روزی که امام جام زهر را نوشید، باورمان نمی شد چند سال بعد اعدام صدام را جشن بگیریم!
روزی که طالبان دیپلماتهایمان را در مزارشریف شهید کرد، باورمان نمی شد سالها بعد طالبان در همان شهر بدون آمریکاییها امنیت هیاتهای شیعیان را تضمین کند!
روزی که عربستان به یمن حمله کرد باورمان نمی شد ۱۰ سال بعد انصار الله بعنوان قدرت مستقل موشکی شهرهای اسرائیل را بزند و ناوهای هواپیمابر آمریکا که با وارد شدن آنها در هر منطقه ای سیاست کشورهای آن منطقه عوض میشد را با موشک هایپر سونیک غافلگیر کند!
روزی ک کربلا را فقط صدا میزدیم باورمان نمیشد روزی کربلا ۲۰ میلیون زائر داشته باشد!
روزی ک از سوریه فقط دمشقش مانده بود باورمان نمیشد روزی شهیدانمان را در حرم حضرت زینب (س) تشیع کنیم!
روزی که با اشک نماز حاج قاسم را خواندیم، باورمان نمی شد جبهه مقاومت به جای جنگ داخلی در عراق و سوریه، در قلب اسرائیل عملیات مشترک کنند!
امروز هم سیدحسن نصرالله را با بغض تشییع می کنیم، اما امید نابودی اسرائیل در قلب همه مان از همیشه جدی تر شده است؛
قبل از تمام این سختی ها اگر از روی ایمان صحبتی میکردیم شاید خیلی ها مارا خوش خیال مینامیدند
اشکالی ندارد مارا خوش خیال بدانید اما ما در #قدس نماز میخوانیم...