برای رژیمی که مسلحانه دارد با ما می‌جنگد و متکی بر اسلحه است، ما باید از همان ابزار استفاده کنیم. ایشان این منطق را نپذیرفتند. نفی کردند و گفتند کار فرهنگی مقدم بر هر کاری است و شما باید تلاش بکنید که مردم را نسبت به واقعیت‌ها آگاه بکنید و هر چه که مردم بیشتر آگاه بشوند،خود این مردم، یک حرکت مردمی را شروع می‌کنند که می‌توانند مقابله با سلاح‌های آنها [بکند] و بنابراین کار مسلحانه در این مقطع را ایشان گفت که من مصلحت نمی‌دانم. به ایشان عرض کردم که حالا در ایران ما به چه کسی مراجعه بکنیم در مسائل مبارزاتی.ایشان از فردی اسم برد که باز برای من غیر منتظره بود؛ یعنی اصلاً ما آن فرد را بیشتر یک فرد آکادمیک، دانشگاهی که اصلاً کاری به مسائل سیاسی ندارد ترسیم می‌کردیم. ایشان فرمودند که شما به آقای مطهری مراجعه کنید ما چهره‌های انقلابی که در داخل کشور، آن موقع می‌شناختیم، آقای هاشمی رفسنجانی بود و آقای خامنه‌ای بود و آقای منتظری یک همچنین چهره‌هایی، آقای مطهری اصلاً در ذهن ما مطرح نبود.» 3️⃣ حسن واعظی از اعضای گروه فلق در این باره در خاطرات خود چنین آورده:«با آقای یاسینی مدت دو سه هفته خدمت حضرت امام بودیم و با امام صحبت می‌کردیم نظر امام را درباره وحدت با مارکسیست‌ها می‌دانستیم، اما درباره مشی مسلحانه و چریکی، امام تأکید بر آمادگی و آموزش دیدن و آموزش دادن داشتند که اگر لازم باشد، به کار گرفته شود اما ایشان همواره با این روش ایجاد گروه و ترور و اقدامات مسلحانه مخالف بودند». 4️⃣ محسن رفیق‌دوست یکی از مبارزان مسلمانی بود که به مبارزه مسلحانه با رژیم پهلوی روی آورده، اما به دستور امام از این مسیر دست برداشته. او دراین‌باره گفته است: «یک بار در زمان واقعه لویزان، مرتضی حسینی به ما گفت که یک سربازی، روزهای آخر سربازی‌اش است و حاضر شده با ما همکاری کند. ما با او صحبت کردیم و یک بمب بزرگ ساختیم که زیر سالن لویزان بگذارد. او بمب را در میدان شاه سابق گذاشت. من و شهید بروجردی کنار جوی نشسته بودیم، به من گفت: حاج محسن! چه کسی را می‌خواهیم بکشیم؟ گفتم:نمی‌دانم. گفت: این طور که نمی‌شود. رفتیم و از منزل یکی از اقوام با پاریس تماس گرفتیم و با شهید عراقی صحبت کردیم و او مطلب را به امام منتقل کرد و آمد و گفت: امام هم همین را می‌گویند که چه کسی را می‌خواهید بکشید؟ سریع بروید بمب را بردارید. ما هم رفتیم و سرباز را پیدا کردیم و دو ساعت قبل از انفجار، بمب را برداشت و خنثی کرد». #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕ چند خاطره کوتاه در نفی حرکت های مسلحانه برخی مبارزین اسلام‌گرا توسط امام دو. 5️⃣ پس از ورود امام به ایران، طرح ترور خسرو داد( فرمانده هوانیروز شاهنشاهی) و بدره‌ای( فرمانده نیروی زمینی و گارد شاهنشاهی) توسط گروه منصورون ریخته شد، اما پس از جویا شدن نظر امام، امام مخالفت کردند. بصیر زاده از اعضای گروه می گوید:« نماینده ای از گروه آمد تهران و به واسطه فردی از امام خواستند که اگر اجازه بدهید ما یک گروه ضربتی ترور در تهران داشته باشیم و خسرو داد و بدره ای را شناسایی کرده ایم و بزنیم، که امام گفته بود شما فعلا آماده باشید. منتها عمل نکنید من الان قصد دارم که در مرحله اول با صحبت و با این مسائل جلو برویم، اگر نشد، بعدا من دستور خواهم داد. یعنی بچه‌ها آماده شده بودند که در تهران هم اقداماتی را انجام بدهند، اما امام مصلحت ندید که این کارها به صورت ترور در آن ایام آن هم با اذن ایشان انجام شود. این است که دیگر آن اقدام را انجام ندادند». 6️⃣ آیت‌الله سید عبدالجواد علم الهدی از شاگردان امام زمانی که امام در پاریس تبعید بودند، برای دیدار ایشان و رساندن پیغامی عازم پاریس شدند. یکی از سوالاتی که وی از امام می پرسد، سوالی بود که آیت الله پسندیده و جمعی از مبارزین در ارتباط با اقدامات مسلحانه داشتند و از او خواسته بودند از امام پرسیده شود. بخوانید. «در خدمت برادر بزرگوار ایشان یعنی آیت‌الله پسندیده بودم. ایشان گفتند ما یک نکته حساسی داریم که از شما می‌خواهیم به عنوان شاگرد امام به محضر ایشان برسانید و او آن است که الحمدالله رب‌العالمین اکثریت علاقمندان در شهرهای مختلف با ما ارتباط دارند و آمادگی خود را برای همه جور حرکتی اعلام می‌کنند، به همین منظور ما از شما اجازه می‌خواهیم که چه جوان‌هایی که در ارتش هستند و چه آن‌هایی که آزاد هستند دوره‌های تمرینی سلاح ببینند و کارهای چریکی انجام دهند و مسلح باشند و ما این‌ها را برای روزی که شما امر کنید تبلیغ کنیم، یا اجازه نمی‌فرمایید؟! در پاریس هنگامی که این پیغام‌ها را به محضر مبارک استاد رساندم امام دو دست مبارکشان را بالا بردند و گفتند: «اسلحه ابداً، پیغام من را به آن‌ها برگردان و برسان و بگو اصلاً نه بخرید[اسلحه]، نه جمع کنید و نه نگه دارید، ما از سال 41 که این حرکت را شروع کرده‌ایم تا الان که دیگر وقت بازگشت ماست و حکومت می‌رود و نمی‌تواند بماند همه‌اش با بیان بوده، همه‌اش با مصاحبه بوده، همه‌اش با گفتار بوده، آنچه را هم که متعلق به من با خط و امضای خودم بوده، آنچه را هم که کمک مردم بزرگوار شهرستان‌ها دارند به عنایت خودشان بوده است همچنین طومارهایی که مردم نوشتند و اعلام داشتند و برای ما فرستادند، به خودشان بوده است، ان‌شالله ما موفق هستیم و احتیاجی به اسلحه و جنگ نداریم. باشد که [به جای] دست به اسلحه زدن، در قضاوت فکر مردم رشد کند و بهترین فکر این باشد که آن‌ها [پهلوی‌ها] در دوران حکومتشان فقط تمسک به زندان و شکنجه و ناخن کشیدن و اسلحه و کشتار دسته‌جمعی و آن صحنه‌های منحوس [پیدا کردند] . امّا در مقابل حرف خودمان را زدیم و برای مردم روشن کردیم که چه ضررهایی برای اجتماع و استقلال و فرهنگ و نظامی ‌و مرزهای ملت ایران هست آن‌ها در چه کاری هستند». #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔺 به فدای شور و شین شهدا #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

🎙️🔴 خدایا به فریاد اسلام برس! 🔺 من خوف این را دارم امروز. و خدایا به فریاد اسلام برس امروز! که مکتب ما منحرف جلوه داده بشود: یا از اعمال من و شما؛ یا از اعمال کمیته‌ها؛ یا از اعمال دادگاهها؛ یا از اعمال ادارات و وزارتخانه‌ها، و امثال ذلک. 🔺 رژیم سابق برای ما خطر نداشت. رژیم سابق ادعا نمی‌کرد که من [اسلامی هستم‌] ادعایش را می‌کرد، لکن کسی از آن قبول نمی‌کرد. رژیم سابق خطری نداشت. اگر معممی در رژیم سابق یک کار خلاف می‌کرد، می‌گفتند این ساواکی است؛ این درباری است؛ این ساواکی است. امروز که ساواکی در کار نیست و همه دفن‌ شده‌اند، اگر از شما آقایان یک چیزی صادر بشود، می‌گویند جمهوری اسلامی این است. مکتب ما متزلزل می‌شود. 🔺 مسئولیتتان زیاد است آقایان! خیال نکنید که بروید یک حرفی بزنید، و چیزی نشده. خیر، هر یک از شما مسئولیت دارید، و مسئولیت بزرگ. خیلی بزرگ. 🔺 امروز مکتب ما بسته به اعمال ماست. مکتب ما بسته به اعمال روحانیین است. اگر روحانیین سابق خدای نخواسته یک حرف خلاف، یک کار خلاف می‌کردند، مردم خودِ او را یک طعن و لعنی می‌کردند، و لو یک دسته‌شان هم می‌گفتند روحانیون این جورند. آخرش این بود که می‌گفتند روحانیون این جور [هستند]؛ اما رژیم رژیم اسلامی نبود. نمی‌گفتند رژیم اسلامی. نمی‌گفتند مکتب اسلام این طوری است. امروز قلمهای دشمنهای ما در خارج، و گاهی در داخل، برداشته شده است، قلمفرسایی می‌شود که مکتب ما را بد جلوه بدهند. #روح_الله @marghoomat