#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌. «آیه‌۱۰۴سوره‌آل‌عمران» و از ميان شما بايد گروهى باشند كه (ديگران را) به خير دعوت نمايند و امر به معروف ونهى از منكر كنند و آنها همان رستگارانند. نکته ها امر به معروف ونهى از منكر، به دو صورت انجام مى‌شود: ۱. به عنوان وظيفه‌اى عمومى و همگانى كه هركس به مقدار توانايى خود بايد به آن اقدام كند. ۲. وظيفه‌اى كه يك گروه سازمان يافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى‌مى‌گيرد. چنانكه اگر راننده‌اى در خيابان خلاف كند، هم ساير رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مى‌كنند و هم پليس براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى‌شود. درباره امربه‌معروف ونهى از منكر، روايات بسيارى آمده كه از نقل آنها صرف‌نظر و به اين مقدار بسنده مى‌كنيم كه على عليه السلام فرمود: «اگر امر به معروف و نهى از منكر ترك شود، كارهاى نيك و خير تعطيل و اشرار و بَدان بر خوبان مسلّط مى‌شوند». پیام ها ۱- در جامعه اسلامى، بايد گروهى بازرس و ناظر كه مورد تأييد نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ» ۲- اصلاح جامعه و جلوگيرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امكان ندارد. «مِنْكُمْ أُمَّةٌ» ۳- دعوت‌كننده‌ى به خير ومعروف بايد اسلام‌شناس، مردم‌شناس وشيوه‌شناس باشد. لذا بعضى از افراد اين وظيفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ» ۴- دعوت به خير و امر به معروف و نهى از منكر، بايد به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. «يَدْعُونَ، يَأْمُرُونَ، يَنْهَوْنَ» فعل مضارع، نشانه استمرار است. ۵- امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است. اگر راه معروف‌ها باز شود، زمينه براى منكر كم مى‌گردد. «يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ» ۶- كسانى كه براى رشد و اصلاح جامعه دل مى‌سوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشه‌گيرانِ بى‌تفاوت را از اين رستگارى سهمى نيست. «أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» ۷- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهايى خود خلاصه نمى‌شود، بلكه نجات و رشد ديگران نيز از شرايط فلاح است. «يَأْمُرُونَ، يَنْهَوْنَ، أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم #اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم #بسم الله الرحمن الرحیم بَلى‌ مَنْ أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‌ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ‌ «سوره آل عمران آیه ۷۶» آرى، هر كس به عهد خويش وفا كند و تقوا داشته باشد، پس بى‌گمان خداوند پرهيزكاران را دوست مى‌دارد. نکته ها وفاى به عهد در تمام موارد زير لازم است: الف: عهدى كه خداوند از طريق فطرت يا انبيا با انسان بسته است. «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنِي‌آدَمَ» ب: عهدى كه انسان با خدا مى‌بندد. «وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ ...» ج: عهدى كه انسان با مردم مى‌بندد. «وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا ...» « د: عهد رهبر با امّت و بالعكس. «الَّذِينَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ» پیام ها ۱- در برابر تفكّرات غلط، موضع‌گيرى كند. «بَلى‌» (كلمه «بلى» غالباً در موردى بكار مى‌رود كه منطق و تفكّر قبلى را رد مى‌كند.) ۲- تقوا، انسان را از دروغ بستن به خدا و ضايع كردن حقّ مردم بيمه مى‌كند. «يَقُولُونَ ... الْكَذِبَ ... بَلى‌ مَنْ أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‌» ۳- شعار، كار ساز نيست، عمل و تقوا لازم است. «أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‌» ۴- وفاى به عهد، از نشانه‌هاى تقواست. «أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‌» ۵- وفاى به عهد وتقوا، ملاك محبوبيّت است، نه عالم و اهل‌كتاب بودن. «يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم #اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم #بسم‌الله الرحمن الرحیم فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لِي وَ لا تَكْفُرُونِ‌ «سوره بقره آیه۱۵۲» پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و براى من شكر كنيد و كفران نورزيد. نکته ها خداوند در برخى آيات مى‌فرمايد: «اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ» نعمت‌هاى مرا ياد كنيد. ولى در اين آيه مى‌فرمايد: «فَاذْكُرُونِي» ياد خود من باشيد. و اين بخاطر درجات شناخت و معرفت مردم است. بگذريم كه ياد خداوند، زمينه‌ساز شكر است و لذا بر شكر مقدّم شده است. اين آيه، نشانگر نهايت لطف خداوند به بنده است. انسانى كه جهل، فقر، فنا و حقارت، از ويژگى‌هاى اوست، چقدر مورد لطف قرار گرفته كه خداوندِ عليم، غنى، باقى و عزيز به او مى‌گويد: مراياد كن تا ترا ياد كنم. مگر ياد كردن ما چه ارزشى دارد؟ مگر نه اين است كه ياد كردن ما نيز خود توفيقى از سوى اوست؟ ياد كردن خدا تنها با زبان نيست، با دل و جان بايد خدا را ياد كرد. ياد خدا هنگام گناه و دست كشيدن از آن، ياد واقعى است. و شايد بهترين نوع ياد كردن خداوند، نماز است كه فرمود: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» با اينكه شكر، يكى از مصاديق ذكر خداست، ولى نام آن جداگانه در كنار ذكر آمده و اين نشانه‌ى اهميّت شكر، به عنوان مصداق بارز ذكر است. خداوند، با انسان داد وستد مى‌كند و هيچ‌كارى از انسان را بى‌بهره نمى‌گذارد: «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ»، «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ»، «فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ» امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه، يكى از مصاديق ذكر خدا را، تسبيحات حضرت زهرا شمردند كه ۳۴ مرتبه الله اكبر، ۳۳ مرتبه الحمد لله و ۳۳ مرتبه سبحان‌الله مى‌باشد. موانع ذكر خداوند: الف: شيطان. «فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ» شيطان، آنها را از ياد خدا غافل كرد. ب: تكاثر و رقابت‌ها. «أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ» شما را افزون‌خواهى، سرگرم ساخت. ج: آرزوها و خيال. «وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ» آرزو، آنها را سرگرم نمود. اثرات ياد خدا: ياد نعمت‌هاى او، رمز معرفت و شكر اوست. ياد قدرت بى پايان او، رمز توكّل به اوست. ياد علم و آگاهى او، رمز حيا و تقواى ماست. ياد الطاف او، رمز محبّت به اوست. ياد عدالت او، رمز خوف از اوست. ياد امدادهاى او، رمز اميد و رجاست. پیام ها ۱- خداوند، به انسان شخصيّت مى‌بخشد ومقام انسان را تا جايى بالا مى‌برد كه مى‌فرمايد: تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» ۲- ذكر خدا و نعمت‌هاى او، زمينه‌ى شكر و سپاس است. چنانكه غفلت از ياد خدا، مايه‌ى كفران است. «فَاذْكُرُونِي، اشْكُرُوا لِي وَ لا تَكْفُرُونِ» ودرنهایت؛ خدایا! آنقدری که تـو دلت برای مـن تنگ می شود کاش دل مـن هم برای تـو تنگ می شد ...آمین «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِما لا يَسْمَعُ إِلَّا دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ‌ «سوره بقره آیه ۱۷۱» و مَثل كافران، چنان است كه كسى به حيوانى كه جز صدايى (از نزديك) ويا ندايى (از دور) نمى‌شنود بانگ زند، اينان كران، لالان و كورانند و از اينروست كه نمى‌انديشند. نکته ها «دعا» به معناى خواندن از نزديك و «نداء» براى خواندن از راه دور است. در اين آيه دو تشبيه است: يكى تشبيه دعوت كننده‌ى حقّ، به چوپان. و ديگرى تشبيه كافران، به حيواناتى كه از كلام چوپان چيزى جز فرياد نمى‌فهمند. يعنى اى پيامبر! مثال تودر دعوت اين قومِ بى‌ايمان به سوى حقّ و شكستن سدهاى تقليد كوركورانه، همچون كسى است كه گوسفندان و حيوانات را براى نجات از خطر صدا مى‌زند و آنها اين پيام را درك نمى‌كنند. زيرا چشم و گوش دل آنها بسته شده و در واقع كرو لال و نابينا هستند. پیام ها ۲- ارزش چشم و گوش و زبان، به آن است كه مقدّمه‌ى تعقّل باشد، و گرنه حيوانات نيز چشم و گوش دارند. «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» ۲- راه شناخت، پرسيدن، گوش كردن و ديدن همراه با تفكّر است. «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» ۳- اشخاص بى‌تفاوت در برابر دعوت حقّ، پنج صفت تحقيرآميز دارند: مثل حيوانند، كورند، كرند، لالند و بى‌عقلند. «مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا ... فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِما لا يَسْمَعُ إِلَّا دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ‌ «سوره بقره آیه ۱۷۱» و مَثل كافران، چنان است كه كسى به حيوانى كه جز صدايى (از نزديك) ويا ندايى (از دور) نمى‌شنود بانگ زند، اينان كران، لالان و كورانند و از اينروست كه نمى‌انديشند. نکته ها «دعا» به معناى خواندن از نزديك و «نداء» براى خواندن از راه دور است. در اين آيه دو تشبيه است: يكى تشبيه دعوت كننده‌ى حقّ، به چوپان. و ديگرى تشبيه كافران، به حيواناتى كه از كلام چوپان چيزى جز فرياد نمى‌فهمند. يعنى اى پيامبر! مثال تودر دعوت اين قومِ بى‌ايمان به سوى حقّ و شكستن سدهاى تقليد كوركورانه، همچون كسى است كه گوسفندان و حيوانات را براى نجات از خطر صدا مى‌زند و آنها اين پيام را درك نمى‌كنند. زيرا چشم و گوش دل آنها بسته شده و در واقع كرو لال و نابينا هستند. پیام ها ۲- ارزش چشم و گوش و زبان، به آن است كه مقدّمه‌ى تعقّل باشد، و گرنه حيوانات نيز چشم و گوش دارند. «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» ۲- راه شناخت، پرسيدن، گوش كردن و ديدن همراه با تفكّر است. «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» ۳- اشخاص بى‌تفاوت در برابر دعوت حقّ، پنج صفت تحقيرآميز دارند: مثل حيوانند، كورند، كرند، لالند و بى‌عقلند. «مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا ... فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا

#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى‌ وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ «سوره یس آیه ۱۲» همانا ما مردگان را زنده مى‌كنيم و آن چه را از پيش فرستاده‌اند و آثارشان را مى‌نويسيم و هر چيزى را در (كتاب و) پيشوايى روشن برشمرده‌ايم. نکته ها آنچه از انسان سرمى‌زند، در پرونده عمل او ثبت مى‌شود و در قيامت به شكل كتابى در اختيار او قرار مى‌گيرد. اين كتاب‌ها سه نوع است: الف: كتاب شخصى. «اقْرَأْ كِتابَكَ» ب: كتاب امّت‌ها. «كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعى‌ إِلى‌ كِتابِهَا» ج: كتاب جامع. «كُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ»، «فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ» كلمه «امام»، هم به كتاب گفته شده، «وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً» و هم به اشخاص، «إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً» در روايات، حضرت علىّ‌بن ابى‌طالب عليهما السلام به عنوان يكى از مصاديق «امام مبين» معرّفى شده كه همه‌ى علوم در نزد اوست. «6» بيشتر مفسّران مراد از «إِمامٍ مُبِينٍ» را لوح محفوظ دانسته‌اند كه در قرآن به آن‌ «أُمُّ الْكِتابِ» * گفته شده است و از آن جايى كه اين كتاب حاوى تمام دانش‌ها است و همه چيزو همه كس تابع مقدّراتى است كه در آن نوشته شده، به آن «امام» گفته‌اند. پیام ها ۱- در برابر عقايد انحرافى و انكارآميز كافران، با صراحت و قاطعيّت سخن بگوييد. «إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ» ۲- همه مردگان در قيامت زنده مى‌شوند. «نُحْيِ الْمَوْتى‌» ۳- پرونده‌ى عمل انسان، حتّى پس از مرگ او تا قيامت باز است. نَكْتُبُ‌ ... وَ آثارَهُمْ‌ ۴- نه فقط اعمال، بلكه همه آثار آن نيز ثبت مى‌شود و در حساب قيامت لحاظ مى‌گردد. «نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ» (خواه آثار خير نظير وقف و صدقه جاريه و آموختن علم به مردم و ... يا آثار شرّ مثل تأسيس مراكز فحشا.) ۵- سروكار ما در قيامت با خداست. «إِنَّا، نَحْنُ‌، نُحْيِ‌، نَكْتُبُ‌، أَحْصَيْناهُ» ۶- انسان، تنها ضامن اعمال خود نيست، بلكه مسئول پيامدهاى آن نيز هست. «وَ آثارَهُمْ» ۷- دستگاه محاسباتى خداوند دقيق است. «كُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْناهُ» ۸- دادگاه الهى، پيش روى همه روشن است. «أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ «سوره مائده آیه ۵۴» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد (به خدا ضررى نمى‌زند، چون) خداوند در آينده قومى را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قاطعند، در راه خدا جهاد مى‌كنند و از ملامت هيچ ملامت‌كننده‌اى نمى‌هراسند. اين فضل خداست كه به هر كه بخواهد (وشايسته ببيند) مى‌دهد و خداوند وسعت‌بخش بسيار داناست. نکته ها در روايتی آمده است: «چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دست به شانه‌ى سلمان فارسى‌زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه‌اند». در این آیه سخن از ارتداد است. شايد اشاره به اين باشد كه نفاق و دوستى و رابطه با كفّار و پذيرش سلطه آنان، به ارتداد مى‌انجامد. امام باقر عليه السلام درباره‌ى‌ «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» فرمود: «مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند». در روايات شيعه و سنّى آمده است كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در جنگ خيبر، پس از ناكامى فرماندهان در فتح قلعه‌هاى دشمن فرمود: «به خدا سوگند فردا پرچم را به دست كسى مى‌دهم كه خدا و رسولش او را دوست دارند، او هم، خدا و رسول را دوست دارد و پيروزى را به ارمغان مى‌آورد. آنگاه پرچم را به دست على عليه السلام داد». پیام ها ۱- مؤمن بايد به فكر عاقبت خود باشد، چه بسا مؤمنانى كه مرتدّ شوند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ» ۲- رهبر روشن ضمير، بايد احتمال ارتداد و برگشت پيروان خود را بدهد. «مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ» ۳- كفر يا ارتداد گروهى از مؤمنان، به راه خدا ضربه نمى‌زند. فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ‌ ... ۴- زمينه ارتداد، نداشتن معرفت و محبّت نسبت به دين و خداست. «يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» ۵- خداوند، نيازى به ايمان ما ندارد. «فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ» ۶- در راه ايمان و شكستن سنّت‌ها و عادات جاهلى نبايد از سرزنش‌ها و هوچى‌گرى‌ها و تبليغات سوء دشمن ترسى داشت و تسليم جوّ و محيط شد. «لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ» ۷- رفتار مسلمان، نرمش با برادران دينى و سرسختى در برابر دشمن است و هيچ يك از خشونت و نرمش، مطلق نيست. «أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ» ۸- فضل خدا تنها مال و مقام نيست، محبّت خدا و جهاد در راه او و قاطعيّت در دين هم از مظاهر لطف و فضل الهى است. «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ» ۹- دوستى متقابل ميان خدا و بنده، از كمالات بشر است. «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» ۱۰- با نويد جايگزينى ديگران، جلو يأس و ترس را بگيريد. مَنْ يَرْتَدَّ ... فَسَوْفَ يَأْتِي‌ ... وَ لا يَخافُونَ‌ ۱۱- مؤمن واقعى كسى است كه هم عاشق و هم محبوب خدا باشد. «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ» ۱۲- كسى كه ايمان واقعى دارد، هرگز در برابر كافران احساس حقارت نمى‌كند. «أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ» ۱۳- دلى كه از محبّت خدا خالى شد، بيمار و وابسته به كفّار مى‌شود، ولى دلى كه از مهر خدا پر است هرگز وابسته نمى‌شود. فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسارِعُونَ فِيهِمْ‌ ... يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ‌ ... أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ‌ ۱۴- اسلام رو به گسترش است، تنها به ريزش‌ها نگاه نكنيم به رويش‌ها نيز نگاه كنيم. مَنْ يَرْتَدَّ ... يَأْتِي اللَّهُ‌ ۱۵- در آينده پرچم اسلام را كسانى بدست خواهند گرفت كه عاشق خدا و مجاهد و با صلابت باشند. يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ‌ ... أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ۱۶- جنگ روانى، در مؤمنان واقعى اثرى ندارد. «لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ» ۱۷- فضل خداوند، محدود نيست؛ ليكن به هركس به قدر حكمتش عطا مى‌كند. ۱۸- اگر خداوند به شخصى لطفى كرد، آگاهانه است. «واسِعٌ عَلِيمٌ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ «آیه ۷سوره‌تحریم» (در قيامت به كافران خطاب مى‌شود:) اى كسانى كه كافر شديد! امروز عذرخواهى نكنيد، زيرا جز اين نيست كه جزا و كيفر شما همان عملكرد خودتان است. نکته ها در تمام قرآن، فقط همين يك آيه با جمله‌ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا» شروع شده و كافران را مورد خطاب قرار داده كه آنهم مربوط به قيامت است. قيامت مواقف گوناگونى دارد: در موقفى از قيامت اجازه عذرخواهى داده نمى‌شود. «لا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ» و در مواقف ديگر هم كه عذرخواهى مى‌كنند، پذيرفته نمى‌شود. «لا يَنْفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ» و موقفى حتى اجازه سخن گفتن داده نمى‌شود. نمونه‌هايى از عذرخواهى در قيامت: گاهى به دروغ سوگند مى‌خورند: «وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ» به خدا سوگند ما مشرك نبوديم. آرى يا به خاطر آن كه دروغ‌گويى جزء ذات آنان شده است و يا به گمان آن كه در آن روز مى‌توانند نجات يابند، سوگند دروغ ياد مى‌كنند ولى در هر صورت، در اين سخن آنان نوعى عذرخواهى و پشيمانى است. گاهى ديگران را مقصّر مى‌دانند: «رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا» پروردگارا! (ما نمى‌خواستيم گمراه شويم) پيشينيان ما را گمراه كردند. گاهى به اطاعت از بزرگان و پيشينيان عذر مى‌آورند: «إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا» پروردگارا! ما به خاطر پيروى از بزرگانمان گرفتار شديم. گاهى به بى‌توجّهى و كم فكرى خود عذر مى‌آورند: لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ‌ ... اگر به نداى انبيا گوش مى‌داديم يا تعقل مى‌كرديم بدبخت نمى‌شديم. گاهى به پشيمانى وجبران گذشته وعده مى‌دهند: «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ» پروردگارا! مرا به دنيا بازگردان، شايد در آنچه به جا گذاشته‌ام، عمل صالحى انجام دهم. پیام ها ۱- كفر، در قيامت بخشيدنى نيست و توبه كافر در آن روز بى ثمر است. آرى، عناد و لجاجت و عصبيّت در برابر منطق و موعظه و معجزه، راه هر عذرى را مى‌بندد. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ» ۲- كيفرهاى قيامت، چيزى جز عملكرد انسان نيست. «إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad

#تدبردرآیات قرآن کریم #اعوذ بالله من ‌الشیطان‌الرجیم #بسم‌الله الرحمن الرحیم إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ «سوره نورآیه ۱۹» همانا براى كسانى كه دوست دارند زشتى‌ها در ميان اهل‌ايمان شايع گردد، در دنيا وآخرت عذاب دردناكى است، و خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد. نکته ها اشاعه‌ى فحشا، گاهى با زبان و قلم است كه عمل زشت مردم را افشا كند و گاهى با تشويق ديگران به گناه و قرار دادن امكانات گناه در اختيار آنان. امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه آن چه را درباره‌ى مؤمنى بشنود، براى ديگران بازگو كند، جزء مصاديق اين آيه است.در حديث مى‌خوانيم: كسى كه كار زشتى را شايع كند، مانند كسى است كه آن را مرتكب‌شده است. پیام ها ۱- ما در برابر خواسته‌هاى خود مسئوليم. يُحِبُّونَ‌ ... لَهُمْ عَذابٌ‌ ۲- علاقه به گناه، مقدّمه‌ى گناه است. در راه نهى از منكر، علاقه به منكر را محو كنيم. يُحِبُّونَ‌ ... ۳- حتّى دوست داشتن بعضى گناهان، گناه كبيره است، مانند ريختن آبروى مؤمن. يُحِبُّونَ‌ ... عَذابٌ أَلِيمٌ‌ ۴- كسانى كه به دنبال اشاعه فحشا هستند، نظام اسلامى بايد آنها را تنبيه كند.«عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا» ۵- چه بسا سرچشمه‌ى برخى از عذاب‌هاى دنيوى كه نصيب ما مى‌شود، ريختن آبروى ديگران باشد. «وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» «تفسیرنور،حجة‌الاسلام‌قرائتی» #اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل ‌فرجهم #اللهم ‌اجعل ‌عواقب‌امورنا‌‌خیرا @masgedabolfazlporazad