#نوبت_گیری خداوند کریم، هر کس را بخواهد ، هدایت می کند (یَهدِی مَن یَشاءُ، قصص ۵۶) و در آیه‌ی دیگر (یَهدِی اِلیهِ مَن اَناب، رعد ۲۷) هدایت را برای کسانی که اهل انابه هستند، در نظر گرفته است. خداوند حضرت ابراهیم علیه السلام را با صفت مُنِیب معرفی می کند . (إِنَّ إِبۡراهِيمَ ... مُنِيب، هود ۷۵) ناب ینوب به معنای نوبت به نوبت و ناب یَنیب به معنای انقطاع است. بنده یا برای ارتباط با خداوند کریم، نوبت به نوبت پیوسته پیگیر است و یا از غیر خداوند منقطع است (که همان فراز دعای ابوحمزه ثمالی است که، هب لی کمال الانقطاع الیک) از الطاف روشن خداوند این است که هدایت ابتدائیِ فراگیر را برای همگان روزی کرده و شرایط، اسباب و زمینه آن را با فطرت و وجدان، عقل و ارسال رُسل و معجزه فراهم کرده است (هُدیً لِلنّاسِ، بقره ۱۸۵) خداوند احدی را گمراه نکرده است. هرکس از این هدایت ابتدائی و اولیه بهره برد و تلاش کرد، نوبت به نوبت پیگیر استجابت دعوت الهی و اولیای او بود و ندای عقل سلیم را پاسخ داد و از هوای نفسانی دوری کرد، مشمول هدایت تشویقی می شود (اِن تُطیعوهُ تَهتَدُوا، نور ۵۴) اینجاست که خداوند ظرفیت های متنوع و متعددی همچون توجه، توکل، استغفار، تلاوت قرآن و دعا و مناجات را برای او روزی می کند و از او دستگیری می کند و مشمول هدی للمتقین (بقره ۲) می شود. ولی آنکه از این عنایت الهی استفاده نکرد و بی توجهی کرد و روی برگردان شد، اینجاست که گرفتار اضلال می شود، اضلال امر عدمی است یعنی چنانچه حقیقت را فراموش کردی و واقعیت را انکار کردی و گرفتار جهل علمی و جهالت عملی شدی، آنجاست که از رحمت الهی محروم می شوی، از دستگیری الهی بی بهره می مانی، اینجاست که خداوند او را هدایت نمی کند (و اللهُ لایَهدِی القومَ الفاسقینَ، مائده ۱۰۸) کار را خراب وردی، خداوند را فراموش کردی، فراموش می شوی. هدایت ابتدائی به معنای ارایه طریق است، یعنی راه را به او نشان می دهند، ولی هدایت تشویقی، ایصال به مطلوب است، یعنی آسان کردن مشکلات، و رفع موانع دستیابی به مطلوب و فراهم کردن شرایط برای بندگی، استاد خوب، دوست خوب و خانواده خوب و توفیق توبه و استغفار و بهره مندی از فیوضات خاص و نسیم های معنویت در شرایط خاص همچون ماه مبارک رمضان ... برای بهره مندی و دستیابی به بالترین درجات شناخت و بندگی و کمال، باید لحظه لحظه از او کمک و استعانت و استمداد بطلبیم و از شرّ هوای نفس و شیطان به خداوند پناه ببریم و به دعوت او لبّیک بگوییم (انیبوا الی ربکم، زمر ۵۴) #یادداشت‌قرآنی ابوالفضل فروتن ۱۶ فروردین ۱۴۰۱