1⃣توی مسیر رفت داخل اتوبوس، بازی کردیم. ادا بازی و یه بازی که باید از یه کیسه، وسایلی رو در میاوردی و حدس می زدی که چی هست... برای حدس زدن، گاهی اون وسیله رو کنار گوشمون تکون تکون می دادیم، گاهی بوش می کردیم، با لمس کردنش تلاش می کردیم، اون ندیدن رو جبران کنیم. برای موفق شدن تو بازی «ادا بازی» هرچه قدر خلاقانه تر و با دقت تر از چیزی غیر از حرف زدن استفاده می کردیم موفق تر بودیم. *محدودیت* حرف نزدن و ندیدنِ ایجاد شده، تو سایر حواسمون *ما رو قوی تر کرد* . 2⃣انگار رسم همینه، اگر قرار باشه به چیزی برسی، یه چیزهایی رو باید از دست بدی... وقتی وارد ماه رمضان میشی و مهمون خدا، باید #محدودیت نخوردن رو تحمل کنی، توی اعتکافی که چند وقت پیش رفته بودیم، وقتی قراره مقیم خونه خدا بشی و رشد کنی، باید محدودیت آینه ندیدن و عطر نزدن و بحث نکردن و... هم قبول کرده باشی. حضرت آدم که باشی، باید به درخت سیب نزدیک نشی. مردم این زمان که باشی باید محدودیت ندیدن امام زمانت رو هم تحمل کنی... این محدودیت ها قراره کدوم حواس ما رو تقویت کنه؟ اصلا حواسمون هست که تقویتش کنیم؟ 3⃣موقع بالا رفتن از کوه برای رسیدن به کهف یه جاهایی سُر خوردیم، سختمون شد، سنگلاخ بود. کسایی که *از قبل آمادگی داشتن* و کفش و لباس خوب پوشیده بودن کم تر اذیت شدن... اما آخر این سختی، صحنه هایی بود که *لذت* دیدنش رو فقط کسی تجربه می کرد که اون سختی بالا اومدن رو *انتخاب* کرده بود 4⃣برای دفن کردنِ پیکر شهدا، اهالی محل مخالفت کردند، مسئولین پناه بردن به قرآن، #سوره_کهف اومد و شهدای گمنام راهی غار شدن، جایی که الان بهشت روی زمین خیلی ها شده. *شاید چیزی را دوست نداشته باشیم و در آن خیری برای ما باشد* . 5⃣ یه نفر که راه آسمان رو بلده، یه نفر که همیشه چراغش روشن هست و حواسش به کشتیِ کوچیک و زندگی متلاطم ما هست، کسی که شب های سیاه زندگی ما رو می‌تونه روشن کنه، قراره از این به بعد برامون *نشانه* باشه، قراره اگر تو دریای زندگی چپ کردیم، بلند شیم و آب قایق مون رو خالی کنیم و *به امید هدایتِ نجم ثاقب* ، راه رو دوباره طی کنیم. و به *عهدی* که یه روز بالای کوه، کنار شهدای گمنام تو هوای برفی بستیم *وفا کنیم* .... #نجم_ثاقب نشانه ی این عهد تو این روز هست برامون. #نجم_ثاقب #نیمه_شعبان #کهف_الشهدا #راچینه #مسجد_جابری #مجموعه_تربیتی_فرهنگی_خواهران_مسجد_جابری @masjed_jaberi_khaharan