eitaa logo
اشعار مرضیه عاطفی
430 دنبال‌کننده
251 عکس
18 ویدیو
0 فایل
💌 شما به دعوت #مادر_سادات اینجایید 💌 نذر شادی دل حضرت زهرا(س)👇 ⚘️ سلامتی و فرج امام زمان(عج)،سلامتی رهبرعزیزمان صلوات ⚘️ لینک کانال تلگرام: @marziyehatefi لینک صفحه اینستاگرام: @marziyeh.atefi.313 لینک ویراستی: https://virasty.com/MarziyehAtefi
مشاهده در ایتا
دانلود
فدای شالِ سبزِ غرقِ نورت بیا تا جان بگیرم در حضورت خیالت تخت آقا! مثل هر شب... ندارم آرزویی جز ظهورت! @marziyehatefi
🌺🍃 در حال و هوایِ این روزها... 🌺🍃 دلشوره و دلواپسی تقدیرمان شد فصلِ غم انگیزِ خزان تصویرمان شد این عمرِ بی حاصل که با ترفندِ ابلیس صرف ِ بلاتکلیفی و تحقیرمان شد روز ازل «قالوا بلی» را دیر گفتیم تردید! بی شک باعثِ تأخیرمان شد آخر-زمانی بودنِ ما؛ دقّ مان داد جامانده هایِ منتظر؛ تفسیرمان شد گمراهه رفتیم و بد و بیراه گفتیم شیطان نشست و عاشق ِ تقصیرمان شد گفتیم امشب را نمازِ شب بخوانیم در خوابِ غفلت گم شدیم و دیرمان شد ایکاش سبک ِ زندگیمان بندگی بود سوءتفاهم باعثِ تغییرمان شد آنقدر با عصیان صفا کردیم تا که... درد و بلا آخر گریبانگیرمان شد!* *«قال علی(ع): لا یأمَنُ البَیاتَ مَنْ عَمِلَ السَّیئاتِ حضرت علی(ع): آنکه مرتکب گناهانی شده است از بلائی ناگهان و شبگیر نباید ایمن باشد» اصول كافى،ج۲، كتاب ايمان و كفر،حديث ۲۴۲۵ ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅ @marziyehatefi ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅
🌺🍃 مناجات با پروردگار، نذرِ 🌺🍃 هر بار دلم خسته شد از بارِ گناهی شرمنده و بیتاب کشیدم دو سه آهی با اشک نشستم دم ِ «ألعفو» گرفتم در بازدمم دیده نشد ذرّه گناهی یکبار نشد راه ببندی و بگویی- برگرد برو! عاصی و گم کردۂ راهی بخشیدی و گفتم چه کنم؟! چارۂ من چیست؟! از نور دلم کم شده و مانده سیاهی این نفْس؛ مرا یکسره از راه به در کرد از راه به در کرده و انداخت به چاهی خوردم به درِ بسته! رسیدم به امیدِ یک گوشۂ چشمی! نظری! نیم نگاهی... از «أسئلکَ» پُر شده این کاسۂ خالی دستی برسان! ای کرمت لایتناهی نزدیکتری از رگِ گردن به منِ بد پس خوب ترین، خوب ترین پشت و پناهی این سلسله ی کوهِ خطاهای پیاپی در سجده شد از لطف ِ تو تبدیل به کاهی ابلیس به عشق من و تو کرد حسادت میگفت هراسان؛ چه گدایی و چه شاهی از دور و برم دور شد آنگاه که گفتم: یا راحمُ یا ساترُ یا ربّ ِ إلهي! ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅ @marziyehatefi ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅
30.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هر بار دلم خسته شد از بارِ گناهی شرمنده و بیتاب کشیدم دو سه آهی با اشک نشستم دم ِ «ألعفو» گرفتم در بازدمم دیده نشد ذرّه گناهی یکبار نشد راه ببندی و بگویی- برگرد برو! عاصی و گم کردۂ راهی بخشیدی و گفتم چه کنم؟! چارۂ من چیست؟! از نور دلم کم شده و مانده سیاهی این نفْس؛ مرا یکسره از راه به در کرد از راه به در کرده و انداخت به چاهی خوردم به درِ بسته! رسیدم به امیدِ یک گوشۂ چشمی! نظری! نیم نگاهی... از «أسئلکَ» پُر شده این کاسۂ خالی دستی برسان! ای کرمت لایتناهی نزدیکتری از رگِ گردن به منِ بد پس خوب ترین، خوب ترین پشت و پناهی این سلسله ی کوهِ خطاهای پیاپی در سجده شد از لطف ِ تو تبدیل به کاهی ابلیس به عشق من و تو کرد حسادت میگفت هراسان؛ چه گدایی و چه شاهی از دور و برم دور شد آنگاه که گفتم: یا راحمُ یا ساترُ یا ربّ ِ إلهي! ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅ @marziyehatefi ┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅
نگاهی کن دل بی ارزشم را به هم زد معصیت آرامشم را میان سجده هایت لطفا آقا طلب کن از خدا آمرزشم را! @marziyehatefi
دلش را کرده خالی از هُبل ها خدا هم توبه اش را کرد امضا خوشا آنکس که روز عیدقربان به قربانگاه برده نَفس ِ خود را! @marziyehatefi