از جادوی کلمات تا فریب اندیشه؛ پرفروش اما پرچالش؛ آیا باید آثار کوئیلو را جدی گرفت؟ ✍ کوئیلو با زبانی ساده و روایتی جذاب، مخاطبان را به سمت نوعی خوش‌بینی غیرواقع‌بینانه هدایت می‌کند که در نهایت، پذیرش منفعلانه سرنوشت را تبلیغ می‌کند. این نوع تفکر، که از اساس با عرفان‌های اصیل و حقیقی در تضاد است، جوانان را از تفکر انتقادی و تلاش برای تغییر وضعیت حقیقی خود بازمی‌دارد. ✍مفاهیم ارائه‌شده در کتاب‌های کوئیلو، صرفاً تخیلات ادبی نیستند، بلکه او در بسیاری از آثارش، تجربیات شخصی و باورهای خود را به‌عنوان نوعی الگوی معنوی به مخاطبان عرضه کرده است. بسیاری از شخصیت‌های اصلی رمان‌های کوئیلو، افرادی سرگردان و #بحران‌زده هستند که برای گریز از رنج، به امیال درونی و خواهش‌های نفس پناه می‌برند. ✍زندگی پرفرازونشیب وی، شامل تجربه شدید اعتیاد، بستری شدن در بیمارستان روانی و پیوستن به انجمن‌های جادویی و #شیطان‌_پرستی، به‌طور مستقیم در کتاب‌هایش منعکس شده است. وی به صراحت از تأثیرپذیری‌اش از عرفان‌های انحرافی همچون #کابالا سخن گفته است. مفاهیمی همچون تقدس‌بخشی به سحر و جادو، پذیرش خدای منفعل، و ارتباط معنویت با آیین‌های انحرافی، در کتاب‌های او به‌طور ضمنی تبلیغ می‌شود./مفاز ✍سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، چرا با وجود این حجم از پیام‌های انحرافی، آثار این نویسنده نه تنها منتشر، بلکه به‌طور گسترده به فروش می‌رسد؟