🕊 🌹 در آن هنگام محبوبه دومين سال از دوران دبيرستان را پشت سر می‌گذاشت. جوانی انقلابی و خودجوش كه در اكثر صحنه‌های مبارزه حاضر می‌شد و درايت هميشگی‌اش او را در مسيری قرار می‌داد كه به آرزوی هميشگی‌اش، يعنی وصال معبود برسد. دانش‌آموز سنگر علم و مبارزه نامش برای هميشه در سنگر ايمان اراده پولادين زنان مبارز ثبت ‌شد. محبوبه در جمع مردم تظاهركننده در ميدان ژاله (شهدا) در هفدهمين روز از شهريورماه سال ۱۳۵۷ در همان روزی كه جمعه‌ خونين، نام گرفت، گلبرگ‌های وجودش در ميدان ژاله با خضابی از خون رنگين شد و پيكر پاكش در بهشت زهرا سلام‌الله‌علیها آرام گرفت. 🌹🌹🌹 #شهیده_محبوبه_دانش_آشتیانی 🕊

🕊 🌹 گل سرخ بهشت زهرا 🌹 مادر شهيد محبوبه آشتيانی چند روز قبل از آسمانی شدن دختر ۱۷ ساله‌اش در خواب می‌بيند كه برای ثبت‌نام كلاس درس به مدرسه رفته است. با اصرار از خانم مسئول می‌خواهد تا نامش را در كلاس بنويسد؛ اما مسئول ثبت‌نام دری را برای مادر شهيد می‌گشايد و از او می‌خواهد تا به منظره روبه‌رو نگاهی بيندازد. مادر شهيد محبوبه آشتيانی باغی را مشاهده می‌كند كه بی‌نهايت بزرگ و زيباست. مادر شهيد می‌گويد: «آن روزی كه به بهشت زهرا رفتم تا پيكر شهيدم را تشييع كنم آن باغ گل سرخ برايم جلوه كرد. گل‌های سرخ همان شهدا بودند كه فرزند من هم در كنارشان آرميده بود.» 🌹🌹🌹 #شهیده_محبوبه_دانش_آشتیانی 🕊

وبلاگ امامزادگان عشق(شهیده محبوبه دانش آشتیانی👇) http://emamzadeganeshgh.ir/1400/02/03/%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%A8%D9%88%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A2%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C

در راه حق فدا شده ای، ای عزیز دل محبوبه خدا شده ای ، ای عزیزدل همچون خدیجه حامی اسلام بوده ای الگوی خوب ما شده ای، ای عزیز دل #شهیده_محبوبه_دانش_آشتیانی 🕊

 کاش بودید !            شعری سروده ام به نام خاک و تو بر روی بیت هایش ، با نعش خون آلود افتاده ای . کتابی نوشته ام که پلاکت را در همه صفحاتش آویزان کرده ای . هر روز برایم سخنرانی میکنی ، میگویی جان شما و فرمان رهبر! لاله از جویبار خودسازی آب میخورد. خون ، اولین رنگ نقاشی ما در بهار بود فکر میکردم ، اگر لاله ای نروید ، بهاری نمی آید و من برای آمدن بهار معرفت ، هر روز ، هزار بار شهید می شوم ، هر روز هزار بار روی مین توبه می روم . وقتی وصیت نامه های شما را میخوانیم ، تازه میفهمیم چرا با عزم آخرین نفر از شما ، آسمان چمدان خود را بست و کوچید تا بر شرم خویش نیفزوده باشد . وقتی عکس شمارا در ذهن خویش ورق میزنیم تازه میفهمیم که عکس های تک تک شما اشاره میکرده است به بهترین فصل حیات و ما غافل بودیم . حال ما مانده ایم که به دیواره های قفس میخورد ما مانده ایم و نام جاوید شما که از لمس رهایی ، خنده میزند . ما مانده ایم و موسم یاد شما که روز های مارا ترمیم میکند . و همیشه گفته امام ( ره ) به ذهنم خطور میکند که : خط سرخ شهادت آل محمد و علی است و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به  ذریه طیبه آن بزرگواران و به پیروان خط آنان به ارث رسیده است 🕊