#شادی_حلال #نقد_بر_نقد لطفا متن رو تا آخر بخونید. ممنونم پس از انتشار فیلم‌های رقص و پایکوبی به پای موسیقی‌های مبتذل و مستهجن در برخی مدارس، روزنامه‌ی اصلاح‌طلب  #آفتاب_یزد در شماره ی روز چهارشنبه‌ی خود در صفحه‌ی اول مطلبی رو به قلم #نیکنژاد منتشر کرد که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید. نویسنده، در این نوشتار، چند نکته را مورد توجه قرار داده است: ۱. مدارس، یک فضای عمومی هستند که از فضای عمومی هم تاثیر می‌پذیرند. ۲. در این فضای عمومی، خانواده ها تلاش می‌کنند تا یک جامعه ی شادی را برای فرزندانشان ایجاد کنند تا فرزندانشان مبتلا به انواع بیماری‌های جسمی و روحی نشوند. ۳. اگر به درخواست فضای اجتماعی و خانواده‌ها، مدیران برخی مدارس خواستند اقدام به ایجاد فضاهای شادی و نشاط برای دانش‌آموزانشان نمایند نباید دستخوش جناح‌بندی‌های سیاسی شود و... و حالا چند نکته خدمت جناب آقای نیکنژاد و همفکران ایشان عرض می‌کنم : ۱.  در اینکه فرمودید مدارس فضاهای عمومی متاثر از سایر فضاهای عمومی هستند شکی نیست و البته ما بنای بحث لفظی نداریم. لیکن آیا همین وصف عمومی بودن مدارس، حاکی از آن نیست که باید مراقبت بیشتری نسبت به این فضا صورت پذیرد تا چهره‌ی فرهنگ یک اجتماع از این ناحیه مخدوش نگردد ؟ اگر غرضتان این است که چون در فضای عمومی جامعه موسیقی مبتذل ترویج دارد و در دسترس عموم مردم است ، لذا چون دانش‌آموزان مدارس هم در چنین فضایی زندگی می‌کنند مانعی ندارد در مدرسه هم از آن نوع موسیقی به شادی برسند، اشتباه  بسیار بزرگی مرتکب شده اید. چرا که در حرمت آن نوع موسیقی هیچ شکی نیست و حرام الهی با گرایش عده ی قابل توجهی به آن حلال نمی‌شود. ۲. آری، خانواده‌ها به دنبال فضای با #نشاط هستند، نه #مبتذل؛ و چه خوب است فراست به خرج داده و تفاوت ایندو را دریابید و دیگران را اسیر مغالطات خویش نکنید. ۳. درخواست فضای اجتماعی و حتی خانواده‌ها نیز نمی‌تواند در محدوده‌ی احکام شرعی نفوذ داشته باشد. گویا شما در این بین اصلا جایگاهی برای احکام الهی قائل نیستید و همه چیز را مبتنی بر خواست مردم و اجتماع می‌دانید. البته #دموکراسی مدنظر جناح سیاسی‌ای که شما در روزنامه‌اش قلم می‌زنید چیزی جز این نمی‌گوید؛ لیکن انقلاب اسلامی ایران مبتنی بر #مردم_سالاری_دینی است نه #مردم_سالاری_غربی. در پایان باید عرض کنم که برای ایجاد امید در مدارس بهتر است نسبت به آینده‌ی دانش‌آموزان و خانواده‌های ایشان دغدغه‌مند شویم و برای آنها آینده‌ی روشنی را ترسیم کنیم که دست یافتنی باشد نه اینکه هر روز سر آنها را به سرگرمی‌های زودگذر و حتی آسیب‌زا گرم کنیم تا کمی از آلام و رنج‌هایشان فاصله بگیرند و آرام شوند. در خانه اگر کس است، یک حرف بس است علی اکبر #علیانژاد @marsyekhan