﷽ 💝 مهارت های #دعوت_به_نماز 💝 9⃣ به در بگو تا دیوار بشنود. 💧 خداوند به #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله مى ‏فرماید: اگر پدر یا مادرت نزد تو به پیرى رسیدند، تو با آنان درشتى نکن! 💧 اِمَّا یبْلُغَنَّ عِنْدَک الْکبَرَ احَدُهُمَا اوْ کلاهُمَا فَلاتَقُلْ لَّهُمَا افٍّ. 📚 سوره اسراء ؛ آیه ۲۳ 💧 این در حالى است که همه مى‏ دانیم پیامبر در کودکى پدر و مادر خود را از دست داده بود. گاهى غیرمستقیم و به اصطلاح «به در بگو تا دیوار بشنود» از شیوه ‏هاى موفق دعوت به #نماز است. 💧 [مثلاً شخصی در مهمانی به دوستش بگوید: من چه کنم تا #نماز_صبح راحت از خواب بلند شوم و دیگری راه آن بیان کند تا افرادی که نماز صبح خواب می مانند آن را بشنوند] 📚 #استاد_قرائتی ؛ امر به معروف و نهی از منکر ؛ ص ۲۰۲ 🔸پیام رسان های ایتا،بله،تلگرام،اینستگرام 🆔 @masjed_nezammafi

﷽ 💝 مهارت های #دعوت_به_نماز 💝 2⃣1⃣ به حداقل اکتفا کنیم ، اگر پذیرفته شد، قدم بعدى را برداریم. 💧 #رسول_خدا صلی الله علیه و آله در روزهاى اول، مردم را به یک جمله دعوت فرمود: «قُولُوا لا آله الَّا اللَّه تُفْلِحُوا!» بگویید جز خداى یکتا معبودى نیست، تا رستگار شوید. 💧 امّا قوانین سختى همچون قانون روزه، #زکات و جهاد بعد از گذشت پانزده سال از بعثت نازل شد. 💧 اگر خواستیم کسى را به #نماز دعوت کنیم، تنها به آموزش واجبات اکتفا کنیم و پس از مدّتى مستحبات را به تدریج برایش بگوییم. اسلام سفارش کرده است که #امام_جماعت حال ضعیف ‏ترین افراد را مراعات کند و نماز را طولانى نکند. 🍃 در روایات است که یک نفر مسیحى، مسلمان شد. رفیق مسلمانش سحرگاه به‏ منزل او رفت و گفت: الان وقت #نماز_شب است. او را از خواب بیدار و به نماز شب واداشت. 🍃 همین که #اذان صبح شد، گفت: اکنون وقت #نماز_صبح است. و بعد، نماز ظهر و عصر را خواندند؛ در حالى که مى‏ گفت، نباید از نمازها و دعاى نافله و مستحبات غافل شد. 🍃 این مسلمان چنان با نماز و دعا، وقتِ مسیحى تازه مسلمان را پر کرد که روز بعد گفت: اگر اسلام این است، همان بهتر که مسیحى باشم. 🌸 اگر در مساجد نمازهاى واجب بدون سخنرانى و مستحبات برگزار شود، به طور قطع مساجد شلوغ ‏تر خواهد شد. 🌸 بعضى از روحانیون بین دو نماز سخنرانى مى ‏کنند به خیال آنکه اگر بعد از نماز دوم صحبت کنند، مردم پراکنده خواهند شد؛ غافل از آنکه این گونه سخنرانى در حقیقت مانع شرکت بیشتر مردم در نماز مى‏ شود. 📚 #استاد_قرائتی ؛ امر به معروف و نهی از منکر ؛ ص ۱۴۰