⏺ چرا هنگام #دعا دست به سوی آسمان بلند می‌کنیم و پس از آن دست به صورت می کشیم؟ 🔅1. رزق انسان در آسمان است. در #قرآن_کریم به یکی از نشانه‌هاى عظمت #پروردگار این‌گونه اشاره شده است: «رزق شما و آنچه به آن وعده داده می‌شوید، در آسمان است». اگرچه در برخی از منابع تفسیری « #رزق » در این آیه به دانه‌هاى حیات‌بخش باران تفسیر شده است که منبع هر خیر و برکت در زمین است، اما این معنا می‌تواند یکى از مصداق‌هاى روشن آیه باشد، و رزق مفهوم گسترده‌ای دارد. و معنای دیگر «آسمان» در این آیه شریفه؛ عالم غیب و ما وراء طبیعت و لوح محفوظ است که رزق انسان‌ها از آن‌جا مقدّر می‌شود. 🔅 2. #امیرالمؤمنین_علی (علیه السلام) می‌فرماید:«هر وقت از #نماز فارغ شدید دست‌هاى خود را به سوى آسمان بلند نمایید براى دعا کردن» شخصی از آن‌حضرت پرسید: اى مولاى من! آیا #خداوند در هر مکان و جهتى نیست؟ امام(علیه السلام) فرمود: «بله». پرسید: پس چرا باید دست‌هاى خود را به طرف آسمان بلند کنیم؟ امام(علیه السلام) فرمود: «مگر آیه "وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ" را قرائت نکرده‌اى! روزى باید از محلش طلب شود و محل آن آسمان است که خداوند بیان فرموده؛ چه باران از آسمان نازل می‌شود و به سبب آن از زمین قوت خلایق روئیده و بیرون می‌آید». 🔅3. وقتی انسان دست به دعا برداشت، مستحب است آن‌را بر سر و صورت خود بکشد، برای این‌که لطف خدا شامل این دست می‌شود و دستی که عطای الهی را دریافت کند، گرامی است، بنابراین، مستحب است آن‌را به سر و صورت بکشد.