❇️ سرنوشت کشورهای مشترک‌المنافع پس از مرگ ملکه #گزارش_کوتاه 🔹 با مرگ الیزابت دوم و آغاز پادشاهی چارلز سوم در بریتانیا، گمانه‌زنی‌ها پیرامون سرنوشت کشورهایی که پادشاه بریتانیا در آنها رئیس دولت محسوب می‌شود آغاز شده است. در این کشورها که به عنوان کشورهای مشترک‌المنافع معرفی می‌شوند تمایلات جدی برای جدایی از پادشاهی بریتانیا وجود دارد. اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی در بخشی از یادداشت خود پیرامون مرگ ملکه، به این مسئله پرداخته است. 🔸 به غیر از بریتانیا، پادشاه این کشور، در ۱۴ کشور که اغلب در مناطق آسیاپاسیفیک و کارائیب قرار دارند فرمانروا به شمار می‌رود. این ۱۴ کشور جدا از ۵۴ کشوری هستند که زمانی ذیل امپراطوری بریتانیا اداره می‌شدند. در بازه زمانی ۷۰ ساله فرمانروایی الیزابت دوم، جمعاً ۱۷ کشور از پادشاهی بریتانیا جدا شدند که آخرین مورد، کشور «باربادوس» بود که در سال ۲۰۲۱ جدا شد. 🔸 با توجه به نقش عمدتاً نمادین چارلز سوم به عنوان رئیس دولت، ناظران معتقدند در کوتاه‌مدت تغییرات اندکی در کشورهای مشترک‌المنافع مشاهده خواهد شد. با این وجود، این جانشینی می‌تواند جنبش‌های جمهوری‌خواهانه موجود در این کشورها را تقویت کند. 🔸 نخست‌وزیر جامائیکا پیش از این گفته بود که این کشور قصد دارد از ذیل پادشاهی خارج شود. رهبران «بلیز» و «آنتیگوا و باربودا» نیز چنین نیاتی را ابراز کرده‌اند. فشار این کشورها که در حوزه کارائیب قرار دارند مرتبط با توجهاتی است که بار دیگر به میراث بریتانیا در مورد تجارت برده در این منطقه، جلب شده است. 🔸 چارلز سوم احتمالاً با چالش‌های دیگر نیز روبرو خواهد شد. با وجود آنکه تمایل به خروج از پادشاهی، در اقلیت قرار دارد اما چنین تمایلی به سرعت رو به افزایش است. نخست‌وزیر استرالیا نیز جمهوری‌خواهی محسوب می‌شود که از برگزاری همه‌پرسی در این زمینه حمایت می‌کند. جسیندا آردرن نخست‌وزیر نیوزیلند نیز از گذار از پادشاهی پشتیبانی می‌کند. 🔸 با مرگ الیزابت دوم، احترام به پادشاهی می‌تواند کاهش پیدا کند، به خصوص آنکه چارلز از محبوبیت کمتری برخوردار است و خانواده سلطنتی با اتهامات نژادپرستی روبرو است. در این صورت نقش جهانی پادشاهی بریتانیا و قدرت نرم این کشور، می‌تواند بیش از پیش نزول یابد.