﷽ ☀️ اولین های #نماز ☀️
در اهمیت نماز همین بس که:
1⃣ اولین عبادت #حضرت_آدم و حوا «علیهما السلام» نماز بود،
📚 وسایل الشیعه، ج ۴ ، ص ۱۶
2⃣ اولین دستور خداوند به #حضرت_موسی «علیه السلام» بعد از شروع رسالتش، نماز بود،
📚 سوره طه ، آیه ۱۴
3⃣ اولین کلام #حضرت_عیسی «علیه السلام» در گهواره سخن از نماز بود،
📚 سوره مریم ، آیه ۳۱
4⃣ اولین واجب در اسلام نماز است
📚 جامع الاخبار، ص ۷۳
5⃣ و اولین سؤال در روز #قیامت نیز نماز است.
📚 وسایل الشیعه، ج ۴ ، ص ۱۱۰
📒 زیر باران، آیتی و محمودی، نکته ۱۵
#داستان_نماز #معارف_نماز
6⃣ همچنین اولین اقدام #امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پس از ظهور اقامه نماز است.
📚 سوره حج ، آیه ۴۱
﷽ ☀️ یکی از فواید #نماز_جماعت ☀️
🌼 اگر چندین چراغ در یک جا روشن باشد و یکی از آن ها خاموش شود، آن جا تاریک نمی شود و چراغ دیگر را نیز می توان با آن ها روشن کرد.
🌼 ولی اگر هر یک از چراغ ها در یک اتاق دربسته روشن باشد نور کمی در آن جا وجود دارد و اگر آن چراغ خاموش شود آن اتاق تاریک می شود.
🌼 انسان ها نیز همین گونه اند. در کنار یکدیگر که هستند از انرژی مثبت جمعیت استفاده می کنند، شاداب هستند و از آرامش خاصی برخوردار می شوند و شاید خداوند به خاطر حضور افراد پاک و شایسته که همچون چراغ فروزان هستند ما را نیز مشمول رحمت خاصه ی خودش گردانید.
🌼 در روایات آمده است که الصلاةُ نورٌ ، نماز نور است و روح انسان را از ظلمت بیرون می آورد.
📚 زیر باران، آیتی و محمودی، نکته ۶۲
#داستان_نماز
#داستان_نماز
#شهید #نورمحمد_مهدی_زاده
🌸 فرش مسجد 🌸
🌱 چون #مسجد ما فرش نداشت یک روز بدون اطلاع دیگران رفته بود و فرش خریده بود و شبانه به خاطر این که کسی متوجه نشود فرش را برده بود و داخل مسجد پهن کرده بود.
🌱 بعدها اهالی محل متوجه شدند که این کار توسط این شهید عزیز انجام شده است.
﷽ #داستان_نماز
💛 تشکر از نعمت های خداوند 💛
💐 #دعبل_خزاعی [شاعر و مداح معروف و محبوب خاندان رسالت] به حضور #امام_رضا علیه السلام آمد، آن حضرت دستور داد، هديه ای به او بدهند، او هديه را گرفت، ولی نگفت: #الحمدلله
[شكر و سپاس مخصوص خدا است].
💐 امام رضا [با لحن سرزنش آميز به او] فرمود: چرا خدا را حمد و سپاس نگفتی؟
دعبل می گويد: مدتی بعد به حضور #امام_جواد علیه السلام رفتم و دستور داد به من هديه ای دادند،
💐 گفتم: الحمدلله. امام جواد به من فرمود: تأدّبتَ اكنون [بر اثر تذكر پدرم] ادب شدی.
📚 بحارالانوار ، ج ۴۹ ، ص ۴۹۶.