#هرداستان‌یک‌تلنگر🔔 ✨پُر ز یادش باشیم... 🔶اسماعیل حمیری یکی از شعرای اهل بیت علیهم السلام در زمان امام صادق علیه السلام بود. او عاشق اهل بیت بود و در هر جمعی که بود انتظار داشت از موالیانش نامی به میان بیاید. روزی در جمعی نشسته بود، وقتی دید اهل مجلس درباره‌ی آبیاری و نخل و خرما و .... حرف می‌زنند و مجلس را خالی از یاد و نام اهل بیت علیهم السلام دید غضبناک در حالی که با شدت لباس و ردای خودش را جمع می‌کرد از جای برخاست و از مجلس خارج شد. هنگامی که به دنبالش رفتند و علت عصبانیتش را جویا شدند این شعر را خواند: اِنّی لاَکْرَهُ اَنْ اُطیلَ بمجلسٍ لا ذِکرَ فیهِ لِاَحمدَ و الَ احمَد یعنی من کراهت دارم در مجلسی بنشینم که در آن مجلس نامی از حبیبم پیغمبر خدا و اهل بیتشان به میان نیاید...‼️ #یاصاحب_الزمان_عجل_الله @masjed_jamea_mehrshahr