#کار_تشکیلاتی
مسئولیت بار است، هوس نیست
ما داریم این تشکیلات را برای چه به وجود می آوریم؟ برای قبول وظیفه ها. قرار نیست که تشکیلات را به وجود بیاوریم که خودمان از زیر بارش شانه خالی کنیم. آن وقت می شویم عالم بی عمل و یک شاهی هم نمیارزیم.
بارها من این نکته را در جمع دوستان و در مراجع عمومی عرض کرده ام که مقام و ریاست و مسئولیت برای انسانی که چیزی سرش بشود، بار است. هوا نیست، هوس نیست، بلکه تکلیف، یعنی یک کار پرزحمت است. اگر قرار باشد ما اینقدر آدم های کمجنبه ای باشیم که با این حرف ها اخلاق و رفتار و برخورد و مناسباتمان با مردم تغییر کند که وای به حال ما! پس کجاست تربیت اسلامی و کدام اخلاق اسلامی؟
شهید بهشتی
Mr H:
@masjed_kan
#کار_تشکیلاتی
از حزبالله تا حزب شیطان
اگر انسان دید یک کار معین را اگر آن آقا بکند کار بیارزشی است و اگر بنده بکنم کار خیلی مهمی است، پیداست که بهجای اینکه حقپرست باشد، خودپرست است. لذا ما یک اصل پیدا کردیم. گفتیم اصل در انسان یکتاپرست و خداپرست این است که ترازو و سنگ ترازویش برای وزن کردن خودش و اعمالش و دیگران و اعمالشان یکی باشد. با همان ترازو و با همان سنگ ترازو که خوبیها و عیبهای دیگران را میسنجد، خوبیها و عیبهای خودش را هم بسنجد.
ما چه در کار فردی، چه در کار تشکیلاتی این را بهعنوان یک اصل عالی اخلاق و معیار میشناسیم و روی آن، تکیه داریم و تشکل را با این شرط، الهی و خدایی میدانیم. هر حزبی و هر سازمان و تشکیلاتی اگر این شرط را نداشته باشد، به همان اندازه که ندارد حزب شیطان است. اسمش هر چه میخواهد باشد و رهبران و اعضایش هرکسی میخواهند باشند.
حزب جمهوری اسلامی، شهید بهشتی، صفحه 137
Mr H:
@masjed_kan