هر که به حسین دل می سپارد، پیداست که دلی برای سپردن دارد. هر که برای حسین اشک می ریزد، پیداست که چشمی برای گریستن و اشکی برای ریختن دارد. هر که در مصیبت حسین، دلش می شکند و اشکش جاری می شود، پیداست که اهل محبت است و هر که اهل محبت است، مجذوب حسین میشود؛ دیر یا زود، خودآگاه و ناخودآگاه. و هر که مجذوب حسین شود، از جنس حسین میشود، متصف به صفات حسین میشود. متخلق به اخلاق حسین میشود... و در دنیا هر که از جنس حسین باشد، هر که مجذوب حسین بشود، هر که با حسین پیوند بخورد، هر که حسینی شود، در جهان آخرت نیز حسین سراغش را میگیرد، پیدایش میکند و رفاقت و شفاعت و همدمی اش را با او ادامه میدهد... و مگر ممکن است که کسی حسینی باشد و بهشتی نباشد؟! بهشتی که از نورِ خود حسین آفریده شده است... #سید_مهدی_شجاعی