🔶ضرورت ارتقاء فقاهت به مقیاس کلان و توسعه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) يک دسته بندي کلي‌تري داريم که شرايط حاکم موجب پیدایش آبرومندی و بي آبرويي، حقانيت و بطلان و موازنه ارزی می شود. امکان دارد در آن عدل و ظلم نباشد؟! در قضيه پول که خیلی ملموس است؛ شرايط حاکم درست مي‌شود و خريد و فروش ها عوض مي‌ شود. با تغییر معادله، پول، بی ارزش مي‌شود، مثلاً یک نفر با پولي که جمع آوري کرده بود، مي‌توانست ده ماه زندگي کند، حالا ديگر نمي‌تواند. علاوه بر «توزیع ثروت»، «توزيع قدرت» که خيلي خطرناک‌تر از اين زيروزبر مي‌کند. «فرهنگ» که حق و باطل ساز است، خيلي مهم تر از امر مالي است؛ اعتبار مي‌دهد و اعتبار سلب مي‌کند. همه اينها یک محور واحد دارند که آن، «توسعه قدرت پرچم توحيد» در برابر پرچم کفر است. امکان دارد این قاعده مند نباشد؟! يعني در تصرفات خُرد، بايد حجيتش محرز باشد و به دین و شرع مستند شود و عدل و ظلم الهي در آن رعایت شود، اما در این موارد که شرايط حاکم را درست مي‌کند، عدل و ظلم الهي ندارد؟! اين مواردی که همه چیز را متحول مي‌کند، عدل و ظلم الهي ندارد؟! اين¬ها که منشاء پرورش حرص اجتماعي مي‌شود؟! 📚دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی 🏠https://eitaa.com/feghhevelaee

🔻راز غربت‌ امیرالمؤمنین در «شیوۀ حکمرانیِ ایشان، یعنی مدیریت ولایی» است 🔻در مدیریت ولایی، وقتی مردم همراهی نکنند، حتی علی(ع) هم نمی‌تواند کاری از پیش ببرد 🔴 #تاریخ_بعثت و #عصر_ظهور - جلسه بیست و یکم ➖در زمان بعثت پیامبر، بسیاری از مردم، نه با ایشان دشمنی کردند و نه ایمان آوردند، بااینکه می‌دانستند حق با اوست، سکوت می‌کردند چون مرعوب قدرت‌طلب‌ها بودند. ➖پیامبر مأموریت دارد مردم را از سلطۀ زورگوها آزاد کند، اما چون در روش دینی «اجبار» نیست، لذا اگر مردم همراهی نکنند، کار پیامبر بسیار سخت می‌شود. ➖دشواری کار امیرالمؤمنین هم به‌همین دلیل بود. چرا حضرت، غریب ماند؟ چرا یارانش سمت معاویه رفتند؟ چون معاویه وعده می‌داد و افراد را تطمیع و تهدید می‌کرد. معاویه سیاسی‌بازی می‌کرد اما علی(ع) اهل نیرنگ و فریب مردم نبود. ➖راز غربت‌ حضرت در شیوۀ حکمرانیِ ایشان است؛ «ولایت» یعنی شیوه‌ای که می‌خواهد آزادی، استقلال و کرامت انسان‌ها را حفظ کند. ولی مردم اکثراً این شیوه را نمی‌فهمند لذا با آن همراهی نمی‌کنند. ➖برای حکومتی که بخواهد کرامت و استقلال آدم‌ها را حفظ کند، همراهیِ مردم بسیار مهم است و الا حتی امیرالمؤمنین هم کاری از پیش نمی‌برد و حتی پیامبر هم، آخر نمی‌تواند وصیتنامه بنویسد. ➖ولایت‌مدار بودن یعنی اینکه شیوۀ حکومت ولیّ خدا را درک کنیم و با او همکاری کنیم تا موفق بشود و الا شیوۀ مدیریت ولایی، این‌قدر پُر از کرامت است که موجب می‌شود منافقین میدان پیدا کنند و ضربه بزنند. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6789 @Panahian_ir

🔶اتحاد افق 🔸استاد سید احمد مددی http://erfanian.blog.ir/post/174

💢چرا مشروح مذاکرات تصویب قانونی مدنی(ماده ۱ تا ۹۸۰)وجود ندارد؟ در اواخر سال ۷۰ خورشیدی که استاد حسن افشار به دنبال چندین سال اقامت در پاریس به ایران برگشته بود، شبی در میهمانی خانه شادروان ابوالقاسم گرجی، استاد فقه و اصول دانشکده، این داستان را تعریف کرد. استاد افشار می‌گفت که از منصورالسلطنه عدل، یکی از حقوق‌دان‌هایی که در تدوین قانون مدنی شرکت داشته‌اند پرسیده که چرا صورت مشروح مذاکرات تدوین قانون مدنی در دسترس نیست. پاسخ منصورالسلطنه این بود که پس از تصویب قانون، صورت مذاکرات سوزانده شده است تا از آن پس حقوق‌دان‌ها و قضات دادگستری هرجا به اشکالی در فهم ماده‌ای از آن برخوردند در تفسیر آن به جای مراجعه به منابع فقهی قدیم، یعنی نصّ‌های قدیم، به اصول حقوق جدید برگردند و، بدین‌سان، قانون قدیم را در برابر مقتضیات زمان و مکان علم حقوق جدید توضیح دهند.» (جواد طباطبایی، «ملت، دولت و حکومت قانون، جستار در بیان نصّ و سنّت»، ص ۲۲۳، انتشارات مینوی خرد) @law_Philosophy

از این کانال پیگیری نمایید👇 https://eitaa.com/feghhevelaee

این متن، تدوینی است از مباحث مرحوم علامه سیدمنیرالدین حسینی ره در اثبات زبان تأسیسی شارع در قرآن کریم. منبع اصلی و محوری مورد استفاده در این تحقیق دوره جلسات «مبادی علم اصول فقه احکام حکومتی» است که با دیگر منابع تکمیل شده است و در زبان قرآن کریم تطبیق گردیده است. این دیدگاه در صدد اثبات تأسیسی بودن زبان شارع در تخاطب با امت تاریخی می باشد. https://eitaa.com/yahyayahya 🏠

سلسله نشست های تخصصی مبانی روش تفقه شنبه 4\5\99 📒مبانی زبان شناختی تفقه 🔻دیدگاه مرحوم استاد سیدمنیرالدین حسینی 🔺ارائه: حجة الاسلام سیدپیمان غنایی

🔶پاسخگویی به مسائل مستحدثه کافی نیست 🔸مرحوم سیدمنیرالدین حسینی پاسخ دادن به مسائل مستحدثه، امروز کافی نیست، برای ديروز خوب بود که قدرت نداشتيم، امروز وظیفه ما محدث بودن نسبت به مسائل، ایجاد شرايط حاکم، سرپرستي‌ شرايط حاکم و وحدت قدرت «سياسي، فرهنگي، اقتصادي» بر مبناي دين است. بله، زماني که حکومت نداشتيد، نمي‌توانستيد مثلاً درباره پول کارشناسی و تحقيقات ميداني داشته باشید. بر فرض که شما يک تئوري هم درباره پول داديد، تئوري شرايط آزمون مي‌خواهد. شرايط آزمون آن يعني قدرت، اينکه اجازه بدهيد نشر اسکناس يا نه. اين قدرت را نداشتيد. شما مي‌توانستيد فرضيه اي براي معادلات پولي داشته باشيد و تلائم نظري آن را هم ديده باشيد، ولي تطبيق عيني و کنترل آن، محال بود. لذا از مثل مرحوم شهید صدر (رضوان الله تعالي عليه) اصلاً انتظار نيست که چرا ايشان معادلاتِ اقتصادی مثل معادلات کينز ننوشت! ايشان که مثل كينز وابسته به حکومت نبود که بتواند براي نشر اسکناس معادله بنويسيد، آزمايش کند و نتيجه بگيرد و بعد معادله را تحويل دهد. ولي الآن حکومت دست شما است. 📚دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی 🏠https://eitaa.com/feghhevelaee

🔶امکان دستیابی به «نظام مفاهیم» و «فرهنگ خطاب» شارع 🔸مرحوم سید منیرالدین حسینی (ره) بياييم سراغ «مفاهيم» و ملاحظه «لوازم الفاظ» در خطاب؛ «لوازم الفاظ» يعني چه؟ يعني [نسبت ها و] اضافات خاصي که مخصوص اين متکلم است؛ مفهوم خاصي را مي‌آورد که در عرف زمان شارع، آن مفهوم با اين ترکيب وجود نداشته است. ادبيات عرب در وقاحت نگاري بسيار خوب بوده است. اشعاري که در کعبه آويزان کرده بودند، اشعار وقيح است، ولي از اول تا آخر قرآن، يک جمله وقيح نداريم. پس ترکيب بيان شارع، قطعاً آن ترکيبات زمان خطاب نبوده است. معنا هم ندارد کسي ادعا کند ترکيب يک آيه‌اش را آن‌ها داشته باشند. بنابراين متکلم مي‌تواند يک نحوه ترکيب‌هايي در الفاظ بياورد که در عرف تخاطبش اصلاً وجود نداشته باشد. اين ترکيب ها چگونه به دست مي‌آيد؟ اين ترکيب ها را چه زماني درست مي‌کنند؟ «مفاهيم»، اصل است که اين ترکيب ها را نتيجه مي‌دهد؟ يا «انسباق‌ عرفي» در ترکيب سازي اصل است که اين نحوه ترکيب را مي‌آورد؟ خوب عنايت کنيد؛ قطعاً در ترکيب ساختن، «انسباق‌ عرفي» اصلِ در تخاطب نيست. يعني فرهنگ حاکم بر انسباق و ارتکازات، قطعاً در تخاطب حکيم علي الاطلاق نمي‌تواند اصل قرار بگيرد و قطعاً «فرهنگ خطاب شارع»، با «فرهنگ زمان خطاب» فرق دارد. آيا ما به عنوان مکلف، دستمان از فرهنگ شارع کوتاه است و مي‌خواهيم فقط به ظواهر الفاظ تمسک کنيم؟ آيا کسي مي‌تواند بگويد: فرهنگ خطاب، مثل کشف علت، ممنوع است و منتهي به قياس مي‌شود؟ يا اينگونه نيست. همه یا لااقل جمع کثيري بزرگان قبول دارند که علاوه بر حجيت مدلول الفاظ، «لوازم عقلي مدلول‌ها» نیز حجيت است و قابليت استناد دارد. از جايي که ما قدم مي‌گذاريم به «لوازم عقليه خطاب»، «مفاهيم» در آن اصل قرار مي‌گيرد نسبت به «انسباق عرفي» و بر اساس آن مفاهيم، به نحوه ترکيب ها نظر مي‌شود. 📚جلسه دوم از دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی 🏠https://eitaa.com/feghhevelaee

🔶احکام حکومتی، احکام «ايجاد شرايط حاکم» و «سرپرستي شرايط حاکم» 🔸مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) «احکام حکومتي»، نه از قبیل احکام عمومي است که عقود و ايقاعات در آن واقع مي‌شود، نه از قبیل اموال عمومي مثل انفال، زکوات، اخماس، خراج، مقاسمه و نه احکامي که کلاً ذیل عنوان قضاء مي‌آيد، بلکه احکام «ايجاد شرايط حاکم» و «سرپرستي شرايط حاکم» است. احکامي که منسوب به خود حاکميت و حکومتي است. اين غير از اين است که حاکم در موضوع خاصي که لازم بداند امر و نهي کند. گاهی يک امري پيدا می شود «ممّا اختل به نظام المسلمين»، حاکم امر می کند: واجب. اما احکام حکومتی مورد نظر ما اين نيست، بلکه احکام حکومتی می بایست دائماً شرايط را درست کند و هدايت کند، «سرپرستي وحدت اجتماعي» را در امور مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی بر عهده گیرد. قدرت، در توزيع و تکامل و سرپرستي ثروت، فهم اجتماعي، قدرت اجتماعي؛ اين موارد است که شرايط ساز است. 📚دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی 🏠https://eitaa.com/feghhevelaee