#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشِي عَلَى اسْتِحْياءٍ قالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ ما سَقَيْتَ لَنا فَلَمَّا جاءَهُ وَ قَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قالَ لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ «سوره قصص آیه۲۵»
پس (چيزى نگذشت كه) يكى از آن دو (دختران شعیب) در حالى كه با حيا وعفّت راه مىرفت به نزد او(موسی) آمد و گفت: همانا پدرم از شما دعوت مىكند تا مزد اينكه براى ما آب دادى به تو بپردازد. پس همينكهموسى به نزد آن پدر پير (حضرت شعيب) آمد و سرگذشت خود را براى او بازگو كرد، او گفت:نترس، تو از (دست) گروه ستمگران نجات يافتى.
پیام ها
۱- پاداش انسانها را سريع و بلافاصله بپردازيم. «فَجاءَتْهُ»
۲- رفت وآمد زن در بيرون خانه بايد براساس حيا و عفّت باشد. «تَمْشِي عَلَىاسْتِحْياءٍ» (حيا، از برجستهترين كمالات زن در قرآن مىباشد).
۳- در دعوت، مرد از مرد و زن از زن دعوت كند. «إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ»
۴- بدون دعوت، خود را ميهمان نكنيم. «إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ»
۵- كسىكه از دامن طاغوت بگريزد، به خانهى پيامبر خدا ميهمان مىشود. «إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ»
۶- غريب نوازى، از صفات بارز پيامبران الهى است. «يَدْعُوكَ»
۷- براى خدمات مردم، ارزش قائل شويم. «لِيَجْزِيَكَ»
۸- قصد قربت، با قدردانى ديگران منافاتى ندارد. «أَجْرَ ما سَقَيْتَ» (حضرت موسى كار را براى رضاى خدا انجام داد؛ ولى حضرت شعيب با پرداخت مزد از زحمات او تقدير كرد.)
۹- حوادث را براى اهلخبره، تفسير و تحليل و بازگو كنيم. «قَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ»
۱۰- عاقبت اهل ايمان، نجات و رستگارى است. «نَجَوْتَ»
۱۱- دعاى انبيا، مستجاب است. «نَجَوْتَ» حضرت موسى ديروز دعا كرد: «رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»، امروز مىشنود: «لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»
۱۲- با اولياى خدا بودن، يك نوع ايمنى و احساس امنيّت است. «نَجَوْتَ»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ «سوره مائده آیه۱۰۵»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! بر شما باد (حفظ) خودتان. چون شما هدايت يافتيد، آن كه گمراه شد زيانى به شما نمىرساند. بازگشت همهى شما به سوى خداست، و او شمارا به آنچه مىكرديد، آگاه مىسازد.
نکته ها
بعضى اين آيه را دستاويز قرار داده و مىگويند: وظيفهى هر كس تنها حفظ خود است، و مامسئول گناه ديگران و امر و نهى آنان نيستيم!
در پاسخ آنان مىگوييم: با وجود آيات و روايات متعدّدى كه همه نشان از وجوب امر به معروف و نهى از منكر دارد، بايد گفت: مراد اين آيه رها كردن اين دو وظيفه نيست، بلكه مراد آن است كه اگر امر و نهى صورت گرفت، ولى اثر نكرد شما ديگر وظيفهاى جز حفظ خود نداريد. علاوه بر آنكه حفظ جامعه از گناه به وسيلهى امر به معروف و نهى از منكر، يكى از مصاديق «حفظ خويشتن» است.
پیام ها
۱- در راه حقّ، از تنهايى نترسيم. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ»
۲- اگر حريف ديگران نمىشويم، حريف نفس خود باشيم. عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ...
۳- انحراف جامعه، مجوز گناه كردن افراد نيست. عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ ...
۴- در قيامت، هر كس مسئول كار خويش است. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ»
۵- در پى كشف و افشاى عيوب ديگران نباشيم. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ»
۶- اهل ايمان بر رفتار و كردار نارواى گمراهان و عقائد باطل آنان مؤاخذه نخواهند شد. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ»
۷- در راه نجات ديگران، خودتان غرق نشويد. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ»
۸- چنان بايد تربيت شويم كه فساد محيط وجامعه در ما تأثير نگذارد. «لا يَضُرُّكُمْ»
۹- روحيّهى خود را به خاطر انحراف ديگران از دست ندهيم. «عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ»
۱۰- گرچه منحرفان در كمين هستند، امّا راه مصونيّت يافتن، هدايت پذيرى است. «لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ»
۱۱- ايمان به معاد، عامل خودسازى است. «إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ»
۱۲- پيروى از نياكان و تقليد كوركورانه از ديگران، در قيامت نجاتبخش انسان نيست، بلكه هر كس بايد پاسخگوى راه و عمل خويش باشد. عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ... فَيُنَبِّئُكُمْ
۱۳- رفتار و كردار انسان در دنيا، فرجام او را در قيامت روشن مىكند. «فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً «سوره احزاب آیه ۵۸»
و كسانى كه مردان و زنان با ايمان را بدون آن كه كارى كرده باشند آزار مىدهند بدون شكّ بهتان و گناه روشنى را بر دوش كشيدهاند.
نکته ها
مفهوم اذیت و آزار در قرآن در بیشتر موارد به معنای آزردن و رنجاندن و در قالبهای مختلفی مثل عیبجویی و استهزا، تهمت ، تجسس وغیبت نیز آمده است.
در ضررهاى جسمى، قصاص و مقابله به مثل جايز است، «وَ الْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ» ولى در ضربههاى روحى و آبرويى دستور مقابله به مثل نداريم. قرآن نمىفرمايد كه اگر كسى به شما تهمت زد، شما هم به او بهتان بزنيد، بلكه به گناهكار هشدار مىدهد و در صورت لزوم به دستور حاكم شرع حدّ مىخورد.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند:
«خَصْلَتَانِ لَیسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الشَّرِّ شَیءٌ الشِّرْکُ بِاللَّهِ وَ الضَّرُّ لِعِبَادِ اللَّه»
دو خصلت ناپسند است که بدتر از آنها نیست: شرک به خدا و آزار بندگان خدا.
پیام ها
۱- اصرار بر گناه به زشتى و كيفر آن مىافزايد. ( «يُؤْذُونَ» نشانه استمرار و اصرار بر اذيّت است.)
۲- آبروى زن و مرد مؤمن، محترم و لطمه زدن به آن گناه بزرگى است. (حفظ آبرو به زن يا مرد بودن ربطى ندارد.) «الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
۳- گناهى تنبيه دارد كه انسان با علم و عمد مرتكب شود. «اكْتَسَبُوا»
۴- گناه، بار انسان را سنگين مىكند. «احْتَمَلُوا»
۵- مهمترين اذيّت، زخم زبان و تهمت است. «يُؤْذُونَ- بُهْتاناً»
۶- آزار و اذيّت ديگران به هر شكلى كه باشد، از جمله گناهانى است كه خشم الهى را بدنبال دارد. يُؤْذُونَ ... إِثْماً مُبِيناً"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ وَ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ «سوره اعراف آیه ۸۶»
و بر سر هر راهى منشينيد تا مؤمنان را تهديد كنيد و (آنان را) از راه خدا، كه كج جلوه مىدهيد بازداريد و ياد كنيد زمانى را كه اندك بوديد، پس خداوند شما را بسيار گرداند و بنگريد كه عاقبت مفسدان چگونه بود!
نکته ها
مراد از نشستن بر سر هر راه، ممكن است نشستن كنار خيابان و كوچهها براى فتنهگرى باشد، و شايد مراد تلاش در راه فساد از هر راه و با هر شيوه باشد، همچنانكه در آيه ۱۶ خوانديم كه شيطان سوگند ياد كرد براى انحراف انسان در كمين راه حقّ نشسته است، «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقِيمَ» كه مراد، نشستن ظاهرى نيست.
پیام ها
۱- دشمنان حقّ، براى جلوگيرى از راه خدا، همه جا در كمين هستند و از هر راه و شيوهاى استفاده مىكنند. «وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ»
۲- ترساندن مردم و ايجاد مزاحمت براى آنان، ممنوع است. «تُوعِدُونَ»
۳- دشمن مىكوشد تا سيماى دين را تحريف كند و بدجلوه دهد. «تَبْغُونَها عِوَجاً»
۴- گاهى افزونى جمعيّت (با نظم و برنامه)، مىتواند يك ارزش باشد. «فَكَثَّرَكُمْ»
۵- يكى از عوامل تربيت و هدايت مردم، توجّه به نعمتها و يادآورى سرگذشت پيشينيان است. وَ اذْكُرُوا ... وَ انْظُرُوا
۶- مطالعهى تاريخ و عبرتگرفتن از آن، سفارش الهى است. وَ انْظُرُوا كَيْفَ ...
۷- در مطالعهى زندگى مردم، به پايان و سرانجام كارشان بنگريد، نه كاميابىهاى مقطعى آنان. «عاقِبَةُ»
۸- بستن و منحرف كردن راه خدا، نوعى فساد است. تَصُدُّونَ ... عِوَجاً ... المفسدين"
◼️#شهادت ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت #امام_صادق تسلیت ⚫️
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ «سوره نورآیه ۱۵»
آنگاه كه از زبان يكديگر (تهمت را) مىگرفتيد و آنچه را به آن علم نداشتيد، دهان به دهان مىگفتيد واين را ساده وكوچك مىپنداشتيد، در حالى كه آن نزد خدا بزرگ است.
نکته ها
زبان، تنها عضوى است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مىگيرد و نه خسته مىشود. شكل و اندازهى آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافرانى كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگى خداوند) مسلمان و پاك مىشوند و مسلمانانى كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس مىشوند. زبان، از يك سو مىتواند با راستگويى، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند و از سوى ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند. زبان، كليد عقل و چراغ علم و سادهترين و ارزانترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسيارى نوشتهاند.
پیام ها
۱- پذيرش آنچه بر سرزبانهاست، بدون تحقيق محكوم است. «تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ»
۲- سخن بايد بر اساس علم باشد. «تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ»
۳- زير سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگيريم. «وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً»
۴- نقل تهمتها و شايعات از گناهان كبيره است. «وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ»
۵- كوچكى يا بزرگى گناه را خداوند تعيين مىكند. «عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ»
۶- همهى محاسبات انسان واقع بينانه نيست. «تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلًا «سوره نشات آیه ۵۹»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! خدا را اطاعت كنيد و از رسول و اولى الامر خود (جانشينان پيامبر) اطاعت كنيد. پس اگر درباره چيزى نزاع كرديد آن را به حكم خدا و پيامبر ارجاع دهيد، اگر به خدا و قيامت ايمان داريد. اين (رجوع به قرآن و سنّت براى حلّ اختلاف) بهتر و پايانش نيكوتراست.
نکته ها
اين آيه به وظيفهى مردم در برابر خدا و پيامبر اشاره مىكند. با وجود سه مرجع «خدا»، «پيامبر» و «اولى الامر» هرگز مردم در بنبست قرار نمىگيرند. آمدن اين سه مرجع براى اطاعت، با توحيد قرآنى منافات ندارد، چون اطاعت از پيامبر و اولى الامر نيز، شعاعى از اطاعت خدا و در طول آن است، نه در عرض آن و به فرمان خداوند اطاعت از اين دو لازم است.
در تفسير نمونه به نقل از ابن عباس آمده است كه وقتى پيامبر اسلام، هنگام عزيمت به تبوك، على عليه السلام را در مدينه به جاى خود منصوب كرد و فرمود: «انت منّى بمنزلة هارون من موسى» اين آيه نازل شد.
تكرار فرمانِ «أَطِيعُوا» رمز تنوّع دستورهاست. پيامبر گاهى بيان احكام الهى مىكرد، گاهى دستور حكومتى مىداد ودو منصب «رسالت» و «حكومت» داشت. قرآن گاهى خطاب به پيامبر مىفرمايد: «أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ» آنچه را نازل كردهايم براى مردم بيان كن. و گاهى مىفرمايد: «لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ» ميان مردم براساس قوانين الهى، حكومت و قضاوت كن.
قرآن درباره مفسدان، مسرفان، گمراهان، جاهلان، جبّاران و ... دستور «لا تُطِعْ»* و «لا تَتَّبِعْ»* مىدهد. بنابراين موارد «أَطِيعُوا» بايد كسانى باشند كه از اطاعتشان نهى نشده باشد و اطاعتشان در تضادّ با اوامر خدا و رسول نباشد.
در آيه، اطاعت از اولىالامر آمده، ولى به هنگام نزاع، مراجعه به آنان مطرح نشده، بلكه تنها مرجع حلّ نزاع، خدا و رسول معرفى شدهاند. و اين نشانه آن است كه اگر در شناخت اولىالامر و مصداق آن نيز نزاع شد، به خدا و رسول مراجعه كنيد كه در روايات نبوى، اولىالامر اهلبيت پيامبر معرّفى شدهاند.
حضرت على عليه السلام در خطبه ۱۲۵ نهجالبلاغه و عهدنامه مالكاشتر فرمودند: مراد از مراجعه به خدا و رسول، مراجعه به آيات محكمات وسنّتى كه همه بر آن اتّفاق داشته باشند.
پیام ها
۱- مردم بايد نظام اسلامى را بپذيرند و از رهبران الهى آن در قول و عمل پشتيبانى كنند. «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ»
۲- اسلام مكتبى است كه عقايد و سياستش بهم آميخته است. اطاعت از رسول و ولىالامر كه امرى سياسى است، به ايمان به خدا و قيامت كه امرى اعتقادىاست، آميخته است. «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ»
۳- سلسله مراتب در اطاعت بايد حفظ شود. «اللَّهَ، الرَّسُولَ، أُولِي الْأَمْرِ»
۴- اطاعت از حاكمى واجب است كه مؤمن و از خود مردم با ايمان باشد. أَطِيعُوا ... مِنْكُمْ
۵- نشانهى ايمان واقعى، مراجعه به خدا و رسول، هنگام تنازع و بالا گرفتن درگيرىهاست و اطاعت در شرايط عادّى كار مهمّى نيست. «فَإِنْ تَنازَعْتُمْ»
۶- يكى از وظايف حكومت اسلامى ايجاد وحدت و حلّ تنازعات است. فَإِنْ تَنازَعْتُمْ ...
۷- دين كامل بايد براى همهى اختلافها، راه حل داشته باشد. «فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ»
۸- پذيرش فرمان از حكومتهاى غير الهى و طاغوت، حرام است. «فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ»
۹- اگر همهى فرقهها، قرآن و سنّت را مَرجع بدانند،
۱۰- مخالفان با احاختلافها حل شده، وحدت و يكپارچگى حاكم مىشود. «فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ»
كام خدا و رسول و رهبران الهى، بايد در ايمان خود شك كنند. إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ ...
۱۱- برنامه عملى اسلام بر اساس برنامه اعتقادى آن است. أَطِيعُوا ... إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ. به عبارت ديگر ايمان به خدا و قيامت، پشتوانهى اجرايى احكام اسلام و مايهى پرهيز از نافرمانى خدا و رسول است.
۱۲- دورانديشى و رعايت مصالح درازمدّت، ميزان ارزش است. «أَحْسَنُ تَأْوِيلًا»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ «سوره تحریم آیه ۶»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! خود و خانواده خود را از آتشى كه هيزم آن مردمان (گنهكار) و سنگها هستند، حفظ كنيد. آتشى كه بر آن فرشتگانى درشت خو و سخت گير نگهبانند و خدا را در آنچه فرمانشان دهد، نافرمانى نكنند و آنچه را فرمان يابند انجام دهند.
نکته ها
«وقود» به معناى ماده اشتعال زاست، همچون نفت و زغال سنگ. لذا برخى مفسّران، مراد از «الْحِجارَةُ» را مواردى همچون زغالسنگ دانستهاند. در حديث مىخوانيم: سنگ آتشزا، همان كبريت و گوگرد است.
در روايات مىخوانيم كه شيوه حفظ بستگان از آتش دوزخ، امر به معروف و نهى از منكرآنان است كه اگر قبول كردند، آنان را از آتش حفظ كردهاى و اگر نپذيرفتند، تو به وظيفهات عمل كردهاى.
در روايتى مىخوانيم: «رحم الله رجلا قال يا اهلاه! صلاتكم صيامكم زكاتكم مسكينكم يتيمكم جيرانكم» رحمت خدا بر كسىكه به خانوادهاش هشدار دهد كه مراقب نماز و روزه و زكات و فقرا و ايتام و همسايگانتان باشيد.
در آيات متعدّدى از قرآن به رسالت انسان در برابر خانوادهاش اشاره شده است، از جمله:«قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً» «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها» «4» اهل خود را به نماز فرمان ده و بر آن پايدارى كن.
«إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ» مردان خدا در مورد خانواده دغدغه دارند و بىتفاوت نيستند.
در روايات نيز توجّه بسيارى به اين موضوع شده كه چند نمونهاى ذكر مىشود:
امام على عليه السلام مىفرمايد: «علموا انفسكم و اهليكم الخير و ادبوهم» «1» به خود و خانوادهتان خير بياموزيد و آنان را ادب كنيد.
پیام ها
۱- ايمان داشتن كافى نيست، حفظ آن از خطرات و آسيبها مهم است. پس بايد مراقبت كرد. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۲- اولين گام در اصلاحات، اصلاح خود و بستگان و سپس اصلاح جامعه است
۳- ايمان به معاد و دوزخ، نقش مهمى در ايجاد تقوا و اصلاح خود و ديگران دارد. «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۴- تربيت دينى فرزندان، بر عهده مدير خانواده است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً»
۵- نفس انسان، سركش است و نياز به حفاظت دارد. «قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۶- اولىترين فرد به حفظ انسان، خود انسان است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۷- تا زنجير از پاى خود باز نكنيم، نمىتوانيم ديگران را آزاد كنيم. خودسازى شرط موفقيّت در ساختن خانواده و جامعه است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ»
۸- كيفر رها كردن خانواده و نزديكان، هيزم آتش دوزخ شدن است. «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۹- كسانى كه در دنيا سنگدل باشند، «فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً» در آن روز نيز در رديف سنگ قرار مىگيرند. «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۱۰- در مديريّت، مسئول هر كار بايد با آن كار سنخيّت داشته باشد. اگر مسئول دوزخ، غلاظ و شداد نباشد، يا خودش اذيّت مىشود و يا به رسالت خود درست عمل نمىكند. «عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ»
۱۱- گرچه انسانِ معصيت كار به دوزخ مىرود، امّا فرشتگان دوزخ، در عذاب كردن او معصيت خدا را نخواهند كرد. «لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ»
۱۲- فرشتگان، نه دستورات گذشته را تمرّد كرده و مىكنند، «ما أَمَرَهُمْ» نه دستوراتى كه بعداً به آنان داده مىشود. «ما يُؤْمَرُونَ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ «سوره فصلت آیه ۳۴»
و نيكى با بدى يكسان نيست؛ (بدى ديگران را) با شيوهى بهتر (كه نيكى است) دفع كن، كه اين هنگام آن كس كه ميان تو و او دشمنى است همچون دوست گرم مىشود (و عداوتش نسبت به تو تمام مىشود).
نکته ها
در برابر كسانى كه مردم را به خدا دعوت مىكنند افراد بى تفاوت و نااهل و بدرفتارى پيدا مىشوند كه اگر مبلّغ دين، با اخلاق خوش و سعهى صدر با آنان برخورد نكند توفيقى حاصل نمىشود. دعاى مكارم الاخلاق، امام زين العابدين عليه السلام از خداوند مىخواهد كه به او توفيق دهد كه در برابر غيبت مردم از او، نيكى مردم را بگويد و از بدى آنان بگذرد و هر كس با او قطع رابطه كرد با او معاشرت كند. بارها در سيرهى پيامبر اكرم و اهل بيت معصوم آن حضرت نمونههايى از اين برخوردها را مىخوانيم كه سرسختترين مخالفان را به طرفدار آنان تبديل كرده است.
مردم چند دستهاند:
۱.كسى كه دوست خود را حفظ مىكند.
۲.كسى كه دوست خود را نسبت به خود بى تفاوت مىكند.
۳.كسى كه دوست خود را به دشمن تبديل مىكند.
۴.كسى كه دشمن را به دوست تبديل مىكند.
مخالفان به چند دسته تقسيم مىشوند كه بايد با هر كدام به نحوى عمل كرد:
الف.گاهى افرادى به خاطر جهل و نادانى در برابر حقّ قرار مىگيرند و دشمنى مىكنند كه اين آيه دستور محبت و برخورد احسن مىدهد.
«وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»
و چون بر بيهوده و ناپسند بگذرند، با بزرگوارى بگذرند. «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِراماً»
ب.گاهى مخالفت افراد بر اساس شك و ترديد است كه بايد با آنان از طريق استدلال و برطرف كردن شبهات برخورد كرد.
شك در مورد خداوند. أَ فِي اللَّهِ شَكٌ ...
شك و ترديد در مورد قيامت و رستاخيز. «إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ»
ترديد در مورد نزول وحى وكتب آسمانى بر پيامبر. «إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا»
ج.گاهى مخالفت بر اساس حسادت است كه بايد با اغماض برخورد كرد.
برادران يوسف اعتراف به حسادت و خطاى خود كردند، كه با وعده آمرزش حضرت يوسف روبرو شدند. إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ ... لا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ
د.گاهى مخالفت به خاطر حفظ موقعيّت و رفاه و كاميابىهاى مادّى است. در اين موارد اتمام حجّت كافى است «ذَرْهُمْ» (آنان را به حال خود واگذار) و «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» (ازآنان رويگردان و دورى كن) مطرح است.
ر.گاهى مخالفت، در قالب كارشكنى و هَجو و تضعيف ايمان مردم است كه برخورد با اين گروه در قالب برخورد شديد با آنان و قطع رابطه و دستگيرى و گاهى اعدام مشخص مىكند:«وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ» با سختى و شدّت با كفّار برخورد كن.
«لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ» يهود و نصارى را دوست و سرپرست خود نسازيد.
ز.گاهى دشمنى آنان با دست بردن به اسلحه و مبارزهى مسلحانه است كه قرآن مىفرمايد:فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى عَلَيْكُمْ ... همان گونه آنان بر شما تعدّى كردند بايد با آنان مقابله به مثل كنيد.
پیام ها
۱- يكى از راههاى دعوت الى اللّه آن است كه تنش زدايى نماييم و بدى ديگران را با نيكى دفع كنيم. وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّهِ ... ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ
۲- فكر نكنيد مرور زمان مسايل را كهنه مىكند و همه چيز فراموش مىشود.(برخوردهاى مثبت و منفى هرگز يكسان نيست، و آثار آن در عمق روح افراد باقى مىماند. «لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ»
۳- در برخورد با مخالفان، اخلاق نيك كافى نيست، تهاجم اخلاقى لازم است. (دفع بدىهاى دشمن با روش نيكو كافى نيست، بلكه به نيكوترين روشها و برترين رفتارهاى اخلاقى نياز است).
از محبت خارها گل مىشود
ازمحبت سركههامُل مىشود
۴- كيمياى واقعى، آن نيست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردى است كه دشمنى را به محّبت تبديل نمايد.
(روز فتح مكّه شعار بعضى از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولى پيامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نيست بلكه روز رحمت و مرحمت است).
۵- سعهى صدر شرط توفيق در تبليغ است. كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
۶- توجّه به نتيجهى كار، انگيزهى انسان را بالا مىبرد.كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
۷- در رفتارهاى شايسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حيا و شرمندگى در او به وجود مىآيد و او را به رفتار دوستانه وادار مىكند. «كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ»
۸- ارزش دوست به گرمى اوست. «وَلِيٌّ حَمِيمٌ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
«سوره احزاب آیه۲۳»
از ميان مؤمنان مردانى هستند كه آنچه را با خداوند پيمان بسته بودند صادقانه وفا كردند (و خود را آمادهى جهاد نمودند)، برخى از آنان پيمانشان را عمل كردند (و به شهادت رسيدند) و بعضى ديگر در انتظار (شهادت) هستند، و هرگز (عقيده و پيمان خود را) تغيير ندادند.
نکته ها
كلمهى «نحب» داراى معانى زيادى است ولى در اين جا به معناى نذر و عهد و پيمانى است كه چه بسا انجام آن منجر به مرگ يا خطر بزرگى شود.
در برابر گروهى كه خواهان زندگى در رفاه بودند، «يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بادُونَ فِي الْأَعْرابِ» گروهى در انتظار شهادتند. «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ»
امام حسين عليه السلام در كربلا هنگام وداع با اصحابش و گاهى بالاى سر شهدا اين آيه را تلاوت مىفرمود.
پیام ها
۱- همهى اصحاب پيامبر و مؤمنان در يك درجه نيستند. «مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»
۲- نقل كمالات ديگران يكى از راههاى تربيت است. مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ ...
۳- دفاع از حقّ تا مرز شهادت، نشانهى صداقت در ايمان است. «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ»
۴- تعهّد، لازم الاجرا و عمل به آن نشانه صداقت است. «صَدَقُوا ما عاهَدُوا»
۵- بزرگداشت شهدا، پيام و درسى قرآنى است. «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ»
۶- انتظار شهادت نيز يك ارزش است. «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ» آمادگى براى لقاىخداوند، از صفات مؤمنان است.
۷- باب شهادت باز است. «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ»
۸- شهادت برخى مؤمنان، عامل عقب نشينى يا دلسردى ديگر مؤمنان نمىشود.(مؤمن با اينكه شهادت دوستان و عزيزان خود را مىبيند، باز خود در انتظار شهادت است) «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ»
۹- مؤمنان واقعى پايبند عهد و پيمان خود با خدا هستند و هيچ چيز حتّى شهادت دوستان و عزيزان، روحيه آنان را تغيير نمىدهد. «وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
ضمن عرض تسلیت 🏴🏴سالروزارتحال ملکوتی حضرت امام #خمینی رحمةالله علیه ویادوخاطره #شهدای قیام ۱۵ خردادراگرامی می داریم.🌺🌹🥀
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ «۱۰» إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ «۱۱»
«سوره بروج آیات ۱۰و۱۱»
همانا كسانى كه مردان و زنان با ايمان را مورد آزار و شكنجه قرار دادند و توبه نكردند، پس براى آنان عذاب دوزخ و همچنين عذاب سوزان است.
همانا براى كسانى كه اهل ايمان و عمل صالح هستند، باغهايى بهشتى است كه نهرها از زير آن جارى است، اين است رستگارى بزرگ.
نکته ها
«فتنة» در اصل به معناى قرار دادن طلا در آتش، براى به دست آوردن ميزان خلوص آن است و در اصطلاح، به معناى عذاب و شكنجه و يا آزمايشهاى سخت نيز به كار مىرود.
امّا در این آيه به معناى عذاب و آزار است.
در حوادث تلخ و سخت تاريخ، همواره زنان و مردان مؤمن در كنار يكديگر بودهاند و نقش زنان در حركتهاى اصلاحى و انقلابى فراموش نشدنى است. لذا ستمگران جنايتكار نيز، آنان را همچون مردان مورد آزار و شكنجه قرار مىدادند. «فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
پیام ها
۱- اصحاب اخدود و همه شكنجهگران تاريخ، مورد قهر الهى هستند. الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ ...
۲- زنان با ايمان در كنار مردان، آزار و شكنجهها را به جان مىخريدند. «فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
۳- در دفاع از مظلوم، تفاوتى ميان زن و مرد نيست. فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ...
۴- راه توبه همواره باز است و براى هيچ كس بنبست وجود ندارد و لذا يأس از رحمت خدا ممنوع است. (آرى، خداوند حتّى شكنجهگرانى كه مؤمنان را مىسوزاندند، دعوت به توبه كرده است.) فَتَنُوا ... ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا
۵- خداوند توبهپذير است، گرچه مدّتى طول كشيده باشد. «ثُمَّ»
۶- كيفر سوزاندن، سوزاندن است. «النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ- عَذابُ الْحَرِيقِ»
۷- بشارت و انذار بايد همراه يكديگر باشد. عَذابُ الْحَرِيقِ ... جَنَّاتٌ تَجْرِي ...
۸- بهترين لذّتها، لذّت بردن از طبيعت است. جَنَّاتٌ ... الْأَنْهارُ
۹- براى كفّار شكنجهگر دو عذاب است: عذاب كفر و عذاب شكنجه. «فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ»
۱۰- دنيا زودگذر است. هم كاميابىهاى ستمگران گذراست و هم سختىهاى مؤمنان. به فكر آخرت باشيد كه عذاب دوزخيان بى پايان و پاداش بهشتيان، جاودان است. فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ ... لَهُمْ عَذابُ الْحَرِيقِ- الَّذِينَ آمَنُوا ... لَهُمْ جَنَّاتٌ"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
ضمن عرض تسلیت 🏴🏴سی و چهارمین سالروزارتحال ملکوتی حضرت امام #خمینی رحمةالله علیه ویادوخاطره #شهدای قیام ۱۵ خردادراگرامی می داریم.🌺🌹🥀
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ «سورهتحریمآیه ۶»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! خود و خانواده خود را از آتشى كه هيزم آن مردمان (گنهكار) و سنگها هستند، حفظ كنيد. آتشى كه بر آن فرشتگانى درشت خو و سخت گير نگهبانند و خدا را در آنچه فرمانشان دهد، نافرمانى نكنند و آنچه را فرمان يابند انجام دهند.
نکته ها
«وقود» به معناى ماده اشتعال زاست،
در روايات مىخوانيم كه شيوه حفظ بستگان از آتش دوزخ، امر به معروف و نهى از منكرآنان است كه اگر قبول كردند، آنان را از آتش حفظ كردهاى و اگر نپذيرفتند، تو به وظيفهات عمل كردهاى.
در روايتى مىخوانيم: «رحم الله رجلا قال يا اهلاه! صلاتكم صيامكم زكاتكم مسكينكم يتيمكم جيرانكم» رحمت خدا بر كسىكه به خانوادهاش هشدار دهد كه مراقب نماز و روزه و زكات و فقرا و ايتام و همسايگانتان باشيد.
در آيات متعدّدى از قرآن به رسالت انسان در برابر خانوادهاش اشاره شده است، از جمله:
«قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً» «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها» اهل خود را به نماز فرمان ده و بر آن پايدارى كن.«وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» نزديكترين بستگانت را هشدار ده.«إِنَّ الْخاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ» زيانكاران واقعى كسانى هستند كه خود و خانوادهشان در قيامت باختهاند.
در روايات نيز توجّه بسيارى به اين موضوع شده كه نمونهاى ذكر مىشود:
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «كلكم راع و كلكم مسؤل عن رعيته ... الرجل راع على اهل بيته ... فالمرئة راعية على اهل بيت بعلها و ولده »همه شما نسبت به زير دست خود مسئول هستيد. مرد، مسئول خانوادهاش، زن مسئول شوهر و فرزندش است.
پیام ها
۱- ايمان داشتن كافى نيست، حفظ آن از خطرات و آسيبها مهم است. پس بايد مراقبت كرد. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۲- اولين گام در اصلاحات، اصلاح خود و بستگان و سپس اصلاح جامعه است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ»
۳- ايمان به معاد و دوزخ، نقش مهمى در ايجاد تقوا و اصلاح خود و ديگران دارد. «...ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۴- تربيت دينى فرزندان، بر عهده مدير خانواده است.
۵- نفس انسان، سركش است و نياز به حفاظت دارد. «قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۶- اولىترين فرد به حفظ انسان، خود انسان است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ»
۷- تا زنجير از پاى خود باز نكنيم، نمىتوانيم ديگران را آزاد كنيم. خودسازى شرط موفقيّت در ساختن خانواده و جامعه است. «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ»
۸- كيفر رها كردن خانواده و نزديكان، هيزم آتش دوزخ شدن است. «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۹- كسانى كه در دنيا سنگدل باشند، «فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً» در آن روز نيز در رديف سنگ قرار مىگيرند. «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ»
۱۱- در مديريّت، مسئول هر كار بايد با آن كار سنخيّت داشته باشد. اگر سنخیت نداشته باشد، يا خودش اذيّت مىشود و يا به رسالت خود درست عمل نمىكند.
۱۱- گرچه انسانِ معصيت كار به دوزخ مىرود، امّا فرشتگان دوزخ، در عذاب كردن او معصيت خدا را نخواهند كرد. «لا يَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ»
۱۲- فرشتگان، نه دستورات گذشته را تمرّد كرده و مىكنند، «ما أَمَرَهُمْ» نه دستوراتى كه بعداً به آنان داده مىشود. «ما يُؤْمَرُونَ»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
@masgedabolfazlporazad
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ
«سوره بقره آیه۲۰۷»
و از مردم كسى است كه براى كسب خشنودى خدا، جان خود را مىفروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
نکته ها
ابنابىالحديد كه از علماى قرن هفتم اهلسنّت است، در شرح نهجالبلاغه خود آورده است: تمام مفسّران گفتهاند اين آيه درباره علىبنابىطالب عليه السلام نازل شده است كه در ليلةالمبيت در بستر رسول خدا صلى الله عليه و آله خوابيد. و اين موضوع در حدى از تواتر است كه جز كافر يا ديوانه آنرا انكار نمىكند.
مشركانِ مكّه، قرار گذاشتند از هر قبيلهاى يك نفر را براى كشتن پيامبر صلى الله عليه و آله انتخاب كنند و آن حضرت را دسته جمعى از بين ببرند تا بنىهاشم به خونخواهى او قيام نكنند و با اين عمل از دعوت پيامبر راحت شوند. پيامبر صلى الله عليه و آله از نقشهى آنان با خبر شد و على عليه السلام براى اينكه پيامبر به سلامت از مكّه خارج شود، در بستر ايشان خوابيد و اين آيه در شأن آنحضرت نازل گرديد.
همين كه على عليه السلام در آن شب خطرناك به جاى پيامبر خوابيد، خداوند به دو فرشتهى خود، جبرئيل و ميكائيل فرمود: كداميك از شما حاضريد فداى ديگرى شويد؟! هيچكدام از آنها حاضر نشدند. خداوند فرمود: اينك مشاهده كنيد كه چگونه علىبنابىطالب عليهما السلام حاضر است جان خود را فداى رسول خدا كند.
گاهى بايد براى احياى يك معروف ويا محو يك منكر، جان را تسليم كرد. حضرت على عليه السلام فرمودند: كسى كه در راه امر به معروف و نهى از منكر كشته شود، يكى از مصاديق اين آيه است.
پیام ها
۱- نااهل، حرفش زيباست وانسان را به تعجّب وامىدارد، ولى مؤمن، عملش دنيا را متعجّب مىكند. «مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ»، «مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ»
۲- ياد ايثارگران را زنده بداريم. «مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي»
۳- پيش مرگِ اولياى خدا شدن، يك ارزش است. «مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي»
۴- بزرگترين سود آن است كه انسان بهترين متاع را كه جان اوست به خالق خودبفروشد، آن هم نه براى بهشت و يا نجات از دوزخ، بلكه فقط براى كسبرضاى او. «ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ»
۵- در راه خدا، استقبال از خطر و آمادگى براى جانفشانى همچون دريافت خطر است. با توجّه به شأن نزول آيه، ستايش از كسى است كه جان خود را در معرض خطر قرار داد، هرچند حادثهاى اتفاق نيفتاد. «مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ...»
۶- رأفت خداوند، بهترين پاداش است. خداوند براى هركارى پاداشى قرار داده است، امّا در اين آيه مىفرمايد: خداوند رئوف است. «اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعِيرِ «سوره فاطرآیه۶»
بىگمان، شيطان دشمن شما است، پس شما نيز او را دشمن بگيريد؛ جز اين نيست كه او دار و دستهى خود را فرا مىخواند تا از اصحاب دوزخ باشند.
نکته ها
كلمه «سعير» به معناى آتش برافروخته، يكى از نامهاى دوزخ است.سابقهى دشمنى شيطان با بشر ديرينه است:
پدرمان آدم را از بهشت بيرون كرد. «كَما أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ»
او دشمنى است كه ديده نمىشود. «إِنَّهُ يَراكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا تَرَوْنَهُمْ»
او دشمن قسم خورده است. فَبِعِزَّتِكَ ...
از هر سو به انسان حمله مىكند. مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ ...
وسيلهى او براى انحراف مردم، وعدهى فقر و امر به فحشاست. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»
او جز با دوزخى كردن مردم راضى نمىشود. «يَدْعُوا حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحابِ السَّعِيرِ»
امام صادق عليه السلام فرمود: «اگر شيطان دشمن است، پس غفلت از او چرا؟»
امام صادق ( امام صادق (فرمود: «شیطان با وسوسه نمیتواند کسی را فریب دهد مگر اینکه آن شخص از خداوند روی برگردانیده باشد و اوامر او را کوچک بشمارد و منهیّات او را فراموش کند و نداند که خداوند از اسرار او اطّلاع دارد، وسوسه از خارج بدن نمیآید و عقل و طبع در آن دخالتی ندارد. امّا وسوسه هرگاه در قلب جای گرفت، در اینجا گمراهی و کفر و طغیان میآید خداوند متعال بندگان خود را از روی لطف دعوت کرده و عداوت شیطان را به آنها گوشتزد کرده است و در قرآن مجید فرموده: او، دشمن آشکار شماست!.
پیام ها
۱- اگر دشمنى شيطان را جدّى نگيريم، فريب خواهيم خورد. «عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا»
۲- از برنامهها و تشكّلهاى دشمن آگاه باشيم. الشَّيْطانَ ... يَدْعُوا حِزْبَهُ
۳- شيطان براى انحراف مردم كمك مىگيرد، ما براى دعوت ديگران به حقّ چه مىكنيم؟ الشَّيْطانَ ... يَدْعُوا حِزْبَهُ"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً
«سورهاحزاب آیه ۳۳»
و در خانههاى خود قرار گيريد و همچون دوران جاهليّتِ نخستين، با خودآرايى ظاهر نشويد (و زينتهاى خود را آشكار نكنيد)، و نماز را بر پا داريد و زكات بدهيد، و از خدا و رسولش اطاعت كنيد؛ همانا خداوند اراده كرده است كه پليدى (گناه) را از شما اهل بيت (پيامبر) دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.
نکته ها
«قَرْنَ» از «وقار» يا «قرار» است، و نتيجهى هر دو معنا يكى است. يعنى براى خودنمايى از خانههاى خود خارج نشويد.
«تَبَرُّجَ» از «برج» به معناى خودنمايى است، همان گونه كه برج در ميان ساختمانهاى ديگر جلوهى خاصّى دارد.
جاهليّتِ اولى نشان دهندهى ظهور جاهليّت اخرى است كه ما امروز شاهد آنيم. در حديث نيز آمده است: «ستكون الجاهلية الاخرى»به زودى جاهليّت ديگرى فرا مىرسد.
اگر در جاهليّت آن روز دختر را زنده به گور مىكردند، امروز با سقط جنين، هم دختر را نابود مىكنند، هم پسر را.
اگر در جاهليّت آن روز قتل و آدم كشى وجود داشت، امروز در جنگهاى بزرگ و جهانى كشتارهاى ميليونى انجام مىگيرد.
در جاهليّت آن روز فساد و زنا جرم بود؛ امّا امروز در مترقّىترين كشورهاى جهان همجنسبازى قانونى است.
مطالبى دربارهى آيهى تطهير
كلمهى «إِنَّما» نشانهى اين است كه آيهى شريفه دربارهى يك موهبت استثنايى در مورد اهلبيت عليهم السلام سخن مىگويد.
مراد از «يُرِيدُ»، ارادهى تكوينى است، زيرا ارادهى تشريعى خداوند، پاكى همهى مردم است نه تنها اهل بيت پيامبر اكرم عليهم السلام.
مراد از «رجس» هر گونه ناپاكى ظاهرى و باطنى است.
مراد از «أَهْلَ الْبَيْتِ» همهى خاندان پيامبر نيست، بلكه برخى افراد آن است كه نام آنان در روايات شيعه و سنّى آمده است. اين گروه عبارتند از: علىّ و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام.
سؤال: دليل اين انحصار چيست؟ و چرا اين بخش از آيه دربارهى زنان پيامبر يا تمام خاندان آن حضرت نيست؟
پاسخ: ۱. رواياتى از خود همسران پيامبر حتّى از عايشه و امّ سلمه نقل شده كه آنان از رسولخدا صلى الله عليه و آله پرسيدند: آيا ما هم جزء اهل بيت هستيم؟ پيامبر فرمود: خير.
۲. در روايات متعدّدى مىخوانيم: پيامبر عبايى بر سر اين پنج نفر كشيد (كه يكى از آنان خود حضرت بود) و فرمود: اينها اهل بيت من هستند و اجازهى ورود ديگران را نداد.
۳. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى اين كه اختصاص اهل بيت را به پنج نفر ثابت كند، مدّت شش ماه (و به گفتهى بعضى روايات هشت يا نه ماه) به هنگام نماز صبح از كنار خانهى فاطمه عليها السلام مىگذشت و مىفرمود: «الصلاة يا اهل البيت انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا»
به هر حال اين آيه شامل زنان پيامبر نمىشود زيرا:
آنها گاهى مرتكب گناه مىشدند. در سورهى تحريم مىخوانيم: پيامبر رازى را به بعضى از همسرانش فرمودند و او امانت دارى نكرد و به ديگرى گفت. قرآن اين عمل را گناه ناميده، فرمود: «إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما»
عايشه كه همسر پيامبر بود، جنگ جمل را عليه حضرت على عليه السلام به راه انداخت و سپس پشيمان شد، با آنكه در اين جنگ عدّه بسيارى از مسلمانان كشته شدند.
پیام ها
۱- جايگاه زن يا خانه است يا بيرون خانه بدون خود نمايى. «قَرْنَ- لا تَبَرَّجْنَ»
۲- ارتجاع و عقب گرد به دوران جاهلى ممنوع است. «لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى»
۳- خودنمايى نشانهى تمّدن نيست، نشانهى جاهليّت است. «تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى»
۴- نماز و زكات دو عنصر ناگسستنى و متلازم يكديگرند. الصَّلاةَ وَ ... الزَّكاةَ
۵- اطاعت از رسول در كنار اطاعت از خدا واجب است. «أَطِعْنَ اللَّهَ»
۶- گناه، پليدى روح است و خاندان نبوّت بايد از اين پليدى دور باشند. «لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ
«سوره بقره آیه۲۶۸»
شيطان (به هنگام انفاق،) شما را از فقر وتهيدستى بيم مىدهد وشما را به فحشا و زشتىها فرا مىخواند، ولى خداوند از جانب خود به شما وعدهى آمرزش و فزونى مىدهد و خداوند وسعت بخش داناست.
نکته ها
به هنگام انفاق، شيطان به سراغ انسان مىآيد و القاء مىكند كه اگر امروز انفاق كنى فردا خودت فقير خواهى شد، بهتر است اموالت را ذخيره كنى تا به هنگام پيرى و بيمارى و ...،خرج نمايى. اينها القائات و وعدههاى شيطانى است.
نياز ما در فرداى قيامت به مغفرت الهى، به مراتب بيشتر از نياز ما در فرداى دنياست. مبادا مغفرت الهى را با خيال رفاه در زندگى مبادله كنيم. زيرا:
اوّلًا: شايد پير نشدم و نيازمند نشدم، ولى در قيامت نياز من قطعى است.
ثانياً: شايد مالى كه امروز براى فردا نگه مىدارم، باقى نماند، ولى انفاقِ امروز حتماً براى فرداى قيامت باقى است.
ثالثاً: شايد از مال اندوختهى امروز در فرداى پيرى نتوانم بهرهمند شوم، ولى از انفاق امروز بهرهمندى در قيامت قطعى است.
رابعاً: بهرهمندى انسان از اندوخته خود در دوران پيرى، موقّتى است، ولى بهرهگيرى انسان از انفاق در قيامت ابدى است. «1»
پیام ها
۱- شيطان، انسان را از انفاق اموال مرغوب باز مىدارد. «أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ... الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ ...»
۲- بخل شما، فقرا را به فساد وفحشا مىكشاند. «يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»
۳- انسان در انتخاب راه خدا يا شيطان، آزاد است. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ ... وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ»
۴- اطرافيانى كه انسان را از انفاق باز مىدارند و از آينده مىترسانند، ولى نسبت به گناهان تشويق مىنمايند، شيطانند. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ»
۵- ميان فقر و فحشا، رابطه است. بعضى از گناهان بخاطر ترس از فقر است.«يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»
۶- انفاق نكردن، از نمونههاى زشتى و فحشا مىباشد. «لا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ ... الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ ...»
۷- انفاق، مال را زياد مىكند وسبب آمرزش گناهان است. «أَنْفِقُوا ... اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا»
۸- با موانع انفاق و افكار شيطانى، مبارزه كنيد. در برابر ترس از فقر، به ياد فضل و لطف خدا باشيد. «مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا ...»
۹- هر فكر و توهّمى كه براى شما تنگنظرى، ترس و اثر منفى بياورد، شيطانىاست و هر فكر و الهامى كه براى شما حركت، نشاط و سعهصدر آورد، الهى است. «وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا ...»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً
«سوره نساءآیه ۵۸»
همانا خداوند فرمانتان مىدهد كه امانتها را به صاحبانش بدهيد و هرگاه ميان مردم داورى كرديد، به عدل حكم كنيد. چه نيك است آنچه كه خداوند شما را بدان پند مىدهد. بىگمان خداوند شنواى بيناست.
نکته ها
امانتدارى و رفتار عادلانه و دور از تبعيض، از نشانههاى مهم ايمان است، چنانكه خيانت به امانت، علامت نفاق است. در حديث است: به ركوع و سجود طولانى افراد نگاه نكنيد، بلكه به راستگويى و امانتدارى آنان بنگريد.
در روايات متعدّد، منظور از امانت، رهبرى جامعه معرّفى شده كه اهلش اهلبيت عليهم السلام مىباشند. اين مصداق بارز عمل به اين آيه است.
آرى، كليد خوشبختى جامعه، بر سر كار بودن افراد لايق ورفتار عادلانه است و منشأ نابسامانىهاى اجتماعى، رياست نااهلان وقضاوتهاى ظالمانه است. حضرت امير عليه السلام فرموده است: «من تقدّم على قوم و هو يرى فيهم من هو افضل، فقد خان اللّه و رسوله والمؤمنين» هر كس خود را در جامعه بر ديگران مقدّم بدارد و پيشوا شود در حالى كه بداند افراد لايقتر از او هستند، قطعاً او به خدا و پيامبر و مؤمنان خيانت كرده است.
شايد بتوان گفت: خيانت در امانت شامل كتمان علم، حرفه وحقّ، تصاحب اموال مردم، اطاعت از رهبران غير الهى، انتخاب همسر يا معلّم نااهل براى فرزندان و ... مىشود.
امامباقر عليه السلام فرمود: اوامر ونواهى خدا امانتهاىالهى هستند.
امام صادق عليه السلام در تفسير اين آيه فرمود: خداوند امر فرموده كه هر امامى آنچه در نزدش است به امام بعد از خود بسپارد.
امانت سه گونه است:
الف: ميان انسان وخدا. (وظايف وواجباتى كه بر انسان تعيين شده است.)
ب: ميان انسان و ديگران. (اموال يا اسرار ديگران نزد انسان)
ج: ميان انسان و خودش. (مثل علم و عمر و قدرت كه در دست ما امانتند.)
پیام ها
۱- سپردن امور به كاردانان و قضاوت عادلانه، از مصاديق عمل صالح و از نشانههاى ايمان است.
۲- هر امانتى صاحبى دارد وهركس لياقت واستعداد كار ومقامى را دارد. «أَهْلِها»
۳- در اداى امانت و دادگرى، ايمان شرط نيست. نسبت به همهى مردم بايد امين و دادگر بود. «أَهْلِها، النَّاسِ»
۴- قاضى و حاكم بايد عادل باشد. «تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ»
۵- تشكيل حكومت لازم است. لازمهى سپردن مسئوليّتها به اهلش و قضاوت عادلانه برقرارى نظام و حكومت الهى است. تُؤَدُّوا الْأَماناتِ ... تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ
۶- موعظهى خوب، آن است كه علاوه بر پندهاى اخلاقى، به مسائل اجتماعى و قضايى هم توجّه كند. «نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ»
۷- اگر مردم هم خيانت در امانت يا ستم در قضاوت را نفهمند، خدا بينا و شنواست. «إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ
«آل عمران آیه ۱۷۸»
و كسانى كه كافر شدند، مپندارند مهلتى كه به آنان مىدهيم برايشان خوب است، همانا به آنان مهلت مىدهيم تا بر گناه (خود) بيفزايند و براى آنان عذابى خواركننده است.
نکته ها
قرآن، واژهى لايحسبنّ «گمان نكنيد» را بارها خطاب به كفّار و منافقان و افراد سست ايمان بكار برده است؛ زيرا اين افراد از واقعبينى و تحليل درست و روشن ضميرى لازم محرومند. آنها آفرينش را بيهوده، شهادت را نابودى، دنيا را پايدار، عزّت را در گرو تكيه به كفّار و طول عمر خود را مايهى خير و بركت مىپندارند كه قرآن بر همهى اين پندارها خط بطلان كشيده است.
اهل كفر، داشتن امكانات، بدست آوردن پيروزىها و زندگى در رفاه خود را نشان شايستگى خود مىدانند، در حالى كه خداوند آنان را به دليل آلودگى به كفر و فساد، مهلت مىدهد تا در تباهى خويش غرق شوند.
در تاريخ مىخوانيم: هنگامى كه به فرمان يزيد امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد، خاندان آن حضرت را به اسارت به كاخ يزيد در شام بردند. يزيد در مجلس خود با غرور تمام خطاب به حضرت زينب گفت: «ديديد كه خدا با ماست»، حضرت در پاسخ او، اين آيه را تلاوت كرد و فرمود: من تو را پست و كوچك و شايسته هرگونه تحقير مىدانم. هر آنچه مىخواهى انجام بده، ولى به خدا سوگند كه نور خدا را نمىتوانى خاموش كنى. آرى، براى چنين افراد خوشگذرانى، عذاب خوار كننده آماده شده، تا عزّت خيالى و دنيايى آنان، با خوارى و ذلّت در آخرت همراه باشد.
مجرمان دوگونهاند: گروهى كه قابل اصلاحند و خداوند آنها را با موعظه و حوادث تلخ و شيرين، هشدار داده و بيدار مىكند، و گروهى كه قابل هدايت نيستند، خداوند آنها را به حال خويش رها مىكند تا تمام قابليّتهاى آنان بروز كند. به همين جهت امام باقر عليه السلام ذيل اين آيه فرمود: مرگ براى كفّار يك نعمت است، زيرا هر چه بيشتر بمانند زيادتر گناه مىكنند.
حضرت على عليه السلام دربارهى «إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً» فرمود: چه بسيارند كسانى كه احسان به آنان (از جانب خداوند)، استدراج و به تحليل بردن آنان است و چه بسيارند كسانى كه بهخاطر پوشانده شدن گناه و عيوبشان، مغرورند و چه بسيارند افرادى كه به خاطر گفتههاى خوب درباره آنان مفتون شدهاند. خداوند هيچ بندهاى را به چيزى همانند «املاء» و مهلت دادن مبتلا نكرده است.
پیام ها
۱- كفر، مانع شناخت حقيقت است. «لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا ...»
۲- كوتاه يا بلند بودن عمر وزمان رفاه، بدست خداست. «نُمْلِي لَهُمْ ... نُمْلِي لَهُمْ»
۳- همهى انسانها دنبال خير هستند، لكن بعضى در مصداق اشتباه مىكنند.«لا يَحْسَبَنَّ ... خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ»
۴- مهلتهاى الهى، نشانهى محبوبيّت نيست. «لا يَحْسَبَنَّ ... خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ»
۵- نعمتها به شرطى سودمند هستند كه در راه رشد و خير قرار گيرند، نه در راه شرّ و گناه. «إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً»
۶- طول عمر مهم نيست، چگونگى بهره از عمر مهم است. «أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ»
امام سجاد عليه السلام در دعاى «مكارمالاخلاق» چنين مىفرمايد: خدايا! اگر عمر من چراگاه شيطان خواهد شد، آن را كوتاه بگردان.
۷- زود قضاوت نكنيم، پايان كار و آخرت را نيز به حساب آوريم. «أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ ... وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ»
۸- رفاه و حاكميّت ستمگران، نشانهى خشنودى خداوند از آنان نيست. چنانكه دليلى بر سكوت ما در برابر آنان نيز نمىباشد. «نُمْلِي لَهُمْ ... لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ»
۹- عذابهاى آخرت، انواع و مراحل متعدّدى دارد. «عَذابٌ مُهِينٌ» در آيهى قبل نيز فرمود. «عَذابٌ أَلِيمٌ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
نه
يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ
«سوره آل عمران آیه ۳۰»
روزى كه هر كس، هر كار نيكى انجام داده حاضر بيابد و هرچه بدى كرده، آرزو مىكند، اى كاش! بين آن عمل و او فاصلهاى دور مىبود. وخداوند شما را از (مخالفت امرش) بر حذر مىدارد و (در عين حال) خداوند به بندگان مهربان است.
نکته ها
اين آيه نمونهاى از علم و قدرت الهى را بيان مىكند.
در تفسير برهان آمده است كه امام سجّاد عليه السلام در هر جمعه در مسجد النبى هنگام موعظه، اين آيه را براى مردم تلاوت مىفرمود.
پیام ها
۱- اعمال انسان محو و نابود نمىشود و در قيامت در برابر او حاضر مىگردد.
«مُحْضَراً»
۲- اعتقاد به حضور عمل در قيامت، مانع گناه است. «مُحْضَراً»
۳- گنهكاران، در قيامت از اعمال خود شرمندهاند، امّا چه سود؟ «تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها»
۴- بسيارى از اعمالى كه در دنيا مورد علاقه انسان است، در قيامت مورد تنفّر او قرار خواهد گرفت. «تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً»
۵- در روز قيامت، پشيمانى سودى ندارد و آرزوها نشدنى است. كلمه (لو) در مورد آرزوهاى نشدنى بكار مىرود. «لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً»
۶- پرهيزكارى و خدا پروايى، مانع گناه است. «يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ»
۷- سرچشمهى هشدارهاى الهى، محبّت و رأفت اوست. «يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»
۸- بيم و اميد در كنار هم نقش تربيتى دارند. اميد، به تنهايى سبب غرور، وبيم از تنهايى، سبب يأس مىشود. «يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ... وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»
۹- لطف و رأفت خداوند شامل حال همهى بندگان است. «رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ «سوره مجادله آیه ۱۰»
همانا نجوا از سوى شيطان است تا كسانى را كه ايمان آوردهاند اندوهگين كند، در حالى كه جز به اذن خداوند، هيچ (نجوايى) ضرر رسان نيست، پس بايد مؤمنان تنها بر خداوند توكّل كنند.
پیام ها
۱- چنانكه ريخت و پاش و مصرف بيش از اندازه، انسان را برادر شيطان قرار مىدهد، «إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطِينِ»نجوا نيز انسان را شيطان صفت مىكند. «إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ»
۲- هر گونه سخن آشكار و نهانى كه موجب ترس و دلهره در ميان مسلمانان گردد، كارى شيطانى است. «النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا»
۳- بايد دغدغهها را چنين تسلّى داد كه تا خدا نخواهد كسى نمىتواند آسيبى برساند. لِيَحْزُنَ ... لَيْسَ بِضارِّهِمْ
۴- مؤمنان در حفظ و حراست خداوند هستند. «وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً»
۵- تلاشهاى منافقان، از مدار قدرت الهى خارج نيست. «وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»
۶- جنگ روانى دشمن را خنثى كنيم. لِيَحْزُنَ ... وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً
۷- داروى شفابخش هر گونه ناآرامى و دلهره، توكّل بر خداوند است. «وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»
۸- توكّل بر خدا كار هر كس نيست، ايمان مىخواهد. «فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» گرچه خداوند از مؤمنان حمايت مىكند، ولى آنان نيز بايد بر خداوند توكّل كنند.
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ وُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَ يَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً
«سوره کهف آیه ۴۹»
وكتاب (و نامه اعمال) در ميان نهاده مىشود، پس مجرمان را مىبينى كه از آنچه در آن است بيمناكاند و مىگويند: واى بر ما، اين چه نوشتهاى است كه هيچ (گفتار و كردار) كوچك وبزرگى را فروگذار نكرده مگر اينكه برشمرده است! و آنچه انجام دادهاند (مقابل خود) حاضر مىيابند وپروردگارت به هيچكس ستم نمىكند.
نکته ها
بارها قرآن از مسئلهى كتاب و پرونده و نامهى عمل در قيامت سخن به ميان آورده است و مىفرمايد: فرستادگان ما مىنويسند: «إِنَّ رُسُلَنا يَكْتُبُونَ»، آثار كارها را هم مىنويسيم: «نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ»، نامه عمل آنان بر گردنشان آويخته مىشود: «أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِي عُنُقِهِ»، پروندهها در قيامت گشوده مىشود: «وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ»، نامهها به دست خود افراد داده مىشود؛ نامهى خوبان به دست راست و نامه بدكاران به دست چپ آنان داده مىشود. همان گونه كه هر فردى پروندهاى دارد، هر امّتى نيز كتاب و پروندهاى دارد. «كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعى إِلى كِتابِهَا»
پيامبراكرم صلى الله عليه و آله در بازگشت از جنگ حُنين، در يك صحراى خشك فرود آمد. به اصحاب فرمود: بگرديد تا هر چه از چوب وخاشاك يافتيد گرد آوريد. اصحاب رفتند و هر كس چيزى آورد. روى هم ريختند و انباشته شد. پيامبر فرمود: «هكذا تجتمع الذنوب، اياكم و المحقرات من الذنوب» گناهان اينگونه جمع مىشوند، پس از گناهان كوچك پرهيز كنيد.
از اين عمل درس مىتوان گرفت كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آموزشى اردوئى و بيابانى تجسّمى، نمايشى و عملى، همراه با پركردن اوقات فراغت براى ياران خود داشتند، آن هم وقتى كه خطر غرور ناشى پيروزى در جنگ در كمين آنان بود، واصحاب خود را بىگناه يا كم گناه مىپنداشتند.
امام صادق عليه السلام فرمودند: در روز قيامت هنگامى كه كارنامهى عمل انسان به او داده مىشود، پس از نگاه به آن و ديدن آنكه تمام لحظهها و كلمهها و حركات و كارهاى او ثبت شده، همهى آنها را به ياد مىآورد، مانند اينكه ساعتى قبل آنها را مرتكب شده است، لذا مىگويد: يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً ....
آنان كه در دنيا بىخيال و بىتفاوت بوده و به هر كارى دست مىزنند، در آخرت هراس ودلهره خواهند داشت، «مُشْفِقِينَ» ولى مؤمنان كه در دنيا اهل تعهّد و خداترسى بودند در آنجا آسودهاند. «إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ»
پیام ها
۱- در قيامت، هم نامهى عمل هر فرد به دستش داده مىشود، هم كتابى در برابر همه قرار داده مىشود. «وَ وُضِعَ الْكِتابُ»
۲- نگرانى و هراس مجرمان، از عملكرد ثبت شدهى خويش است، نه از خداوند. «مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ»
۳- قيامت، روز حسرت و افسوس مجرمان است. «يا وَيْلَتَنا»
علم افراد به عملكرد خودشان در قيامت چنان است كه گويا همه با سواد مىشوند، چون كتاب و خواندن براى همه مطرح است. وُضِعَ الْكِتابُ ... مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ
۵- عملهاى انسان داراى درجات است. «صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً»
۶- قيامت، صحنهى تجسّم عملهاى انسان است. «وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً»
۷- داشتن عدالت وظلم نكردن، لازمه ربوبيّت الهى است. «وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً»"
«تفسیرنورحجةالاسلام قرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ
«سوره بقره آیه۲۶۸»
شيطان (به هنگام انفاق،) شما را از فقر وتهيدستى بيم مىدهد وشما را به فحشا و زشتىها فرا مىخواند، ولى خداوند از جانب خود به شما وعدهى آمرزش و فزونى مىدهد و خداوند وسعت بخش داناست.
نکته ها
به هنگام انفاق، شيطان به سراغ انسان مىآيد و القاء مىكند كه اگر امروز انفاق كنى فردا خودت فقير خواهى شد، بهتر است اموالت را ذخيره كنى تا به هنگام پيرى و بيمارى و ...،خرج نمايى. اينها القائات و وعدههاى شيطانى است.
نياز ما در فرداى قيامت به مغفرت الهى، به مراتب بيشتر از نياز ما در فرداى دنياست. مبادا مغفرت الهى را با خيال رفاه در زندگى مبادله كنيم. زيرا:
اوّلًا: شايد پير نشدم و نيازمند نشدم، ولى در قيامت نياز من قطعى است.
ثانياً: شايد مالى كه امروز براى فردا نگه مىدارم، باقى نماند، ولى انفاقِ امروز حتماً براى فرداى قيامت باقى است.
ثالثاً: شايد از مال اندوختهى امروز در فرداى پيرى نتوانم بهرهمند شوم، ولى از انفاق امروز بهرهمندى در قيامت قطعى است.
رابعاً: بهرهمندى انسان از اندوخته خود در دوران پيرى، موقّتى است، ولى بهرهگيرى انسان از انفاق در قيامت ابدى است. «1»
پیام ها
۱- شيطان، انسان را از انفاق اموال مرغوب باز مىدارد. «أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ... الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ ...»
۲- بخل شما، فقرا را به فساد وفحشا مىكشاند. «يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»
۳- انسان در انتخاب راه خدا يا شيطان، آزاد است. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ ... وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ»
۴- اطرافيانى كه انسان را از انفاق باز مىدارند و از آينده مىترسانند، ولى نسبت به گناهان تشويق مىنمايند، شيطانند. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ»
۵- ميان فقر و فحشا، رابطه است. بعضى از گناهان بخاطر ترس از فقر است.«يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»
۶- انفاق نكردن، از نمونههاى زشتى و فحشا مىباشد. «لا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ ... الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ ...»
۷- انفاق، مال را زياد مىكند وسبب آمرزش گناهان است. «أَنْفِقُوا ... اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا»
۸- با موانع انفاق و افكار شيطانى، مبارزه كنيد. در برابر ترس از فقر، به ياد فضل و لطف خدا باشيد. «مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا ...»
۹- هر فكر و توهّمى كه براى شما تنگنظرى، ترس و اثر منفى بياورد، شيطانىاست و هر فكر و الهامى كه براى شما حركت، نشاط و سعهصدر آورد، الهى است. «وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا ...»"
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ
«سوره فاطر آیه ۳۴»
و گويند: سپاس براى خداوندى است كه اندوه را از ما زدود، همانا پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است.
نکته
امام باقر ( در روایت ابوالجارود آمده است: امام باقر (فرمود: وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ. حزن که در این آیه ذکر شد منظور وحشت و ناراحتی است که در دنیا مبتلا به آن شدند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۴۵۸ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۲۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۷۱
پیام ها
۱- شعار اهل بهشت، ستايش خداست. «وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ»
۲- در فضاى بهشت، غم و غصّه نيست. «أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ»
۳- در بهشت، در كنار نعمتهاى مادّى (در آيهى قبل) آرامش روحى مطرح است. «أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ»
۴- بهشت، به خاطر مغفرت و سپاسگزارى خداوند، به بهشتيان مىرسد. «إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ»
۵- پوشاندن لغزشها و قدردانى از بندگان شايسته از شئون ربوبيّت است. «إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ»
۶- اهل بهشت، داراى برجستگىهايى هستند كه خداوند قدردان و سپاسگزار آنان است. «لَغَفُورٌ شَكُورٌ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ
«سوره مومنون آیه ۱۱۵»
پس آيا گمان مىكنيد كه ما شما را بيهوده آفريدهايم، و شما به سوى ما بازگردانده نمىشويد؟
نکته ها
قرآن براى آفرينش انسان اهدافى را بيان كرده است از جمله:
الف. عبادت. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» من جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند).
ب. آزمايش. «خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا» (خداوند) مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد، كه كدام يك از شما بهتر عمل مىكنيد.
ج. براى دريافت رحمت الهى. «إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ» مگر كسى كه پروردگارت به او رحم كند و (خداوند) براى همين (رحمت) مردم را آفريد.
حضرت على عليه السلام فرمود: «رحم الله امرء عرف قدره» خداوند رحمت كند كسى را كه ارزشو اعتبار خود را بشناسد. و بداند از كجا آمده، اكنون در كجاست وسپس به كجا مىرود.
امام حسين عليه السلام فرمود: «ان الله ما خلق العباد الا ليعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه» خداوند متعال بندگانش را نيافريده است مگر براى اين كه او را بشناسند، آن گاه كه او را شناختند، عبادتش كنند و چون خدا را عبادت كردند، با پرستش و عبادت او از پرستش غير او بىنياز شوند.
حضرت على عليه السلام فرمود: «الدنيا خلقت لغيرها و لم تخلق لنفسها» دنيا براى ديگرى آفريده شده و براى خود آفريده نشده است. (دنيا وسيلهاى است براى رسيدن به آخرت).
پیام ها
۱- آفرينش انسان، هدفدار است. «أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً»
۲- همهى محاسبات انسان، واقع بينانه نيست. «أَ فَحَسِبْتُمْ»
۳- در كار خداوند عبث و بيهودگى راه ندارد. أَ فَحَسِبْتُمْ ... عَبَثاً
۴- زندگى دنيا بدون آخرت، بيهوده ولغو است. «عَبَثاً» 5- انسان مسئول و متعهّد است. (بايد خود را براى پاسخ گويى در قيامت آماده كنيم). أَ فَحَسِبْتُمْ ... لا تُرْجَعُونَ
۵- هدف آفرينش انسان، در اين جهان خلاصه نمىشود. أَ فَحَسِبْتُمْ ... لا تُرْجَعُونَ
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ
«سورهبقرهآیه۲۸۶»
خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانايىاش تكليف نمىكند، هركس آنچه از كارها (ى نيك) انجام دهد به سود خود انجام داده و آنچه از كارها (ى بد) كسب كرده به ضرر خود كسب كرده است. (مؤمنان مىگويند:) پروردگارا! اگر (در انجام تكاليف چيزى را) فراموش يا خطا نموديم، ما را مؤاخذه مكن. پرودگارا! تكليف سنگين بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغيان) بر كسانى كه پيش از ما بودند قرار دادى. پروردگارا! آنچه را (ازمجازات) كه طاقت تحمل آنرا نداريم، بر ما مقرّر نكن و از ما درگذر و ما را بيامرز و در رحمت خود قرارده، تو مولى و سرپرست مايى، پس ما را بر گروه كافران پيروز گردان.
نکته ها
در اين آيه انسان تمام مراحل لطف را از خداوند مىخواهد: مرحله اوّل عفو است كه محوآثار گناه و عقاب است. مرحله دوّم مغفرت و محو آثار گناه از روح است و مرحله سوّم بهرهگيرى از رحمت پروردگار و پيروزى بر كافران مىباشد.
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز فرموده است: من به دين آسان و سهل مبعوث شدهام.
پیام ها
۱- تكاليف الهى، بيش از توان انسان نيست. «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» اسلام، دينِ آسانى است، نه سختگيرى.
۲- اعمال ما آثارى دارد كه بازتابش به خود ما برمىگردد. «لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا ...»
۳- انسان، آزاد و صاحب اختيار است. «لَها ما كَسَبَتْ»
۴- انجام يا ترك دستورات الهى، سود وضررش براى خود ماست. «لَها ... عَلَيْها»
۵- كسانى كه مىگويند: «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا» وسراپا عادل ومتّقى هستند، بازهم از خطا ونسيانهاى خود نگرانند ودعا مىكنند. «إِنْ نَسِينا أَوْ أَخْطَأْنا»
۶- به تاريخ گذشتگان وحوادث تلخ آنان بنگريم تا درس عبرت گرفته وبه خدا پناه ببريم. «كَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنا»
۷- آداب دعا آن است كه ابتدا به ضعف خود اقرار كنيم؛ «لا طاقَةَ لَنا» سپس به عظمت خداوند گواهى دهيم؛ «أَنْتَ مَوْلانا» آنگاه خواست خود را مطرح كنيم. «وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا»
۸- پيروزى اسلام بر كفر، خواسته دائمى مؤمنان است. «فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا
#تدبردرآیات قرآن کریم
اعوذ بالله من الشیطانالرجیم
بسمالله الرحمن الرحیم
لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِينا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَيْنا إِصْراً كَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ
«سورهبقرهآیه۲۸۶»
خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانايىاش تكليف نمىكند، هركس آنچه از كارها (ى نيك) انجام دهد به سود خود انجام داده و آنچه از كارها (ى بد) كسب كرده به ضرر خود كسب كرده است. (مؤمنان مىگويند:) پروردگارا! اگر (در انجام تكاليف چيزى را) فراموش يا خطا نموديم، ما را مؤاخذه مكن. پرودگارا! تكليف سنگين بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغيان) بر كسانى كه پيش از ما بودند قرار دادى. پروردگارا! آنچه را (ازمجازات) كه طاقت تحمل آنرا نداريم، بر ما مقرّر نكن و از ما درگذر و ما را بيامرز و در رحمت خود قرارده، تو مولى و سرپرست مايى، پس ما را بر گروه كافران پيروز گردان.
نکته ها
در اين آيه انسان تمام مراحل لطف را از خداوند مىخواهد: مرحله اوّل عفو است كه محوآثار گناه و عقاب است. مرحله دوّم مغفرت و محو آثار گناه از روح است و مرحله سوّم بهرهگيرى از رحمت پروردگار و پيروزى بر كافران مىباشد.
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز فرموده است: من به دين آسان و سهل مبعوث شدهام.
پیام ها
۱- تكاليف الهى، بيش از توان انسان نيست. «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» اسلام، دينِ آسانى است، نه سختگيرى.
۲- اعمال ما آثارى دارد كه بازتابش به خود ما برمىگردد. «لَها ما كَسَبَتْ وَ عَلَيْها مَا ...»
۳- انسان، آزاد و صاحب اختيار است. «لَها ما كَسَبَتْ»
۴- انجام يا ترك دستورات الهى، سود وضررش براى خود ماست. «لَها ... عَلَيْها»
۵- كسانى كه مىگويند: «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا» وسراپا عادل ومتّقى هستند، بازهم از خطا ونسيانهاى خود نگرانند ودعا مىكنند. «إِنْ نَسِينا أَوْ أَخْطَأْنا»
۶- به تاريخ گذشتگان وحوادث تلخ آنان بنگريم تا درس عبرت گرفته وبه خدا پناه ببريم. «كَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنا»
۷- آداب دعا آن است كه ابتدا به ضعف خود اقرار كنيم؛ «لا طاقَةَ لَنا» سپس به عظمت خداوند گواهى دهيم؛ «أَنْتَ مَوْلانا» آنگاه خواست خود را مطرح كنيم. «وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا»
۸- پيروزى اسلام بر كفر، خواسته دائمى مؤمنان است. «فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ»
«تفسیرنور،حجةالاسلامقرائتی»
#اللهم صل علی محمدوآل محمد
وعجل فرجهم
#اللهم اجعل عواقبامورناخیرا