شوربختی ایرانی و تراژدی دوگانه سازی در فضای انتخاباتی| بخش چهارم
🔸🔹 خبرگزاری فارس - محمدعلی صنوبری - ۹ اسفند ۱۴۰۲
نتیجه
درباره بیانیه منتشر شده از سوی مصطفی تاجزاده رویکردهای مختلفی ارائه شده است. بیانیهای که با ادبیاتی رادیکال و براندازانه نسبت به ساخت اجتماعی، گروه های اپوزیسیون درون ساختاری و رهبری نظام تنظیم شده است.
به کار گیری چنین ادبیات و رویکردی نمیتواند جامعه در حال گذار ایران را در وضعیت ثبات قرار دهد. ساخت اجتماعی ایران در وضعیت تغییر نسلی قرار گرفته است. برخی از گروههای نسلی جدید موسوم به نسل Z انگاره متفاوتی نسبت به متولدین سالهای دهه ۱۳۵۰ و دهه ۱۳۶۰ دارند.
در چنین شرایط و فضایی تغییرات اجتماعی و ساختاری ایران نه تنها ماهیت اجتماعی و دموگرافیک پیدا کرده، بلکه نشانههایی از تغییرات بنیادین در انگارههای ذهنی و پارادایمهای تحلیلی برخی از آنان نسبت به انقلاب و ساخت سیاسی نیز مشاهده میشود.
در چنین شرایطی, اصلیترین وظیفه کارشناسان، نظریه پردازان، تحلیلگران، روزنامه نگاران و حتی گروه های اپوزیسیون درون ساختاری آن است که گزینه های سازنده و متفاوت برای عبور از مشکلات و مسائل محتمل را ارائه دهند و در اینجا لازم است، نخبگان سیاسی و اجتماعی با کنارگذاشتن انگارههای سیاستزدگی، پاسخ مناسب به بیانیه تاجزاده را ارائه نمایند. اینکه مدعیان نخبگی در قالب اپوزیسیون سخنان ساختارشکن و براندازانه را واگویه می کنند، این امر، نشانه هایی از شوربختی ایرانی را نیز منعکس می سازد.
هرگاه صحبت از شوربختی کشوری میشود به مفهوم آن است که براندازان خود را اپوزیسیون مجاور سیستمی جا زده و نخبگان در این رابطخ سکوت نمایند و به جای آنکه در کنار ساختار سیاسی قرار داشته باشند و یا اینکه ساختار به جای آنکه در کنار نخبگان قرار داشته باشد از ادبیات و الگوی کنش تعارضی بهره میگیرند.
واقعیت آن است که در ساخت موجود سیاسی، جریانات اجتماعی و گروههای اپوزیسیون درون ساختاری چارهای جز همکاری و پذیرش یکدیگر ندارند. عبور از ساختار و یا نادیده گرفتن نخبگان منتقد مجاور سیستمی نمیتواند ضریب امنیت ملی کشور را افزایش دهد. در شرایط امروزین اجتماعی و ساختاری، مهمترین رسالت همه ما ارتقاء ضریب همبستگی اجتماعی، حداکثرسازی ضریب امنیت ملی، ارتقاء سطح همکاریهای درون ساختاری برای ایجاد دولت قوی میباشد.
در چنین شرایط ساختاری، اپوزیسیون داخلی نیز می بایست در کنار ساخت اجتماعی، نظام سیاسی و رهبری، مسئولیت پذیر باشد. در این شرایط مسئولیت، ماهیت جمعی داشته و هر گروهی می تواند و می بایست از سازوکارهای سازنده برای عبور از چالشهای موجود تلاشگر باشند، در غیر این صورت شوربختی ایرانی نه تنها انقلاب اسلامی بلکه گروههای اجتماعی جدید و نسل نوظهور را در فضای ابهام تردید و آینده بیثبات قرار میدهد. نخبگان منتقد، کنشگران مرزی یا اپوزیسیون مجاور سیستمی بیش از هر کنشگر دیگری لازم از مرز خود را با ادبیات براندازانه افرادی مانند مصطفی تاجزاده مشخص نمایند.
#انتخابات_مجلس
#اپوزیسیون
پایان پیام/غ
https://farsnews.ir/Viewpoint_Plus/1709120387306896676