🪐 خود، جهنم ماست و جالب اينجاست كه سازنده اين جهنم ما هستيم ... خود ما آنرا می سازيم و از آن رنج می بريم ... اما می توانيم ديگر اين جهنم را نسازيم تا از رنج و درد رها شويم .. هرگاه كه ديگر خود، وجود نداشته باشد رنج و درد نيز وجود نخواهد داشت و تو در شادمانی بسر خواهی برد ... طبيعت ما شاد بودن است ، رنج بردن پديده ای است ساختگی ... اما شادمانی ساختگی نيست ، شادمانی همين حالا در زير لايه های رنج ، همچون رگه ای زير زمينی وجود دارد ؛ لازم نيست شادمانی بيافرينی ... شادمانی از قبل وجود دارد ، تو فقط رنج و درد نيافرين ... راز آفرينش رنج و درد در خود است ... و رهروی بمعنای بی خود شدن است ؛ از همين لحظه وجودت را برتر يا پست تر نينگار ، هر دوی اينها بازتاب هايی از خود تو هستند ... وجودت را كس يا ناكس مپندار ، هر دوی اينها بازتابی از خود تو هستند ... تلاش كن دست خودت را رو كنی و در را به رويش ببندی ... ممكن است خود تظاهر به فروتنی كند و با گفتن "من بسيار فروتن هستم ، هيچكس ديگر فروتن تر از من نيست‌" ، بكوشد از دری ديگر وارد شود ... #اشو ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج» #راه خدا🥀‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @masirkhoda👈