➿✴️ #کلام_استاد ✴️➿ #شفاعت‌وتوسل قسمت یازدهم بسم الله الرحمن الرحیم #شفاعت يک مسير تربيتيه ! يه عده‌اي هستن اجازه‌ي شفاعت شدن دارن؛ يه عده‌اي هم اجازه‌ي شفاعت کردن. (طبق آيات قرآن ) يک جا شفاعت مياد نقاط ضعفي رو پر مي‌کنه و ادامه داره ، یعنی علاوه بر اینکه مي‌خواد منفي رو هم سطح کنه قراره به ارتفاع هم برسه يه جايي هم براي قوت گرفتنه ! اينکه #توبه‌کاران به شفاعت نيازمند‌ند، اين به اين معنيه که حالا #گناه‌هاشون بخشوده شد و خدا هم بخشنده است؛ بله، از خود #خدا هم بخوان مي‌بخشه؛ خيلي جا‌ها هست ما مستقيم هم از خدا مي‌خوايم، مي‌بخشه. منتها خدا مسير مشخص کرده: «وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ» (مائده/35). «سمت منِ خدا مي‌آييد با اين #وسيله بايد بياييد.» اصلاً دعاي #توسل يعني چي؟ همين وسيله قرار دادنه ديگه ! اينکه #استغفار از گناهان، خدا گفته مي‌بخشم، «إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» (بقره/37، بقره/??) در ماجرای حضرت آدم مي‌گه «فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ» (بقره/37) يعني بايد يه چيز‌ي بگه، يه کاري بايد بکنه، به يه کساني متوسل بشه تا اين اتفاق بيفته. دو تا موضوع هم داره: يکي اينکه توبه کار‌ها براي پرورش و تکامل و ارتقاء مقامشون نياز به شفاعت دارن. توبه مراحلي داره و اين که يک نفر پاک مي‌شه، اما اون حسّ گناه تو وجودشه تا مدت‌ها. شفاعت به او کمک مي‌کنه که اون حسّه از بين بره ! فردی اومد خدمت #حضرت_موسي(ع) عرضه داشت که: «من گناه کردم، از خدا بخواه ما رو ببخشه » حضرت موسي(ع) هم وساطت کرد، خدا فرمود: «نمي‌بخشم.» حضرت موسي(ع) گفت: «براي چي؟» گفت: «هنوز شيريني گناه توي دل اينه !!» شيريني گناه توي دل اينه يعني اين محرک اصلي گناه کردن رو کماکان داره... هِي توبه کنه و هِي گناه کنه و هِي شفاعت و هِي گناه، خودش و خدا رو انگار مي‌خواد مسخره کنه. انسان #جايزالخطا نيست؛ یعنی انسان جايز نيست خطا کنه اما ممکن‌الخطاست ! اما خدا اين‌قدر بخشنده است، مي‌گه: «برگرد؛ مسيرت هم اين. اما براي اين که دوباره توي اون چاله نيفتي، يه بندي بايد باشه، يه طنابي باشه تو رو نجاتت بده...؟!» شفاعت اين کار رو انجام مي‌ده. يعني تو رو نگهت مي‌داره. تو اميد پيدا مي‌کني براي اين مسئله و پيش مي‌ري ! اين‌که خدا تأکيد مي‌کنه توبه‌ي برادران #يوسف و استغفار #يعقوب براي اون‌ها، يعني ادامه مي‌ده براي چي؟ ببينيد، برادران يوسف يه غلطي کردن، يه اشتباهي کردن، آخرش هم برادران يوسف عاقبت به خير مي‌شن؛ پشيمون مي‌شن. منتها چرا خدا مي‌گه: «حضرت يعقوب اين کار رو کنه؟» چرا اين‌ها مي‌گن: «أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا» (يوسف/97). «اسْتَغْفِرْ لَنا» (يوسف/97). فعل امر مي‌کنه؛ مي‌گه: «تو براي ما بخواه از خدا؛» براي چي؟ براي اينکه خدا مي‌خواد عمداً بگه: «بابا تنها راهي که مي‌تونيد سمت من بيايد کيه؟همين باباتون يعقوبه !» همون کسي که قبلاً حرفش رو زمين انداختيد و بهش دروغ گفتيد. اينجا اون‌ها فهميدن اشتباه کردن حرفش رو زمين انداختن، دروغ گفتن؛ اين شد پاک شدن گناه‌هاشون... تازه #حق‌الناس يوسف هم هست که بايد ببخشدشون؛ ما مي‌گيم: «پيامبر الهي بخشيدشون.» درست شد؟! حالا از اين به بعد بهشون مي‌فهمونه اگر مي‌خواهيد رشد هم بکنيد، تا حالا منفي بوديد، شُديد چي؟ صفر. مي‌خواهيد رشد کنيد تنها راهش کيه؟ يعقوب...! اين مي‌شه ادامه‌ي راه. يعني خدا عامدانه شفيع معرفي مي‌کنه ! «تا حالا منفي بوديد، صفر شديد، اما ياد بگيريد، من به واسطه‌ي اين ادم شما رو بخشيدم؛ و از اين به بعد هم، ديگه از اين به بعد به حرف‌هاش چي کار کنيد؟ گوش بديد. دفعه‌ي قبل گوش نکرديد بيچاره شديد !» ادامه دارد برگرفته از سخنرانی شفاعت و توسل 95/8/9 @masaf_raefipour