بعضی از مسئولین که دزد هستند!؟ اما نمیدانند و نمی فهمند که دزد هستند🤔
Ⓜ️ چگونه فاسد و رانتخوار=دزد باشیم؟
➕ مناسفانه در این مملکت راه برای فساد و رانتخواری زیاد است. و نکته بسیار جالب آن که بسیاری از صاحبان فسادها و رانتها حتی آگاه از آن نیستند و خود را پاک و درستکار میدانند. بنابراین تلاش شد با تهیه جزوه ای، بعضی راه های وصول به رانت و فساد به متعلمین آموخته شود. ولی خدای نکرده فکر نکنید که تعداد راهها به همین محدودی است که در زیر آمده است!
🏷● 1-ذیحساب یک اداره دولتی باشیم، و آخر سال متوجه شویم بودجه اختصاص داده شده همهاش خرج نشده. عوضِ برگرداندن بودجه به بیتالمال خرج برایش میتراشیم، مثلاً برای هر اتاق اداره یک یخچال میخریم (مثال واقعی!). کلاً در ادارات ایران اگر ذیحسابی یک ریال به خزانه برگرداند ذیحساب بدی محسوب میشود! با استفاده از شم قوی خرج کردن از جیب مردم یک ذیحساب می تواند ذیحساب خوب و مورد تایید روسایش باشد و پاداشش پرداخت شود.
🏷● 2-در سالی که تمام بخش خصوصی، از کاسبکار و تولیدکننده و راننده تاکسی، با مشکل دست و پنجه نرم میکند و برای خرج کردن یک ریال باید مواظب باشد، به برکت مالیات عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده و پول نفت، اداره زیر دستمان را صفایی دهیم، ساختمان عوض کنیم، تمام سنگهای کف اداره را عوض کنیم، فرش نو برای نمازخانهاش بخریم، وبرای این که امر صواب را تا تهش انجام داده باشیم در گفتگو با دوستان عنوان کنیم که عده ای از کاسبکار و بازاری ها، در این مملکت دزدند!
🏷● 3-کالایی را به صورت محدود یا با کیفیت بسیار نازل در ایران تولید کنیم، با لابیگری و به بهانه حمایت از تولید داخلی کاری کنیم تا تعرفه بسیار بالایی برای وارداتش وضع شود، و سپس آن کالا را به دو برابر قیمت جهانی در ایران بفروشیم. کلی هم فخر بفروشیم که داریم تولید داخلی و کارآفرینی میکنیم.
🏷● 4-در یک شرکت خصولتی، یا خصوصی ولی با روابط گسترده با حکومت، واردات کالایی را انجام دهیم، و با استفاده از روابط و قوانین پیچیده و ناشفاف، معافیت گمرکی برای آن کالا بگیریم، و سپس قیمت مبنای آن کالا را آن قدر بالا اعلام کنیم که مالیات ورودی آن کالا آن قدربرای بقیه وارد کنندگان(که چون روابط ویژه ندارند نمی توانند معافیت گمرکی بگیرند) بالا رود که کس دیگری نتواند واردات آن کالا را انجام دهد. البته در کار گمرک راههای وصول به رانت از تعداد نفوس خلایق بیشتر است.
🏷● 5-رئیس یک بوروکراسی ناکارآمد وحجیم باشیم که وجودش کلاً برای مردم و مملکت ضرر است، و هنرش فقط در آمار دادن است (شاید 70 درصد از بوروکراسی های ایران)، ولی چون خودمان رئیسشایم، در مقابل هر گونه تلاش برای حذف یا کوچک کردن این بوروکراسی مقاومت کنیم (فکر می کنید دزدی فقط از دیوار مردم بالا رفتن است؟!)
🏷● 6-یک موسسه فرهنگی برای ارتقاء "چیزی"(مثلا زبان فارسی، یا نماز، یا تقوی و دینداری، یا علوم کامپیوتری یا علوم ریاضی...) ایجاد کنیم، با استفاده از روابط حکومتی بودجه چند میلیاردی برایش بگیریم، هر سال بودجهاش را زیاد کنیم، و در حالی که آن "چیز" که برای ارتقاءش تلاش بی وقفه می کنیم وضعیتش هر روز بد و بدتر میشود، آمار دهیم که چه قدر کنفرانس و سمینار در ارتقاء آن "چیز" بر گذار کردهایم و چه قدر جزوه چاپ کردهایم. اگر کسی هم پیشنهاد کند که مقداری بودجهتان کم شود و یا طرز خرج کردنش حسابرسی شود اعلام کنید که آن شخص مخالف آن "چیز" و مسئول بد شدن وضعیت آن است.
🏷● 7-استاد یک دانشگاه مملکت باشیم، با چاپ مقالاتی که به هیج دردی نمیخورند و با پرورش دانشجویانی که بناست بیکار شوند بشویم استاد تمام! حقوق بالا به اضافه پژوهانه دریافت کنیم و هر سال هم ترفیع و ارتقاء بگیریم و شاکی باشیم که چرا استاد در این مملکت ارج و قرب (= رانت بیشتر) ندارد. بد نیست گاه گاه هم عنوان کنیم که علت این که وارد بازار و کسب آزاد نشدهایم این است که بازاریها دروغگویند و دغل باز، و این به روحیه پاک ما نمی خورد!
🌷وای به حال بعضی از مسئولین و مدیران دولتی و افراد ذی نفوذ که دارای بودجه و تخصیص هستند، چه حساب و کتابی دارند در آن دنیا و از همه مهمتر شرمندگی در مقابل اهل بیت(ع) بابت خیانت به آرمانهای، امام، رهبری، شهدا، جانبازان، خانواده شهدا و....
👌این مملکت برای اینکه درست شود، انسان هایی مثل حاج احمد متوسلیان میخواهد
#کنترل
#نظارت
#حکمرانهای_تزکیه_نشده
#اقتصاد_هردمبیل
التماس دعا #ناصرکاوه