حرم شلوغ است؛ مثل همیشه. آدم‌های زیادی با امام رضا کار داشتند؛ مثل همیشه. امام اما لابد آرام است و صبور، و کریمانه و بزرگوارانه به حرف‌های همه‌شان گوش می‎دهد. من دلم می‎خواهد به جای گفتن این ‌همه حاجت‌های بزرگ و کوچک، فقط آمده باشم زیارت. فقط آمده باشم بگویم؛ «حالا هم که نیستید به اندازه‌ی آن وقت‌هایی که میان مردم حاضر بودید، باور دارم که امام من هستید و نور من توی تاریکی‌ها و حجت من توی این زمانه‌ی عجیب و غریب... نمی‎شد اما. حاجت‌های بزرگ و کوچک توی دلم می‌آمدند و می‌رفتند. زائری توی صحن انقلاب این بیت را یادم آورد که؛ «ندهد مهلت گفتار به محتاج، کریم ... ». آرام شدم. بعد غرق شدم توی زیارت، و باورم آمد مخفی‌های ضمیر دلم را هم می‌داند و اگر صلاح بداند دعا می‌‎کند. هر چه باشد امام است ... #امام_رضای_دلم

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست ...💔 #امام_رضای_دلم #بطلب_مردم_از_دوری

هوای روی تو دارم نمی‌گذارندم...💔 #امام_رضای_دلم