✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 20) «تَرَاهُ قَرِيباً أمَلُهُ» آرزوهای طولانی در ذهن فرد متّقی نیست؛ مثلاً اگر این زمین را شصت سال قبل خریده بودم، الآن ده هزار برابر ترقّی قیمت داشت. این فکرها در ذهن او نیست؛ چون کسی ضمانت نمی¬دهد که شما شصت سال بعد زنده باشی. آن مقداری که عقلاً متعارف است، رواست که انسان در آن مورد برنامه¬ریزی کند و آرزو داشته باشد. بیشتر از آن، اتلاف وقت و نرسیدن به مسائل است. «قَلِيلًا زَلَلُهُ» لغزش هایش کم است؛ چون اهل #تقواست. اعمالش با دستور شرع مطابق است. کمتر به زمین می¬خورد. به عکس، انسان هایی که #تقوا را مراعات نمی¬کنند، زمین خوردن و لغزششان در زندگی زیاد است. «خَاشِعاً قَلْبُهُ» قلبشان در برابر خدا خاضع، خاشع و تسلیم است. «قَانِعَةً نَفْسُهُ» نفسش قانع است و زیاده طلبی ندارد. به هر مقداری که نیاز واقعی¬اش تأمین شود، اکتفا می¬کند. «مَنْزُوراً أُكلُهُ» انسان های با #تقوا پرخور نیستند. صبح چه بخورم؟! ظهر چه بخورم؟! شب چه بخورم؟! این گونه نیست که کتاب طبّاخی را باز کند، صبحانه این گونه، ناهار آن گونه و شام هم گونه ای دیگر. این علامت آن است که دارد عمر را در راه خوردن تلف می¬کند؛ چون این برنامه¬ریزی ها مقدماتی هم دارد. آن مقدمات هم وقت می¬برد؛ پول می¬برد؛ باید این ها را بخرد. باید کاری انجام دهد که این ها به این صورت درآید و بعد بخورد. چقدر باید برای خریدن این ها بیرون برود. چقدر پول خرج کند. این ها همه اتلاف وقت و عمر است، بدون اینکه لزومی داشته باشد. بعد انسان پرخور با پرخوری، با خودش کاری می¬کند که به بیماری های صعب العلاج مبتلا می¬شود. چاقی نتیجه ی پرخوری است. چاقی یکی از عوامل بسیار بزرگ بروز بیماری های قلبی، عروقی، کبدی و کلیوی است و تمام اعضاء و جوارح در اثر پرخوری خسته می¬شوند. بالاخره انسان فلج می¬شود و از کار می افتد. بنابراین متّقین در زندگی پرخور نیستند و به اندازه¬ای که لازم است، غذا می¬خورند.