بلال جبهه‌ی عرفان بود... هر لحظه در تلاش بود و با جان و مالش در راه خدا جهاد می‌کرد با وجود کار مداوم و عدم استراحت، هیچگاه اجازه نداد خستگی بر وجودش غلبه کند... گویی که نمی‌خواست جسمش حتی لحظه‌ای در این دنیای مادی بیاساید روحش آسمانی بود به وقت اذان، بر بلندی می‌رفت و منادی نماز می‌شد... از روزه‌های مستحبی با تکه نان خالی در گرمای طاقت فرسای جبهه‌ها گرفته تا چشمان اشکبارش در اقامه نمازهای شب؛ همه و همه از او شهید کسایی ساخت. شاید هم از قبل شهید شده بود... در ورای اخلاص و بندگی‌اش. وقتی شهید شد، باز هم خسته نبود تبسمی دلنشین بر لب داشت همرزمانش گفتند: بلاخره جسم محمدحسن آرمید ... یادی از شهید بزرگوار #شهید_محمدحسن_کسایی فرمانده گردان انصار ستاد پشتيبانی و مهندسی جنگ جهادسازندگی آذربايجان‌شرقی تاریخ شهادت: ۶ اردیبهشت ۱۳۶۶، منطقه شلمچه #بلال_جبهه‌_عرفان