🔸پدر آیت الله بهجت در نوجوانی در حال مرگ بوده که ندایی را می‌شنود: این را رها کنید، او پدر «محمد تقی» است. 🔰 آیت‌الله «محمدتقی بهجت» در ۱۶ ماهگی مادر جوانش را از دست می‌دهد. و این، آغاز رنج بزرگ‌مردی بود که خداوند می‌خواست نه در ناز و نعمت، بلکه در رنج و تعب و مشکلات پرورش یابد تا سرانجام از مصلحین و اولیای الهی شود.. ❤️ پدرش علاقه زیادی به محمدتقی داشت. و گرچه محمدتقی در مکتب‌خانه محصلی درس‌خوان بوده، یک بار مربی او را کتک می‌زند. پدر آیت‌الله بهجت، شاعر بود و برای مربی مکتب‌خانه قصیده‌ای می‌فرستد. از ابیات این شعر: محمد تقی جان مرا چوب زدن یعنی چه گل و بستان مرا چوب زدن یعنی چه 🔻آیت‌الله بهجت در ۱۴سالگی برای ادامه تحصیل راهی نجف می‌شود و میرزا محمود بهجت، دلتنگ دردانه خود.. 🎼 در تصویر بالا، شعری‌ست که همین ایام پدر آیت‌الله بهجت در فراق فرزندش سروده: رفتی و داغ تو اندر دل ماند ای دل و جان به فدای تو تقی عکس تو ناظر و خود نامنظور ای نظرمان به فدای تو تقی 🔸گرمای محبت و ادب این خانواده را مقایسه کنید با خانواده طبقه بورژوا ❇️ #انسان_طراز ❇️ #خانواده_طراز @masafe_akhar @masafe_akhar2