#به_وقت_طلوع ※ در عذرخواهی از دادخواهی‌های مردم گاهی دلشوره می‌افتد به جانت، از حق‌هایی که دیگران به گردنت دارند، و تو نمی‌دانی کجا ضایعشان کرده‌ای! کدامشان بخشیده‌اند تو را و کدامشان قرار است حق‌خواهی کنند! دلشوره می‌افتد به جانِ آدمی، آنوقت که یادش می‌آید، هیچ ظلمِ کوچک و بزرگِ جبران نشده‌ای، آنطرف از قلم نمی‌افتد! اینجاست که می‌خواهد خدا راهی باز کند برایش تا قبل از سفرش این حسابها تسویه شوند. و باز علی‌بن الحسین علیه‌السلام، دانه دانه کلمات را در دهان‌مان می‌گذارند و راه را یادمان می‌دهند: • اللهم انّی أعْتذرُ الیک من مظلومٍ ظُلِمَ بحضرتی فلَم اَنْصُرْهُ مرا ببخش برای همانوقت که به مظلومی در حضور من ظلم شد و یاری‌اش نکردم، • و من معروفٍ اُسدِیَ اِلیَّ فلم أشکُرهُ و کار نیکی درحق من انجام شد و تشکر نکردم، • و من مسیءٍ اعْتذرَ إلیَّ فلم اعْذِرهُ، و بدکاری از من عذر خواست و قبولش نکردم، • ومن ذی فاقهٍ سالنی فلم اُثرْه ونیازمندی که درخواستی کرد و من اورا ترجیح ندادم، • و من حق ذی حقٍ لَزِمَنی لمؤمنٍ فلم أُوَفِّرْهُ، و مؤمنی حقی بر من داشت و ادایش نکردم، و.... @MasjedAR