4_6037126140018035999.mp3
1.08M
🎙حجت الاسلام رفیعی
🔹حضرت عباس (علیه السلام) برای امام حسین (علیه السلام)یک لشکر بود.
#ماه_شعبان
#حضرت_عباس_(علیه_السلام)
#امام_زمان_(عج_و_علیه_السلام)
🏴 #السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (علیه السلام)
#حضرت_عباس_(علیه_السلام)
🩸 وقتی‌که در راه علقمه، نگاه سیدالشهداء علیه‌السلام به دستان بریده ابالفضل (علیه‌السلام) می‌افتد…
در نقلی آمده است:
🥀 سیدالشهداء (علیه‌السلام) پا در رکاب گذاشت و رو به میدان نمود تا بر بالین برادر حاضر شود؛ که ناگاه ذوالجناح ایستاد و قدم از قدم بر نداشت و سر خود را به جانب حضرت اباعبداللّه (علیه‌السلام) بلند کرد و شروع نمود به گریه و نوحه و زاری کردن و اشاره به جانب زمین می‌نمود.
🥀 حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) فهمیدند مطلبی دارد، فرمودند: چه می‌گویی ای ذوالجناح؟ که ناگاه به قدرت کامله الهی قفل خاموشی از زبان آن حیوان برداشته شد؛ عرض کرد:
📋 یا سَیِّدی اَما تَنْظُرُ اِلَی الأرْضِ؟
▪️ای آقای‌من! آیا نگاه نمی‌کنید به سوی زمین!؟
📋 فَلَمّا نَظَرَ الْحُسَیْنُ (علیه‌السلام) اِلَی الأرْضِ رَأی اَیْدی اَخیهِ الْعَبّاسَ مَقْطُوعَةً وَ فِی التُّرابِ مَوْضُوعَة
▪️همین که حضرت نگاه کرد، دید دستان برادرش عباس (علیه‌السلام) قطع شده و بر روی خاک افتاده است.
🥀 سیدالشهداء (علیه‌السلام) خم شد و آن را برداشت و به سینه خود چسبانید و فرمود:
📋 اَلاْنَ اِنْکَسَرَ ظَهْری وَ قَلَّتْ حیلَتی
▪️الآن دیگر پشتم شکست ... الان دیگر بیچاره شدم ...
📚 انوار الشهادة،یزدی،ص۱۲۹
📚تذکرة الشهداء، ص۳۲۸ (با اندکی تفاوت)
📝 شد وقت آنکه در غمِ شَه نوحه سر کنم
از سوزِ آهِ خویش، جهان پُر شرر کنم
چون شاه دید پیکر عباس روی خاک
گفت: ای خدا! چه چاره از این غم دگر کنم؟
خوش گفت آن که گفت چنین این زبانحال
آن را بگویم و غم دل تازه تر کنم:
از من دو دست بر كمر و از تو بر زمين
دست دگر کجاست که خاکی به سر کنم؟!
قامت ز من شكسته و از تو به روی خاك
كو قامتی كه خواهر خود را خبر كنم؟!
عباس! خوش بخواب شدی راحت از جهان
اما بگو چه چاره منِ خون جگر كنم؟!
🚨@masire_saadatt
🏴 #السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (علیه السلام)
#حضرت_عباس_(علیه_السلام)
🩸آماده اسیری شوید … | آن قدر سیدالشهداء (علیه‌السلام) همراه اهل حرم گریه کرد که از هوش رفت …
✍ در نقل‌ها آمده است:
🥀 صدای ناله ها و فریادهای حضرت سکینه (سلام‌الله‌علیها) از داغ عمویش ابالفضل العباس (علیه‌السلام) بالا گرفت؛
📋 فَلَمّا سَمِعَتْها العَقيلةُ زَينب، فصاحتْ: واأخاه، وا عبّاساه، وا ضَيعتاه مِن بعدك.
▪️وقتی که زینب کبری (سلام‌اللّه‌علیها) ناله‌های سکینه (سلام‌اللّه‌علیها) را شنید، او هم فریاد می‌زد: ای وای عباس! ای وای از دربه‌دری بعد از تو!
📋 فقالَ الحسينُ: إي واللّه وا ضَيعتاه وا انقطاعَ ظَهراه بعدك أباالفضل، يَعِزُّ علَيّ و اللّهِ فِراقُك.
▪️سیدالشهداء (علیه‌السلام) هم فرمود: آری به خدا! ای وای از دربه‌دری! ای وای از کمری که بعد ابالفضل شکسته شد؛ به خدا بر من سخت است نبودنت ای ابالفضل!
📋 فَاجتَمَعتِ النّساءُ حَولَه، و جَعَلنَ يَبكينَه و يَندُبنَه، و الحسينُ يَبكي مَعهنّ، حتّى أُغمِيَ عَلَيه مِن شِدّة البُكاء.
▪️زنان و بچه‌ها دور اباعبدالله (علیه‌السلام) جمع شدند و به سر می‌زدند و گریه می‌کردند؛ سیدالشهداء (علیه‌السلام) هم همراه آنان، چنان گریه می‌کرد که دیگر از هوش رفت.
برگرفته از:
📚مقتل الحسين (عليه‌السّلام)،مقرّم، ص۳۳۹
📚مقتل الحسين_(عليه‌السّلام)
،بحرالعلوم، ص۳۲۴
✍ چشمم از داغ علمدار جوان، تر شده است
بی ابالفضل،حرم بی کس و یاور شده است
آن علمدار رشیدی که غم از دل می برد
حال با قامت یک طفل برابر شده است
گر عبایی به حرم هست بیاور زینب
او پراکنده تر از قامت اکبر شده است
قسمتی از بدن درهم او را چیدم
تازه سقای حرم،چون علی اصغر شده است
زینبم بهر اسیری دگر آماده شوید
بین دشمن سخن از غارت معجر شده است
جان زهرا مکن اصرار چه دیدم،اما
با تو سر بسته بگویم که چه با سر شده است
بگمانم که سرش بر سر نی جا نشود
از تماشای سرش،خون دل مادر شده است.
🚨@masire_saadatt