هدایت شده از خ. پاسندی
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#هادی_امّت»
روز سهشنبه، ١۴٠١/١١/٠۴
مناسبت روز: امشب شب شهادت دهمين خورشيد امامت و مشكات هدايت، پيشوای راستين و بر حق شيعیان، حضرت امام #علی_النقی الهادی (ع) است؛ لذا سخن امروز را با عرض تسلیت و تعزیت و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز مینمائیم؛
بیشک نوشتن و گفتن از فضائل #امام_هادی (ع) در این مجال کوتاه، از عهده قلم و کلام ما خارج است؛ چراکه یحیی ابن اکثم نقل میکند که چون آیه ٢٧ سوره لقمان را خواندم: «وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَهٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَهُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم»: «اگر آنچه درخت در زمین است، قلم شود و دریاها مرکب شود و هفت دریا به کمک آید، کلمات خداوند تمام شدنی نیست! همانا خداوند شكستناپذير و حكيم است»، از امام هادی (ع) پرسیدم که مراد از «کلِمَاتُ اللّه» در این آیه چیست؟ حضرت فرمودند: «نَحْنُ کلِمَاتُ اللّه الَّتی لَاتُدْرَک فَضَائِلُنَا وَلَاتُسْتَقْصَی»: «ماییم کلمات خداوندی، که فضایل ما، درک شدنی و تمام شدنی نیست» (بحارالانوار، ج١١، ص١٠٩)
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست
که ترکنم سر انگشت و صفحه بشمارم...
هرچند که تمامی ائمه اطهار (ع)، جامع تمامی صفات کمال انسانی بودهاند، اما خداوند با عنایت به شرایط زمان و مکان در هر دوره، یکی از صفات حضرات معصومین را عینیت بخشیده است؛ و در این میان، لقب «هادی» برای امام دهم برگزیده شده؛ چراکه به راستی آن حضرت هادی امّت و هادی تمامی گمراهان از ضلالت، و به گفته رسول اکرم (ص): «هادی به سوی خدا بودهاند» (الإنصاف، ص١۴١)
هدایت در لغت، به دو معنای «ارائه طریق» و «رساندن به مقصد و مطلوب» آمده؛ اما در فرهنگ قرآن و عترت، «هدایت»، بار مفهومی و معنایی بسیار عمیقتر و والاتری دارد؛
شناخت راه، شناخت مقصد، شناخت امّت، شناخت موانع و مشکلات مسیر، شناخت دزدها و گردنهها، و ایجاد انگیزه لازم برای حرکت، و دمیدن روح استقامت در رهروان، و همچنین حفظ اتحاد و همبستگی امت، و حمایت و حفاظت از جان و مال و حقوق ملت؛ بخشی از وظایف راهنمای امت و بخشی از مفهوم بلند «هادی» در فرهنگ اسلامی است؛
حضرت علی بن محمد النقی (ع) معروف به ابن الرضا(ع)، خورشید نورافشانی بودند که از سال ۲۲۰ تا سال ۲۵۴ هجری قمری، رسالت رهبری و هدایت امت بزرگ اسلامی را بر دوش داشته و حدود سی و چهار سال ناخدای کشتی هدایت در میان امواج طوفانی عصر ضلالت عباسیان بودهاند؛
آن امام همام در زمانی که سلطه اشراری همچون متوکل عباسی، بر تاریخ اسلام سنگینی میکرد، به زندگی بشریت نور و گرمی بخشیده و امت اسلامی را هدایت و سرپرستی نمودهاند؛
✍️ لذا در این مجال کوتاه، قطرهای از دریای بیکران «هادی امت» را در پرتو احادیث نورانی آن حضرت، تقدیم شما مینمائیم:
✅ «آن کس که تقوای الهی را رعایت نموده و مطیع احکام و مقرّرات الهی شود، دیگران مطیع او خواهند شد؛ و هر شخصی که اطاعت از خالق نماید، باکی از دشمنی و عداوت انسانها نخواهد داشت...» (بحارالانوار، ج ۶٨، ص ١٨٢)
✅ «حسد» نابود کننده کارهای نیک؛ و «خودبرتربینی» موجب خشم مردم؛ و «خودپسندی» مانع تحصیل علم خواهد بود و شخص را در پَستی و نادانی نگه میدارد، و «بُخل» بدترین اخلاق؛ و «طمع» خصلتی بسیار ناپسند و زشت است» (بحارالأنوار، ج ٧٢، ص ١٩٩)
✅ «مسخره کردن و شوخیهای بیمورد از بیخردی است و کار انسانهای نادان است» (بحارالانوار، ج ٧۵، ص ٣۶٩)
✅ «غضب و تندی» در مقابل آن کسی که توان مقابله با او را نداری، علامت عجز و ناتوانی است؛ و در مقابل کسی که توان مقابله با او را داری، علامت پَستی و رذالت است» (مستدرک الوسائل، ج ١٢، ص ١١)
✅ نادان اسیر زبان خویش است. (مسند الامام الهادی، ص۳۰۴)
✅ «فروتنی» آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند. (الکافی، ج۲، ص۱۲۴)
✅ هرکس مطیع و پیرو خدا باشد از قهر و کارشکنى دیگران باکى نخواهد داشت. (بحارالأنوار، ج۵۰، ص۱۷۷)
✅ از شرّ کسی که بیشخصیت است و خود را پست میشمارد، آسوده مباش. (میزان الحکمه، ج۳، ص۴۴)
✅ «نارضایتی پدر و مادر» روزی را کم میکند و آدمی را به ذلت میکشاند. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۱۸)
✅ كسى كه به تو اميد بسته است نااميدش مگردان، وگرنه مورد غضب خداوند قرار خواهى گرفت. (بحارالانوار، ج۷۵، ص ۳۷۰)
┄┅═✾•▪️•✾═┅┄┈
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#هادی_امّت»
روز سهشنبه، ١۴٠١/١١/٠۴
مناسبت روز: امشب شب شهادت دهمين خورشيد امامت و مشكات هدايت، پيشوای راستين و بر حق شيعیان، حضرت امام #علی_النقی الهادی (ع) است؛ لذا سخن امروز را با عرض تسلیت و تعزیت و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز مینمائیم؛
بیشک نوشتن و گفتن از فضائل #امام_هادی (ع) در این مجال کوتاه، از عهده قلم و کلام ما خارج است؛ چراکه یحیی ابن اکثم نقل میکند که چون آیه ٢٧ سوره لقمان را خواندم: «وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَهٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَهُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم»: «اگر آنچه درخت در زمین است، قلم شود و دریاها مرکب شود و هفت دریا به کمک آید، کلمات خداوند تمام شدنی نیست! همانا خداوند شكستناپذير و حكيم است»، از امام هادی (ع) پرسیدم که مراد از «کلِمَاتُ اللّه» در این آیه چیست؟ حضرت فرمودند: «نَحْنُ کلِمَاتُ اللّه الَّتی لَاتُدْرَک فَضَائِلُنَا وَلَاتُسْتَقْصَی»: «ماییم کلمات خداوندی، که فضایل ما، درک شدنی و تمام شدنی نیست» (بحارالانوار، ج١١، ص١٠٩)
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست
که ترکنم سر انگشت و صفحه بشمارم...
هرچند که تمامی ائمه اطهار (ع)، جامع تمامی صفات کمال انسانی بودهاند، اما خداوند با عنایت به شرایط زمان و مکان در هر دوره، یکی از صفات حضرات معصومین را عینیت بخشیده است؛ و در این میان، لقب «هادی» برای امام دهم برگزیده شده؛ چراکه به راستی آن حضرت هادی امّت و هادی تمامی گمراهان از ضلالت، و به گفته رسول اکرم (ص): «هادی به سوی خدا بودهاند» (الإنصاف، ص١۴١)
هدایت در لغت، به دو معنای «ارائه طریق» و «رساندن به مقصد و مطلوب» آمده؛ اما در فرهنگ قرآن و عترت، «هدایت»، بار مفهومی و معنایی بسیار عمیقتر و والاتری دارد؛
شناخت راه، شناخت مقصد، شناخت امّت، شناخت موانع و مشکلات مسیر، شناخت دزدها و گردنهها، و ایجاد انگیزه لازم برای حرکت، و دمیدن روح استقامت در رهروان، و همچنین حفظ اتحاد و همبستگی امت، و حمایت و حفاظت از جان و مال و حقوق ملت؛ بخشی از وظایف راهنمای امت و بخشی از مفهوم بلند «هادی» در فرهنگ اسلامی است؛
حضرت علی بن محمد النقی (ع) معروف به ابن الرضا(ع)، خورشید نورافشانی بودند که از سال ۲۲۰ تا سال ۲۵۴ هجری قمری، رسالت رهبری و هدایت امت بزرگ اسلامی را بر دوش داشته و حدود سی و چهار سال ناخدای کشتی هدایت در میان امواج طوفانی عصر ضلالت عباسیان بودهاند؛
آن امام همام در زمانی که سلطه اشراری همچون متوکل عباسی، بر تاریخ اسلام سنگینی میکرد، به زندگی بشریت نور و گرمی بخشیده و امت اسلامی را هدایت و سرپرستی نمودهاند؛
✍️ لذا در این مجال کوتاه، قطرهای از دریای بیکران «هادی امت» را در پرتو احادیث نورانی آن حضرت، تقدیم شما مینمائیم:
✅ «آن کس که تقوای الهی را رعایت نموده و مطیع احکام و مقرّرات الهی شود، دیگران مطیع او خواهند شد؛ و هر شخصی که اطاعت از خالق نماید، باکی از دشمنی و عداوت انسانها نخواهد داشت...» (بحارالانوار، ج ۶٨، ص ١٨٢)
✅ «حسد» نابود کننده کارهای نیک؛ و «خودبرتربینی» موجب خشم مردم؛ و «خودپسندی» مانع تحصیل علم خواهد بود و شخص را در پَستی و نادانی نگه میدارد، و «بُخل» بدترین اخلاق؛ و «طمع» خصلتی بسیار ناپسند و زشت است» (بحارالأنوار، ج ٧٢، ص ١٩٩)
✅ «مسخره کردن و شوخیهای بیمورد از بیخردی است و کار انسانهای نادان است» (بحارالانوار، ج ٧۵، ص ٣۶٩)
✅ «غضب و تندی» در مقابل آن کسی که توان مقابله با او را نداری، علامت عجز و ناتوانی است؛ و در مقابل کسی که توان مقابله با او را داری، علامت پَستی و رذالت است» (مستدرک الوسائل، ج ١٢، ص ١١)
✅ نادان اسیر زبان خویش است. (مسند الامام الهادی، ص۳۰۴)
✅ «فروتنی» آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند. (الکافی، ج۲، ص۱۲۴)
✅ هرکس مطیع و پیرو خدا باشد از قهر و کارشکنى دیگران باکى نخواهد داشت. (بحارالأنوار، ج۵۰، ص۱۷۷)
✅ از شرّ کسی که بیشخصیت است و خود را پست میشمارد، آسوده مباش. (میزان الحکمه، ج۳، ص۴۴)
✅ «نارضایتی پدر و مادر» روزی را کم میکند و آدمی را به ذلت میکشاند. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۱۸)
✅ كسى كه به تو اميد بسته است نااميدش مگردان، وگرنه مورد غضب خداوند قرار خواهى گرفت. (بحارالانوار، ج۷۵، ص ۳۷۰)
┄┅═✾•▪️•✾═┅┄┈
✅ #روزبرگ_شیعه
بسم الله الرحمن الرحیم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز:
«پیشقراولان جبههی علم و عمل»
روز سهشنبه، ١۴٠١/١٢/٠٢
مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی و قمری مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز اول اسفندماه مصادف با سالروز شهادت عالم مجاهد فضلالله محلاتی (نماینده امام راحل در سپاه پاسداران) و جمعی از روحانیون سلحشور بود که در حملهی ناجوانمردانه دو فروند جنگنده عراقی به هواپيمای حامل آنها در سال ١٣۶۴ شمسی به مقام بلند شهادت نائل گردیدند و بههمین مناسبت این روز را در تقویم تاریخ انقلاب اسلامی، بهعنوان «روز روحانيت و دفاع مقدس» نامگذاری نمودند؛ لذا ضمن گرامیداشت نام و یاد این عالم مجاهد که در حرم مطهر حضرت معصومه (س) مدفون است، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح پرفتوح تمامی شهدای روحانی آغاز مینمائیم؛
✍️ به راستی هشت سال دفاع مقدس، سرشار از ناگفتههاست! ناگفتههایی از رشادت رزمندگان اسلام که شاید تاکنون تنها بخش کوچکی از آنها بیان شده است؛
در این میان، نقش بیبدیل روحانیت در جبهههای نبرد وحضور مؤثر و کارساز آنان در خطمقدم فراموشنشدنی است؛
طلاب و روحانیون که در تمام میدانهای دینی و انقلابی همواره پیشرو و پیشقدم بودهاند؛ در دوران جنگ تحمیلی نیز با تقدیم بیش از ۴۵۰۰ شهید در مقایسه با دیگر اقشار جامعه، بیشترین شهید را تقدیم اسلام و انقلاب نمودهاند؛ بهگونهای که طبق آمار بنیاد شهید، تعداد شهدای روحانی در طول دفاع مقدس، نزدیک به ١۶ درصد کل روحانیون کشور در همان زمان بوده و این رقم با اقشار دیگر جامعه قابل مقایسه نیست؛ (مجله پگاه، ش ١٢، ص١٣) لذا حضرت امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب درباره این شهیدان گلگون کفن فرمودند: «سلام بر حماسهسازان همیشه جاوید روحانیت، که رساله علمیه و عملیه خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشتند و بر منبر هدایت و وعظ و خطابهی ناس، از شمع حیاتشان، گوهر شب چراغ ساختند؛ کدام انقلاب مردمی و اسلامی را سراغ دارید که در آن، حوزه و روحانیت پیشکسوت شهادت نبودهاند! بر بالای دار نرفتهاند! و اجساد مطهرشان بر سنگ فرشهای حوادث خونین به شهادت نیفتاده است؟ خدا را سپاس میگزاریم که از دیوارهای فیضیه گرفته تا سلولهای مخوف و انفرادی رژیم شاه، و از کوچه و خیابان تا مسجد و محراب امامت جمعه و جماعات، و از دفاتر کار و محل خدمت تا خطوط مقدم جبههها و میادین مین، خون پاک شهدای حوزه و روحانیت، افق فقاهت را گلگون کرده و در پایان افتخارآمیز جنگ تحمیلی نیز رقم شهدا و جانبازان و مفقودین حوزهها نسبت به سایر قشرهای دیگر، زیادتر است...» (صحیفه نور، ج ٢١، ص٩٠)
✍️ روحانیون به سه صورت «تبلیغی»، «رزمی» و یا بهصورت «رزمی_تبلیغی» در جبهههای حق علیه باطل حضور مییافتند؛
آنها در خط مقدم جبهه، همچون دیگر رزمندگان، سلاح در دست با دشمن میجنگیدند و معمولاً لباس رزم سپاه یا ارتش یا بسیج را بر تن داشتند و تنها عمامهای بر سر میگذاشتند و در مواقعی که فرصتی پیدا میشد به وعظ و ارشاد و تبلیغ دین و ترویج فرهنگ شهادتطلبی و ایثار میپرداختند و با این نوع تبلیغ عملی، اثر بسیار عمیقی در حفظ و ارتقای روحی رزمندگان اسلام داشتند.
✍️ البته در پشت جبهه نیز، روحانیون به عنوان پرچمداران حرکتهای انقلابی، بیشترین نقش را در تشویق و ترغیب جوانان برای حضور در میدانهای نبرد و ایجاد روحیه استقامت و مقاومت در دشواریهای ناشی از جنگ و دادن امید و اطمینان به تحقق وعدههای الهی در بین مردم داشتند؛
آنها دفاع مقدس را به فرصتی طلایی برای ساختن انسانهایی موحّد، و معبری برای بندگی خالصانه خدا تبدیل نموده بودند؛ چنانچه رهبر معظم انقلاب که خود در طول دفاع مقدس همواره در جبهههای نبرد و در کنار رزمندگان اسلام بودند، خطاب به روحانیون حاضر در میدان نبرد فرمودند: «یکی از شما روحانیون، گاهی یک لشکر را به جهاد و سلاح معنوی مجهّز میکند، جبهههای ما امتیازش بر همه جبهههای عالَم این است که (علاوه بر میدان مبارزه) محراب عبادت است و در آن معنویت موج میزند؛ این بچهها که میبینید وقتی میروند و میآیند چقدر مُنَوّر شدهاند، این ثمره حضور شما روحانیون در بین آنهاست...» (عوامل معنوی و فرهنگی دفاع مقدس، ج ۵، ص ٢٧٩)
✍️ در پایان سخن، باید به این حقیقت اذعان نمود که پس از جنگ تحمیلی نیز در تمامی میدانهای ایثار و جوانمردی، روحانیون همچنان پیشگام و پیشقدم بوده و با حضور جهادی در مناطق محروم و همچنین در کنار مردم عزیز زلزلهزده و سیلزده، و نیز حضور مؤثر در کنار مدافعین سلامت در ایام کرونا، این حقیقت را بار دیگر اثبات نمودند که آنها همواره «پیشقراولان جبههی علم و عمل» هستند.
┄┅═✾•▪️•✾═┅┄┈
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
موضوع: «#اسلام و #مقام_معلم»
تاریخ: ۱۴۰۲/٠٢/١٢
✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت استاد مرتضی #مطهری (ره) و #روز_معلم است، لذا ضمن گرامیداشت مقام بلند «تعلیم و تربیت» و با سلام و صلوات بر روح بزرگ #معلم ایران اسلامی استاد #شهید_مطهری، سخن خود را آغاز مینمائیم؛
خداوند متعال در نخستین آیات قرآن کریم که بر قلب مبارک پیامبر اعظم خود نازل نموده، به مقام معلمی به عنوان جلوهای از قدرت لایزال الهی اشاره کرده و خود را بهعنوان معلم و تعلیمگر معرفی نموده: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» و از آن مهمتر اینکه معلم بودن خود را بلافاصله پس از آفریدگار بودن و آفرینش بالاترین شاهکار خلقت یعنی انسان آورده است: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ»؛ بنابراین میتوان گفت مقام معلمی، بعد از مقام آفرینش و خلقت قرار دارد؛
برخی از مفسرین نیز با نگاهی دیگر در تفسیر این آیه آوردهاند که خدای تعالی، بیان خلقت را از «عَلَق» (خون بسته) که پست ترین چیز است شروع کرده: «خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ» و سپس به «تعلیم» که بالاترین مراتب خلقت است ختم نموده است: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ». [تعلیم و تعلم از دیدگاه شهید ثانی و امام خمینی(ره)، ص٧و٨]؛
همچنین خداوند رحمان و رحیم در مقام رحمانیت و بخشندگی عام و همهگیر خود نیز از تعلیم و آموختن سخن به میان آورده: «الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ»، (الرحمن/١و٢)؛ تا بشریت بدانند که مقام معلمی، نشأت گرفته از مقام رحمانیت خداوند است و بیشک معلم نیز برای تعلیم دیگران، نیازمند مهربانی و بخشندگی است؛ [هزار و یک نکته از قرآن کریم، ص ۵٧٢]؛
البته مقام معلمی، آنقدر بالا و والاست که خداوند به همین دو آیهی عظیم هم بسنده نکرده و در آیات متعدد بر مقام معلم و تعلیمگر بودن خود تأکید نموده است؛
✍️ پس از خداوند جَلَّ جَلالُه و عَظُمَ شَأنُه، بزرگترین پیامبر الهی نیز، دلیل بعثت خود را تعلیم دادن و خود را با مقام بلند معلمی معرفی مینماید:
«إِنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً؛ همانا من، (معلم هستم و) برای تعلیم دادن، مبعوث شدم».[کنزالعمال، ح ٢٨٨٧٣]؛
و در روایت دیگر نیز تعليمگری را نشأت گرفته از بخشندگی دانسته و فرمودهاند: «بخشندهترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آنگاه دانش خود را بپراکند». [میزانالحکمه، ح ١٣٨٢۵]؛
و سپس درباره حق معلم بر شاگرد فرمودند: «بدان از هر کس که حرفی آموختی، بنده او شدهای!» [عوالی اللئالی، ج ١، ص ٢٩٢]؛ و در ادامه نیز دست به دعا برای معلمان بلند کرده و فرمودند: «خدایا! آموزگاران را بیامرز، عمرشان را دراز کن و کسبشان را با برکت قرار ده» [تاریخ بغداد، ج٣، ص۶۴]؛
✍️ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نیز همواره بر اهمیت تعلیم و تعلم، و مقام بلند معلمی تأکید نمودهاند که در این مجال به چند روایت اشاره مینمائیم:
⬅️ امیرالمؤمنین (ع): «به احترام پدر و مادر و معلمت از جای برخیز، گرچه فرمانروا و پادشاه باشی». [غررالحکم و دررالکلم، ح 2341]؛
⬅️ امام سجاد(ع): «حق استاد تو این است که بزرگش داری و محضرش را محترم شماری و با دقت به سخنانش گوش بسپاری و روی خود را به او کنی و با او (هرگز) بلند سخن نگویی». [من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 620]؛
⬅️ امام صادق(ع): «در پیشگاه معلمی که از او دانش میآموزید، فروتن باشید»
[الکافی، ج ١، ص ٣۶]؛
✍️ از آنچه گذشت، نتیجه میگیریم که تعلیمگری از شئون خداوندی است که حضرت باریتعالی این موهبت الهی را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و بر همین اساس «تعلیم و تعلم» از سنتهای نیکوی آفرینش دانسته شده؛ و آدمی نیز میتواند با پذیرش این مسئولیت بزرگ، نام خود را در قالب واژه مقدس «معلم» و در زمره هدایتکنندگان بشری و در مقام بلند آنها ثبت و ضبط نماید؛
برهمین اساس در فرهنگ انسانساز اسلامی، «معلمی» کاری پرافتخار و دارای مقامی والاست که گستره و شعاع او، از سطح کلاس و مدرسه فراتر است و جامعه و ملت و بلکه همه بشریت را در بر میگیرد؛ چنانکه براساس آیه ٣٢ سوره مبارکه مائده: «نجات و هدایت یک فرد، با زنده کردن همه افراد بشر برابر بوده، همچنان که نابودی و گمراه ساختن یک فرد همانند نابود کردن تمام بشریت است.
در پایان در برابر تمامی عالمان، معلمان، آموزگاران، و تعلیمگران علم و دانش، سر تعظیم فرود آورده و امیدواریم که همواره در مسیر هدایت بشریت، موفق و مؤید و منصور باشند.
┄┅═✾•▪️•✾═┅┄┈
🌹🟢اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم والعن اعدائهم اجمعین اللهم عجل لولیک الفرج ان شاءالله 🌹🌹