شهید، وجدان جامعه شهدا، وجدان عمومی جامعه شهادت، سرمایه وجدانی جامعه 🌹 ✅ اصرار مضحک تمدن غرب در این که #سلبریتی‌ها را به عنوان #وجدان_عمومی جامعه معرفی می‌کند شاخص انحطاط وجدان آن تمدن است. 🔸 وجدان عمومی جامعه ایرانی #شهدا هستند. شهید وجدان جامعه اسلامی است و علاقه و محبت مردم ایران به شهدا، علاقه‌ای وجدانی است. در واقع مردم در توجه به شهدا، در عمل «شهادت را وجدان» می‌کنند. این نکته فراتر از سرمایه اجتماعی است، زیرا شهدا سرمایه وجدانی جامعه ما هستند. 🔸 دیروز حضور گسترده مردم در تشییع شهدا در سراسر کشور، غلیان وجدان جامعه ایرانی بود. کسی نمی‌تواند وجدان حقیقی این مردم یعنی شهدا را بگیرد و آن را با وجدان تقلبی یعنی سلبریتی‌ها جایگزین کند. اندیشکده کوثر

⭕️ ‍ #رشتو سؤال: مأموریت "جریانِ #لیبرال و #منافق داخلی" که از طرفِ "دشمن کینه‌توزِ خارجی" بِهِش سپرده شده، چیه؟ جواب: ١. در هر شرایطی، گِرا و خطّ خودش رو با گِرا و خطّ دشمن (کدخدا)، همسو و هم‌جهت کنه؛ ٢. خطّ رهبر و "امام" جامعه‌ رو در تقابل با خطّ مردم و "امّت" نشون بِده؛ ٣. جایِ خطوطِ قرمزِ "ایدئولوژیک و استراتژیک" رو در ذهنِ مردم، با "خطوطِ قرمزِ عملیاتی و تاکتیکی" عوض کنه؛ یعنی تا میتونه خطوطِ قرمزِ #ایدئولوژیک و #استراتژیک رو سخیف و بی‌اهمیت، و خطوطِ قرمزِ عملیاتی و تاکتیکی رو در نسبت با اون‌ها، مهم و پُررنگ جلوه بِده؛ * "ایدئولوژیک" مثلِ سعادت، تعالی و فلاحِ امّت _ و استقلال، آزادی و عدالت؛ "استراتژیک" مثلِ هویّت، قدرت، امنیّت و پیشرفت ملّی؛ "عملیاتی" مثلِ اقتصاد و معیشت؛ ۴. همواره ردّ پا و خطّ خودش رو مخفی و تا حدّممکن پاک کنه، و خودش رو به عنوانِ #وجدان_عمومی جامعه و مردم، جا بِزَنه؛ ۵. شأن #رهبر جامعه به‌عنوان "ولی، هادی و حافظ" مردم رو به اندازه‌ی شأنِ یک مقام اجراییِ تاکتیکی، تنزّل بِده؛ زیرا "حاکم" در جوامعِ امروزی و بالتّبع جامعه‌ی اسلامی، نه یک نفر؛ بلکه یک دستگاه و نظام به اسم #نظام_حاکمیت و حکمرانیه، و رهبر جامعه نیز بخشی از اونِه، نه همه‌ی اون. ۶. همیشه #خیانت و خباثتِ خود نسبت به مردم و جامعه رو، پنهان کُنه و هنگامِ بُروز مشکلات، انگشت اتهامش رو اول به سمت رهبرِ جامعه و بعد، سایر مسئولين دراز کُنه و طلبکار باشه؛ هرچند که همه‌ی بدبختیا و مشکلات، ناشی از پیاده‌سازی خط و نقشه‌ی دشمن توسط خودِ جریان #منافق و لیبراله. ٧. موقعِ #انتخابات، زیرآبی بِرِه و بعد از اینکه فردِ موردِ نظرش رو به کرسی نشوند، بیاد توی لایه‌های پَستوی حاکمیت (مثلِ #اتاق_بازرگانی)، پُست و جایگاه اشغال کُنِه؛ اما کماکان در چِشمِ مردم، خودش رو جدای از حاکمیت و قدرت نشون بِده و حاکمیت رو سرزنش کنه. ٨. بعد از اینکه خودش و نامزدِ مُنتخبِش، حسابی گَند زدن به مملکت و همه‌ی جامعه رو کشوندَن زیر خطّ #فقر؛ ابتدا از منتخب، عبور کرده و بعد، دوباره با ترفند #پیراهن_عثمان، رهبرِ جامعه رو مقصّر جلوه بِدِه؛ هرچند که رهبر، بارها خطوطِ قرمز رو به همه گوشزد و از حقّ مردم دفاع کرد. ٩. همیشه، چون از پیشرفتِ مردم و جامعه، ناراحت و متنفّر و افسرده میشه؛ بنابراین اونا رو کوچیک و ناچیز می‌دونه؛ اما مشکلات رو صدبرابر توی ذهنِ مردم بزرگ می‌کنه و ضریب میده. ١٠. درنهایت؛ چون این جریان تهی و پوچه و هیچی از خودش نداره، میخواد جامعه رو هم از درون، تهی و پوک کنه. احسان خراشادی🇮🇷