#روایت #شهادت_امام_صادق (ع) «... عَنْ سُلَيْمانِ بنِ مَهْرانَ قالَ: دَخَلْتُ عَلَى الصادِقِ جَعْفَرِبْنِ مُحَمَّدٍ عليه السلام وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنَ الشِّيعَةِ وَ هُوَ يَقُولُ: مَعَاشِرَ الشِّيعَةِ كُونُوا لَنَا زَيْناً وَلَا تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْناً قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ وَ كُفُّوهَا عَنِ الفُضُولِ وَ قُبْحِ القُولِ». [۱] سليمان بن مهران مى گويد: بر امام صادق عليه السلام وارد شدم و عدّه اى از شيعيان نزد او بودند و او در حال گفتن اين مطلب بود: اى شيعيان ما آبرو و زينت ما باشيد و باعث ننگ و بى آبرويى ما نباشيد، با مردم خوب صحبت كنيد، زبانتان را حفظ كنيد و از حرف هاى اضافى و زشت بپرهيزيد. 🔸شرح حديث: امام صادق عليه السلام در اين حديث دو مطلب را بيان مى كند، يك قاعده كلّى و يك مصداق روشن. قاعده كلّى اين است كه با اعمال خودتان باعث آبروريزى ما نشويد، يعنى به گونه اى باشيد كه وقتى مردم شما را مى بينند به صاحبان آن مكتب درود بفرستند و بگويند آفرين به كسانى كه چنين افرادى را تربيت كرده اند و باعث بى آبرويى ما نشويد، زيرا ما فرزندان پيغمبر صلى الله عليه و آله هستيم، سپس انگشت روى مصداق خاص مى گذارند كه زبان است. علماى علم اخلاق مى گويند در سير و سلوك الى اللَّه اوّلين عضوى كه بايد اصلاح شود زبان است و تا زبان اصلاح نشود دل پاك نمى شود. زبان كليد تمام وجود انسان است به طورى كه انسان‌ها را از زبانشان مى توان شناخت، «اخْتَبِروهُمْ بِصِدْقِ الحَدِيثِ» وقتى خواستيد مردم را امتحان كنيد، ببينيد راست مى گويند يا دروغ. زبان اگر قفل و بست داشته باشد، روى حساب و كتاب صحبت كرده و در آنچه كه مى گويد دقّت مى كند. يكى از طرق حفظ زبان همان دستور آخر روايت است كه مى گويد: «كفّوها عن الفضول» يعنى زياد صحبت نكنيد. كم سخن گفتن يكى از راه هاى نخستين سير و سلوك و نام آن «صَمت» است. يكى از دانشمندان مى گويد پنج چيز است كه هر ناقصى را كامل مى كند: صمت و صوم جوع و سَحَر و عزلت و ذكرى به دوام ناتمامان جهان را كند اين پنج تمام در واقع اگر كسى اين امور را رعايت كند به قرب الى اللَّه مى رسد كه اوّلين آن صمت يعنى سكوت است. صمت به اين معنا نيست كه اصلًا صحبت نكند بلكه به اين معناست كه فضول الكلام و قبح الكلام را حذف كند. ---------- [۱]: بحارالأنوار، ج ۶۵، ص ۱۵۱. @marsyekhan