🔰شیوه تدریس مرحوم ایت الله آملی(رحمه الله) 🔻حاج شیخ محمد علی اسماعیل پور که یکی از قدیمیترین شاگردان استاد به شمار می رود درباره چگونگی درس مرحوم آیت الله آملی می فرماید: 🔸نظر به اینکه استاد ، اصولی بسیار ماهری بودند، درس فقه ایشان مشحون از تحقیقات اصولی بوده و نظر خود را با ذکر تحقیقات اعاظم علمای پیشین و معاصر خود ذکر می نمودند. 🔹ایشان هر وقت وارد مطلبی شده و بحثی را آغاز می کردند، #تحقیق آن مطلب را از همان اول بیان می کردند و تا آخر هم بروی آن مبنا ایستادگی کرده و ادله مخالفین را به نقد می کشید 🔸 معظم له در تدریس خود #نظرات_موافق را #کمتر نقل می کرد و اگر از بزرگان مطلبی بیان می کرد بیشتر برای نقد و بررسی بود 🔹آقا خودشان را مقید کرده بودند که قبل از تدریس حتما درس را مطالعه و یادداشت نموده و دفترچه ای داشتند که بحثها را در آن تنظیم کرده و بعد به جلسه درس تشریف می آوردند 🔸ایشان به ساعت شروع و اتمام درس بسیار مقید بودند و حتی برای محظورات شاگردان ، زمان درس را تغییر نمی دادند و به رفع اشکالات شاگردان نیز اهتمام میورزیدند و همیشه پیش از درس و نیز پس از پایان درس مدتی وقت خویش را صرف رفع اشکالات طلاب می کردند 🔹ایشان خود را در فقه و اصول #فدا کردند و هر چه داشتند در قالب این دو علم پیاده کردند. معظم له همیشه تأکید داشتند که روی فقه و فقاهت - که مبنای اسلام و مرکز ثقل علوم اهل بیت است- کار کنید 🔸درس ایشان به کار بسیار و مطالعه و مباحثه جدی نیاز داشت، اگر کسی بدون مطالعه قبلی و مباحثه در درس حاضر میشد از عهده #فهم مطلب بر نمی آمد 🔹 ایشان مطالب بسیاری را در درس بازگو می کردند و از عهده تمام اشکالات فقها بر می آمدند 🔸در درس اصولشان به غیر از آراء اساتید خویش، از مبانی حضرات آیات: مرحوم سید محمد فشارکی، ابوالمجد شیخ محمد حسین اصفهانی نیز یاد می کرد. 🔹از آنجا که درس اصول معظم له به #فلسفه مرتبط می شد بهتر از عهده بر می آمدند. مثلا: در بحث طلب و اراده، جبر و اختیار و قاعده «الواحد لا يصدر عنه الا الواحد» بسیار جالب بحث می نمودند. درس ایشان يك درس #جامع اصولی و فلسفی بود. 🔸فكر اصولی ایشان دقیق و عمیق و عالی و درس فقهشان نیز مبتنی بر مبنای اصولی همراه با #دقت_روایی بود. 📚مجله نور علم،شماره۵۲ 🆔@masire_feghahat نقل مطلب صرفابالینک کانال

🔰 نسبت دو عنوان «قضیة في واقعة» و «قضیه خارجیه» 🔸قضية في واقعة حکمی است جزئی و #مخالف با اصول شرعی که به موضوعی جزئی و مجمل بستگی یافته است به دیگر سخن، اگر در واقعه ای جزئی که چگونگی واقعه برای ما به طور کامل معلوم نباشد، حکمی از سوی معصوم در این مورد صادر شود به گونه ای که #وجه_صدور حکم نیز نامعلوم باشد این گونه صادر شدن حکم را قضية فى واقعة مینامند 🔹محقق نائینی در مقام تبیین قضیه خارجی در مقابل قضایای حقیقی چنین میفرماید : القضايا الخارجيّة عبارة عن قضايا جزئيّة شخصيّة خارجيّة، كقوله: يا زيد أكرم عمراً، و يا عمرو حجّ‌، و يا بكر صلّ‌، و غير ذلك من القضايا المتوجّهة إلى #آحادالنّاس من دون ان يجمعها #جامع(فوائد الاصول،ج۱،ص۲۷۶) 🌀باتوجه به فرمایش میرزای نائینی شاید بتوان گفت رابطه عنوان «قضیة فی واقعة» با «قضایای خارجیه»از حیث مصداقی، عام و خاص مطلق است؛ بدین بیان که هر «قضیة فی واقعه ای» قضیه خارجیه هست اما هر قضیه خارجیه ای؛ قضیه فی واقعه نیست 🆔https://eitaa.com/masire_feghahat