🔰ثمرات بحث«استعمال لفظ در اکثر از معنا» 💠جمع بین قصد قرآنیت و قصد غیر قرآنیت 1️⃣در مورد سوره حمد که در نماز همراه با قصد قرائت قرآن خوانده می شود، داشتن #قصد_دعاء در فقره «ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» و یا قصد #انشا_حمد در آیه شریفه «الحمد لله ربّ العالمین» و یا #طلب_هدایت در آیه «اهدنا الصراط المستقیم» مورد اختلاف واقع شده است که برخی از فقهاء از جمله شهید اول در ذکری و صاحب عروه و اکثر معلّقین عروه قائل به جواز شده اند، اما شیخ طوسی فرموده اند: این عمل جایز نیست؛ چون جمع بین قصد قرآنیت و قصد دعاء، انشای حمد یا طلب هدایت از موارد #استعمال_لفظ_در_اکثر_از_معنای_واحد است که جایز نیست. 🌀تقریب شیخ طوسی 🔹 قرائت قرآن زمانی بر خواندن الفاظ قرآن صدق میکند که انسان قصد حکایت الفاظ قرآن را داشته باشد. لذا اگر شخص بدون این‌که قصد حکایت از الفاظ قرآن را داشته باشد بگوید الحمد لله رب العالمین ؛صدق نمی‌کند که قرآن خوانده است. پس در این هنگام اگر در کنار قصد حکایت ، قصد دعا هم بکند هم قصد کرده از «الحمد لله رب العالمین» حکایت از الفاظ قرآن را، و هم استعمال کرده در انشاء حمد این استعمال یعنی استعمال لفظ در اکثر از معنا. 🆔@masire_feghahat