. . مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ.

<می‌ارزه به یه خنده‌ی بچه‌های فلسطین و لبنان> بخندید بچه‌ها! بخندید که وقت خوشحالیِ ماست..

- سید عزیز شهید ما، بیش از همه‌ی آن چه در طول عمر شریف‌تان فرمودید، این کلام‌تان را نه با گوش سر، که با دل می‌شنوم و اطاعت می‌کنم؛ و حقیقتا اگر بدانیم کشته می‌شویم، سپس سوزانده می‌شویم و در هوا پراکنده‌مان می‌کنند، آن سیدِ عزیز را، آن رهبر راستین را، آن حسین غریب رها نمی‌کنیم.. و تو می‌دانی که جان‌مان به حب ایشان آمیخته‌ست.. #ماترکناک‌یاابن‌الحسین..

بایعناك حزب الله . .

امشب باید یک سخنرانی جانانه می‌کردی، انگشت اشاره‌ات را بالا می‌گرفتی و موشک‌باران دیشب را بیشتر در مغز نداشته‌ی صهیونیست‌ها فرو می‌کردی... از این به بعد، مثل آن روزهای تحمیلی، در همه‌ی فتح و پیروز‌ی‌ها جای شهدا خالی، جای سیدحسن خالی..

این روزها، ترس تله‌ی شیطان است. مراقب تله‌ها باشیم . .

این روزها، یعنی روزهای دور تند آخرالزمانی آهای! جا نمانی..

[برای دل‌هایی که حسرت، گوشه‌نشین آن‌ها شده‌است هم دعا کنید. دعا کنید که به زودی به دل‌دار برسند..]

اللهم احفظ سیدنا و قائدنا و قدوتنا و حبیب قلوبنا آیت الله العظمیٰ خامنه‌ای مدظله‌العالی...

[عاشق نبوده‌ای که بدانی چه می‌کشم]

؛ چشم‌هایت را در چشمان خدا بدوز؛ و با صدایی بلند - آن‌طور که تمامی افکار پرت‌آباد خیالت، همه‌ی عواطف و احساسات درست و اشتباهت، و تار و پود وجودت بشنوند- رو به آسمان خدا بگو: به سپیده‌ی صبح و به شب‌های ده‌گانه قسم؛ که تو پروردگار منی. به آغوش و از جان، چنان می‌پرورانی که مادر نپرورانیده.. قسم به آسمان پر باران؛ که زندگانی من در دستان توست. تو مرا آفریدی که زندگی کنم بی‌آنکه به من محتاج باشی. مرا آفریدی تا خنکای نسیم صبح را نفس بکشم، تارهای نقره‌ای رنگ ماه از میان شاخ و برگ درختان را بر پیشانی زمین تماشا کنم، و چشمانم را ببندم و به صدای چشمه‌ی محصور لابه‌لای سنگ‌ها گوش کنم.. به غروب ستارگان قسم؛ که تو تدبیرکننده‌ای و من از تدبیر کردن‌ها ناتوانم. که اگر دل به تو سپارم و دل‌گویه‌ها و دگر گویه‌ها را وا گذارم، تو والاترین مدبّرِ عالم امکانی.. به قسم‌های زیبایت قسم؛ که با تو به آسمان می‌رسم.. -[والشّمس و ضحىٰها؛ طلوع یکی از آن روزهای خوب]

- [ حوالی صبح فتح ] یک سالِ پر هیاهو، یک سالِ پر مرارت یک سال کُشت و خندید جرثومه‌ی شرارت داغی به سینه داریم از ماجرای این سال از خون و قتل و غارت، از بمب و جنگ و اشغال یک سال نه، که پیر است این روزگار پر آه روزی عماد و روزی سید حسن نصرالله باور کنید یا نه، ما وارث «حنین»ایم آزاد‌ه‌ایم چون حر، ما ملت حسینیم ما آمدیم این بار با فتح بازگردیم در عالَم این علَم را ما بر فراز کردیم در کار نیست صلحی، تا زندگی نبرد است از مرگ نیست ترسی، این آرزوی «مَرد» است - ریحانه شناوری