ملا حسن خوئى وى محدثى خبیر و فقیهى توانا بود. در نجف هم درس شیخ یوسف بحرانى مولف کتاب «حدائق الناظره» بود و همچنین در مشهد از ملا رفیع گیلانى، شاگرد علامه مجلسى کسب علم کرده و از وى اجازه نقل روایت دریافت کرده است. بعد از فراغت از تحصیل در خوى ساکن گردید و مشغول تدریس و افاده شد، از درس او علامه میرزا محمدحسن زنوزى خوئى و حاکم شهر، احمدخان دنبلى و دیگران کسب فقه، تفسیر و حدیث کرده ‏اند، در سال ۱۱۹۶ ق خوى را براى اقامت دائمى در کربلاى معلى ترک کرد و در آن مکان مقدس ساکن گردید تا اینکه در سنه ۱۲۰۳ ه.ق رخت از این سراى فانى به دار باقى کشید. وى داراى تالیفات زیادى در فقه و تفسیر و علوم اسلامى مى‏ باشند که از آن میان چند تا را نام مى‏ بریم: ▫️۱- تفسیر قرآن، ۲- تحفه السالکین، ۳- شرح نهج البلاغه، ۴- حاشیه معانى الاخبار و سایر تالیفاتش. ملا عبدالنبى شعر هم مى‏ گفت و در اشعارش به «سقیم» تخلص مى‏ کرد، در اعیان الشیعه ج ۸ ص ۱۲۹ از دیوان اشعار وى نام برده شده، لکن خبرى از آن فعلاً در دست نمى‏ باشد. ▫️تحصیلات خود را در نجف به پایان رسانده و به خوى بازگشت، در خوى امامت جمعه به وى واگذار شد و وى اولین امام جمعه از این خاندان است و بعد از وى اعقاب وى تا چند نسل این مقام را در خوى بعهده داشتند. #معرفی_علماء #علماء_خوی #ملاحسن_خوئى 🕌@masjed_khoy

#معرفی_علماء #علماء_خوی #ملا_مهر_علی_فدوی_خوئى ملا مهر على خویى متخلص به «فدوى»، تولدش در سال ۱۱۸۲ ه.ق در زنوز بوده، ولى در خوى رشد کرده، مقدمات را در خوى تحصیل نموده، بعدا به خراسان و اصفهان و عراق مسافرت کرده و ازعلماى هر محلى استفاده‏ هاى علمى کرده، سپس به خوى مراجعت نموده و بعد از مدتى به مرند رفته و مسجدى در آنجا را بنا کرده که فعلا بنام او معروف است. بعد به تبریز منتقل شده و تا آخر عمر در آنجا سکونت گزید. قریب سیصد جلد کتاب خطى داشت که غالب آنها به خط خود او بود و خط شکسته نستعلیق متوسط مى ‏نوشت. فرهاد میرزا در «زنبیل» او را ستوده و گفته که «در مراتب شعر و شاعرى ید علیا داشت، فن حسابى او ترکى پس از آن عربى و پس از آن فارسى بود». عمده سبب اشتهار وى قصیده رائیه‏ اى است که در مدح حضرت على (ع) در سى و پنج بیت به عربى سروده است و ما ابیاتى از آن را درج مى‏ کنیم: ها علىٌ بشرٌ کیف بشر__رَبُّهُ فیه تجلى و ظَهَر__هو والمبدءُ شمسٌ و ضیاءٌ__هو والواجبُ نورٌ و قمرٌ__علهُ الکون ولولاهُ لما__کانَ للعالم عین و اثرٌ__فلکٌ فى فلکٍ فیه نجوم__صَدَفٌ فى صَدَفٍ فیه دُرَر__جنسٌ الاجناس علىٌ و بنوه__نوع الانواع الى الحادى عَشر__کلُ من مات ولم یعرفهم__موته موتُ حمارٍ و بَقَر__لیس من اذنب یوماً بِامام__کیف من اشرک دهراً و کَفَر__ما رمى رمیهً الا وکفى__ماغزا غزوهً الا وظفر__اسدالله اذا صال وصاح__اَبَو الاَیتام اذا جادَ و بَرَّ__حُبُّه مبدعُ خلد و نعیم__بغضُهُ منشاءُ نارٍ وسَقَر__مَن له صاحبهًٌ کالزهرا__او سلیل کشبیر و شَبَر__عنه دیوان علومٍ وحکم__فیه طومار عِظاهٍ وعِبَر__ظَلَّ ما عاش بجوعٍ وصیام__بات ماحَىَّ بدمعٍ وسَهَر__اذ اتى احمد فى خم غدیرٍ__بعلىٍّ وعلى الرَّحل نبر__قال من کنت انا مولاه__فعلّى له مولىً و مفرّ__قبل تعیین وصى و وزیر_هل ترى مات نبى وهجر 🔖سیمای خوی 🕌@masjed_khoy