eitaa logo
در مسیر آگاهی
264 دنبال‌کننده
992 عکس
695 ویدیو
155 فایل
در جهت روشنگری و پاسخگویی به شبهات پيرامون تاریخ ایران و اسلام با پشتیبانی جمعی از اساتید تاریخ حوزه و دانشگاه
مشاهده در ایتا
دانلود
‼️در فضای مجازی مطالبی غیر تحقیقی درباره شَمِربن ذی الجوشن مطرح می گردد که مناسب آمد تا از منابع کهن مطالبی در معرفی او مطرح گردد: ◀️شمِر بن‌ذي‌الجوشن هیچگاه نبوده و همانند همه کسانی که در حکومت اسلامی با امیرمؤمنان (ع) کردند، او نیز جزو سپاه امام بود؛ ◀️شمر، در جزء لشكريان (ع) بوده است و با تنها هدف مبارزه با بنی امیه در سپاه امام حضور داشت؛ در اين مبارزه اَدْهَم بن‌محرز ابتدا ضربه شمشيري به صورت شمر مي‏زند و او را مي‏كند. شمر نيز به او ضربه‌اي مي‌زند ولي ضربه‌اش کاري نمي‌شود، لذا برمي‏گردد و آب مي‏خورد و نيزه‌اي برمي‌دارد و دوباره به ميدان مي‏رود و با ضربت نيزه، ادهم را بر زمين مي‏افكند؛ شمر، جزء كساني است كه برضدّ بن‌عَدِي و به كفر او شهادت دادند. شمر، عصر روز پنجشنبه نهم با فرمان جديد بن زیاد ملعون و به همراه چهار هزار نفر سرباز به رسيد و نزد 3عمربن‌سعد رفته، نامه ابن‌زياد را تسليم او كرد؛ ◀️طبق گزارش بلاذری(م279ق) و شیخ مفید(م413ق)، امام (ع) پس از اهانت شمر، وی را پسر زن بُزچران خطاب کرد؛(فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَاعِيَةِ الْمِعْزَى‏: این عبارت از نظر برخی حکایت از نامشروع بودن تولد شمر دارد.) شمر، به خيمه امام حسين(ع) كرد و با نيزه‏اش به خيمه زد و با صداي بلند گفت: «آتش بياوريد تا اين خيمه را با ساكنانش به بكشم.» ◀️شمر، به دستور داد تا بدن امام حسین(ع) را هدف قرار دهند. سپس با فرمان او، همه به سوی امام حمله بردند و کسانی از جمله سِنان بن اَنَس و زُرْعَة بن شریک ضربه‌های نهایی را بر امام وارد کردند؛ ◀️شمر، پس از واقعه در جواب شخص که از او پرسید آیا برای حمله به پسر پیامبر پشیمان نیستی، در پاسخ گفت: «موظّف بوديم كه چنين كنيم و اگر فرمان نمي‏برديم همچون اين حيوانات بوديم.» وی، در توجیه شرکت در قتل امام حسین(ع) می‌گفت: «از امرای خود فرمان برداری کرده است.» ◀️شمر، بعدها در جريان قيام مختار در جنگ برضدّ مختار شركت كرد و پس از شكست از ، فرار كرد و در حين فرار به دست عبدالرّحمن بن‌عُبَيْد كشته شد. 📚منقری،‌ وقعة صفين، ص 268؛ 📚طبري، تاريخ الأمم و الملوك، ج 5، ص270، ص28، ج6، ص18 و 44 و 52 و 53 📚ابن‌شهراشوب، مناقب آل‌ابي‌طالب، ج 4، ص 115. 📚ابن‌سعد، ترجمة الحسين و مقتله، فصلنامة تراثنا، شماره 10، ص179، 📚شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص96؛ 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج3، ص187. ✒️ دکتر محمد جواد یاوری سرتختی (دکتری تاریخ اسلام) 🛑نشر حداکثری ⭕کانال در تلگرام : T.me/dar_masire_agahi ⭕کانال در ایتا : Eitaa.com/masir_agahi ⭕کانال در واتساپ : https://chat.whatsapp.com/DlzqWiTGy7jEseSACmdWEP ⭕پیج اینستاگرام : @masir_agahii
‼️در فضای مجازی مطالبی غیر تحقیقی درباره شَمِربن ذی الجوشن مطرح می گردد که مناسب آمد تا از منابع کهن مطالبی در معرفی او مطرح گردد: ◀️شمِر بن‌ذي‌الجوشن هیچگاه نبوده و همانند همه کسانی که در حکومت اسلامی با امیرمؤمنان (ع) کردند، او نیز جزو سپاه امام بود؛ ◀️شمر، در جزء لشكريان (ع) بوده است و با تنها هدف مبارزه با بنی امیه در سپاه امام حضور داشت؛ در اين مبارزه اَدْهَم بن‌محرز ابتدا ضربه شمشيري به صورت شمر مي‏زند و او را مي‏كند. شمر نيز به او ضربه‌اي مي‌زند ولي ضربه‌اش کاري نمي‌شود، لذا برمي‏گردد و آب مي‏خورد و نيزه‌اي برمي‌دارد و دوباره به ميدان مي‏رود و با ضربت نيزه، ادهم را بر زمين مي‏افكند؛ شمر، جزء كساني است كه برضدّ بن‌عَدِي و به كفر او شهادت دادند. شمر، عصر روز پنجشنبه نهم با فرمان جديد بن زیاد ملعون و به همراه چهار هزار نفر سرباز به رسيد و نزد 3عمربن‌سعد رفته، نامه ابن‌زياد را تسليم او كرد؛ ◀️طبق گزارش بلاذری(م279ق) و شیخ مفید(م413ق)، امام (ع) پس از اهانت شمر، وی را پسر زن بُزچران خطاب کرد؛(فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَاعِيَةِ الْمِعْزَى‏: این عبارت از نظر برخی حکایت از نامشروع بودن تولد شمر دارد.) شمر، به خيمه امام حسين(ع) كرد و با نيزه‏اش به خيمه زد و با صداي بلند گفت: «آتش بياوريد تا اين خيمه را با ساكنانش به بكشم.» ◀️شمر، به دستور داد تا بدن امام حسین(ع) را هدف قرار دهند. سپس با فرمان او، همه به سوی امام حمله بردند و کسانی از جمله سِنان بن اَنَس و زُرْعَة بن شریک ضربه‌های نهایی را بر امام وارد کردند؛ ◀️شمر، پس از واقعه در جواب شخص که از او پرسید آیا برای حمله به پسر پیامبر پشیمان نیستی، در پاسخ گفت: «موظّف بوديم كه چنين كنيم و اگر فرمان نمي‏برديم همچون اين حيوانات بوديم.» وی، در توجیه شرکت در قتل امام حسین(ع) می‌گفت: «از امرای خود فرمان برداری کرده است.» ◀️شمر، بعدها در جريان قيام مختار در جنگ برضدّ مختار شركت كرد و پس از شكست از ، فرار كرد و در حين فرار به دست عبدالرّحمن بن‌عُبَيْد كشته شد. 📚منقری،‌ وقعة صفين، ص 268؛ 📚طبري، تاريخ الأمم و الملوك، ج 5، ص270، ص28، ج6، ص18 و 44 و 52 و 53 📚ابن‌شهراشوب، مناقب آل‌ابي‌طالب، ج 4، ص 115. 📚ابن‌سعد، ترجمة الحسين و مقتله، فصلنامة تراثنا، شماره 10، ص179، 📚شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص96؛ 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج3، ص187. ✒️ دکتر محمد جواد یاوری سرتختی (دکتری تاریخ اسلام) و آنگاه که پسر آخرین پیامبر خدا بر زمین افتاد..... ⚫ روضه امام (ع) در قتلگاه (از مقاتل معتبر) ◀️امام حسين(ع) آنقدر جنگيد تا آن كه پيكر پاکش دهها برداشت و در حالي كه از نبرد، ناتوان شده بود، ايستاد تا اندکي بياسايد. در همان حال كه ايستاده بود، سنگي آمد و بر او خورد و ‎ از پيشاني‎اش جاري گشت. ◀️ در ميان سپاهيانش ندا داد: چرا ايستاده‌ايد؟ دربارة او منتظر چه هستيد؟ تيرها او را از پا افکنده است، به او کنيد، مادرتان به عزايتان بنشيند!.. . به دنبال اين فرمان، از هر طرف به امام حمله کردند و زخم شمشيرها او را از پا درآورد. ◀️نخستين كسي كه سراغ امام حسين(ع) رفت، زُرْعَة بن‌شَريك تَميمي بود كه بر او ضربه‎اي زد. عمرو بن‌طلحه جُعْفي هم از پشت سر بر شانة حضرت ضربه محكمي زد. سنان بن‌انس هم تيري بر گلوي حضرت زد. صالح بن‌وَهَب يَزَني هم با ضربتي بر پشت امام وارد کرد،‌ بر اثر اين زخمها و ضربت‌ها امام حسين(ع) از اسب بر زمين افتاد. ◀️امام برخاست و نشست و از گلويش بيرون کشيد و دستانش را به هم وصل کرد و زير گلو گرفت و هر وقت پر از خون مي‌شد سر و محاسن خود را با آن آغشته مي‌کرد و مي‌فرمود: -خدا را با اين وضع ملاقات مي‌کنم در حالي که حق من غصب شده است. آنگاه از اطراف امام پراکنده شدند در حاليکه او گاهي با صورت روي زمين مي‌افتاد و گاهي برمي‌خاست. در اين حال بن‌اَنس به او نزديک شد و با نيزه ضربتي بر او زد که در اثر آن، امام نقش بر زمين شد. سنان به بن‌‌يزيد اصبحي گفت: سر او را از بدن جدا کن!. خولي خواست اين کار را بکند امّا دچار سستي شد و لرزه بر اندامش افتاد. سنان به او گفت:‌ خدا بازوانت را سست و دستانت را از بدن جدا کند. آنگاه از اسب فرود آمد و سر مبارک امام را از تن جدا کرد و آن را به خولي داد. اين در حالي بود که قبلاً زخمهاي متعددي با شمشير بر آن حضرت وارد شده بود.(1) 📚(1)طبري، ت
⁉️ *شبث بن ربیعی که بود؟* ✅در هر زمانی بعضی سیاستمداران رنگ عوض می کنند و برای منافع دنیوی پشت پا به گذشته خود می زنند. یکی از این خواص صدر اسلام «شبث ابن ربعی» است که شناخت او کمک زیادی به بصیرت تاریخی ما می کند. ◀️شبث از قبیله بنی تمیم و آخرین دسته از اعرابی بود که اسلام آورد. وی در سن ۹ یا ۱۳ سالگی مسلمان شد. ◀️بعد از رحلت رسول اکرم(ص)، شبث از اسلام برگشت و زنی به نام شد که ادعای پیامبری می کرد. ◀️بعد از سرکوبی پیامبران دروغین توسط ابوبکر، به اسلام بازگشت و با خلیفه کرد. ◀️شبث با ابوبکر، عمر و سپس عثمان و همکاری داشت. ◀️شبث از معترضان به فساد بود و به مخالفان سیاسی خلیفه پیوست. ◀️پس از قتل ، با امیرمؤمنان (ع) بیعت کرد. ◀️در به پیوست و از امام جدا شد. امام او نصیحت کرد و این کار باعث شد وی از آن گروه جدا شود. ◀️پس از شهادت علی(ع) با امام (ع) بیعت کرد. ◀️پس از مرگ معاویه وقتی امام (ع) قصد خروج بر را نمود، از کسانی بود که به امام نامه نوشت و او را به کرد. ◀️وقتی عبیدالله بن زیاد ملعون بر کوفه مسلط شد، به مسلم کرد و به پیوست. ◀️در جزو فرماندهان عمربن سعد(لعنه الله علیه) بود و به خیمه های امام حسین(ع) حمله کرد و به شکرانه کشتن امام حسین(ع) به همراه عبیدالله مسجدی در کوفه ساخت. ◀️پس از شهادت اباعبدالله، و قیام مختار، چون از بزرگان و اشراف کوفه بود، به پیوست و رئیس پلیس کوفه شد. با مختار به اختلاف رسید و به بن زبیر پیوست. با کمک شبث، مصعب نیز موفق به شکست و قتل مختار شد. ◀️پس از آنکه قصد حمله به را نمود، از آل زبیر جدا شد و به بن حکم پیوست. 📚برای مطالعه بیشتر درباره خواص عصر امیرمؤمنان علی علیه السلام، ر.ک. جواد سلیمانی، ریزش خواص، موسسه امام خمینی نشر حداکثری ⭕کانال در تلگرام : T.me/dar_masire_agahi ⭕کانال در ایتا : Eitaa.com/masir_agahi