🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌قدرناشناسي نسبت به «علم مصبوب» ◀️ما فهميده ايم كه امام عليه السلام «علم مصبوب» است، ولي وقتي دنبال كسب علم مي‌رويم، آيا گوشه ی نظري به ايشان مي‌افكنيم و با اين كه از هر كسي غير از ايشان طلب علم مي‌كنيم؟! ◀️آيا احاديث اهل بيت عليهم السلام را در علوم ديني به اندازه كتب فلسفي و كلامي داراي اعتبار مي‌دانيم؟! ◀️آيا امام صادق عليه السلام در بيان اعتقادات عميق اسلامي، درحد مقامي كه طلاب علوم ديني يا دانشجويان رشته‌هاي علوم انساني براي فلان فيلسوف يا عارف قائل مي‌باشند، جايگاهي دارند؟ ◀️آيا در مقام فهم دقايق و ظرايف علوم اهل بيت عليهم السلام (خصوصاًدر امور اساسي و اعتقادي مانند مبدأ و معاد) آن دقت نظرهايي كه در كلمات غير معصومين صورت مي‌پذيرد، انجام مي‌شود؟! ◀️آيا در فهم و تفسير قرآن، به سخنان اهل بيت عليهم السلام – به عنوان تنها كساني كه علم قرآن به طور كامل در سينه ايشان است – اهميت و بهاي لازم داده مي‌شود؟! مي‌بينيم كه در محافل و مجالس علمي ديني، احاديث ائمه اطهار عليهم السلام با عناوين و برچسبهاي مختلف، مردود و مهجور مي‌گردد. ◀️حداكثر شأن علمي كه بعضاً – نه كلاً – براي ايشان قائل مي‌شوند، محدود به فقه اصطلاحي و بيان احكام عملي است – در حالي كه سخنان متكلمان مسيحي و يهودي و حتي غير اهل كتاب، به عنوان دستاوردهاي عميق ديني در برخي مجامع حوزوي علمي و دانشگاهي مطرح مي‌گردد و در ترجمه كتابهاي آنها با استقبال فراواني از ناحيه دانشجويان علوم ديني مواجه مي‌شود. اينجا به غربت ائمه اطهار عليهم السلام بيشتر متنبه مي‌گرديم. ◀️اگر قرار بود به عده اي از علماء در طول دوران تاريخ كم توجهي شده، آنها قدر ناشناخته و غريب بمانند، آيا مردم بهتر از اين مي‌توانستند عمل كنند؟! ◀️خوب است به قضاوت بنشينيم كه نحوه برخورد با فرمايش‌هاي ائمه عليهم السلام چگونه است؟! ◀️به محض اين كه كلامي از امام معصوم عليهم السلام مطرح مي‌شود كه مخالف با مذاق فكر رايج و معمول است، در درجه اول، انتساب آن سخن به امام عليه السلام را زير سؤال مي‌برند، بعد در موضوع آن به انحاء مختلف تشكيك مي‌كنند، مانند اين كه سخن گفتن در آن موضوع خاص، در شأن امام عليه السلام هست يا خير! ◀️در مرحله بعد، اگر قولي از امام عليه السلام هنوز مورد توجه باقي مانده باشد، آن را خلاف ظاهر و بلكه مخالف صريح آن معنا مي‌كنند و استفاده از معناي ظاهري آن را در شأن عوام الناس مي‌دانند. اين چيزي است كه با كمال تأسف در بسياري از محافل علمي ديني خصوصاً دانشگاهي وجود دارد. ‌📚 #غربت_امام_عصر ✍محمد بنی هاشمی #غربت_امام #امام_زمان @mahdimontazeremast

🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌‌كم معرفتي عوام ◀️افراد عادي كه معلومات چنداني درباره ی دين ندارند، بسياري از ايشان، مطالعات و شنيده‌هاي دقيق و صحيحي درباره امر امامت و اوصاف امام عليه السلام ندارند، بلكه متأسفانه ضرورتي هم براي مطالعه در اين باب احساس نمي كنند، در حالي كه همين افراد در امور مادي خويش، نهايت دقت را – بدون هيچ گونه كوتاهي و مسامحه كاري – به خرج مي‌دهند. ◀️حتي اگر ببينند كسي در امور دنيايي، بدون مطالعه و تأمل به حرفه خاصي پرداخته و متحمل ضرر شده است، او را به خاطر عدم دقت و توجه لازم، مستحق ملامت مي‌دانند. ◀️در امور دنيوي، هر كس بخواهد كاري كند و يا حرفه اي را – هر چند ساده و معمولي – پيش بگيرد، ابتدا مي‌كوشد اطلاعاتي بسيار دقيق درباره آن به دست آورد و از جنبه‌هاي مختلف آن مطلع شود. براي اين كار، از هر فرد خبره اي درخواست راهنمايي و كمك مي‌كند، تا به فنون كاري كه در پيش دارد، آشنا شود. ولي متأسفانه اكثريت مردم درمسائل معنوي و امور ديني خود، معمولاً چنين دقت و تلاشي به خرج نمي دهند. فكر نمي كنند دنيايي كه امور مادي در آن كاملاً از روي نظم و دقت اداره مي‌شود، در امور معنوي هم حساب و كتاب دقيقي دارد. ◀️بنابراين همان طور كه مردم عمر خويش را براي رسيدن به اهداف مادي – مثل رسيدن به مال و مقام و رفاه – با برنامه ريزي دقيق و حساب شده صرف مي‌كنند، بايد در معنويات هم، حداقل راه را از بيراهه تشخيص دهند و انتظار نداشته باشند كه از غير راه معقول و منطقي به نتيجه مطلوب برسند. افرادي كه براي جهان وسيع آخرت، به اندازه عالم محدود دنيا ارزش قائل نيستند، براي كسب سعادت واقعي خود به سراغ اهل بيت عليهم السلام – كه دانايان اين راه هستند – نمي روند. ◀️اگر هم گاهي در مجلسي به مناسبت، چيزي درباره امام عليه السلام بشنوند، حداكثر اين است كه به طور بسيار موقت و محدود، تحت تأثير واقع مي‌شوند، نه اين كه با اين اعتقاد زندگي كنند. عمر و زندگي ايشان خالي از ياد و كلام و راهنمايي ائمه عليهم السلام است، در حالي كه انسان براي رسيدن به سعادت هميشگي، بايد دنبال راهنما برود و از فرد آگاهي پيروي كند. در غير صورت نمي تواند اميدوار به هدايت الهي باشد. 💠امام باقر عليه السلام در توضيح ضرورت رجوع به خبره و راهنما در امور معنوي – در مقايسه با امور مادي – مي‌فرمايند: يا ابا حمزة! يخرج احدكم فراسخ فيطلب لنفسه دليلاً، و انت بطرق السماء اجهل منك بطرق الارض، فاطلب لنفسك دليلاً. اي ابوحمزه! يكي از شما كه مي‌خواهد چند فرسخ راه برود، راهنما مي‌گيرد، در حالي كه تو نسبت به راههاي آسمان – در مقايسه با راههاي زمين – ناآگاه تر هستي، پس براي خود، دليل و راهنما بجوي. ◀️در آن زمان – جاده‌هاي امروزي ساخته نشده بود و اگر كسي مي‌خواست چند فرسخ ازشهر دور شود، چون ممكن بود راه را از بيراهه تشخيص ندهد و به مقصود نرسد براي خود «بلد» و «راهنما» مي‌گرفت. امروز هم – با گسترش امكانات – انسانها براي سفرهاي خود، ناگزير بايد از نقشه و راهنما كمك بگيرد. نياز به راهنما، در تمام شئون زندگي، كاملاً بديهي و عقلاني است. ◀️امام عليه السلام تذكر فرموده اند كه شما نسبت به راههاي هدايت، از جاده‌هاي دنيايي هم ناآگاهتر هستيد. بنابراين به طرق اولي بايد براي خويش راهنما بجوييد. ◀️❓به راستي، چند در صد شيعيان كه اهل ولايت ائمه عليهم السلام هستند، چنين اعتقادي درباره امام عليه السلام دارند و اين گونه به ايشان مراجعه مي كنند؟ ◀️❓ آيا امام عليه السلام به عنوان دليل و راهنما در متن زندگی ما وجود دارند؟! ◀️❓چند درصد امام شناسها به امام عليه السلام در اين سطح عقيده دارند كه بايد ايشان را براي خود راهنما بگيرند «فاطلب لنفسك دليلاً» آيا راهنمايي‌هاي امام عليه السلام – با علم سرشار الهي – به اندازه فردي كه چند صباحي در رشته اي كسب تجربه كرده است، ارزش ندارد؟! آيا حداقل آن طور كه براي داشتن يك كسب و كار پر رونق در دنيا تلاش مي‌شود و تجربه ديگران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، نبايد به امام عليه السلام مراجعه كرد؟! ◀️واقعيت اين است كه ما شيعيان – چنان كه بايد و شايد – از امامان خود تبعيت نمي كنيم. خداي منان، معرفت ايشان را نصيب ما فرموده است. ما مي‌شنويم و حتي مي‌بينيم كه امام عليه السلام «كشتي نجات» در طوفانهاي هلاكت هستند، ولي آيا در زندگي خود، هنگام سختي دست به دامان ايشان مي‌شويم؟! 📚 #غربت_امام_عصر ✍محمد بنی هاشمی #غربت_امام #امام_زمان @mahdimontazeremast

🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴بي اعتقادي به امام عليه و راه نجات از آن ◀️بي اعتقادي تحصيل كرده ها 🔺برخي از درس خوانده‌هاي بي خبر از معارف تشيع، چون تلقي صحيحي از دين ندارند، نمي توانند مسئله امامت و اوصاف امام عليه السلام را چنان كه هست بپذيرند. 🔺 اين عده، اگر با شنيدن و يا خواندن اوصاف امام عليه السلام از معرفت حضرتش بهره اي برند و فضيلتي از فضائل امام عليه السلام به ايشان معرفي شود، پذيرش قلبي و تسليم در برابر آن را نوعي عوام زدگي مي‌دانند و به نحوي درصدد تو جيه انكار خود نسبت به آن بر مي‌آيند. 🔺اينان حقايق را به گونه اي تفسير مي‌كنند كه قابل قبول به نظر برسد و گاهي هم آنها را وارونه جلوه مي‌دهند. اين افراد، حتي اگر يكي از اوصاف امام عليه السلام را با چشم خود ببيند، باز هم زير بار نمي روند و از روش توجيه استفاده مي‌نمايند. 🔺به علاوه اگر كسي را ببينند كه تسليم كمالات امام شده، براي او – به خيال خود – دل مي‌سوزانند و او را نادان و ساده انديش مي‌شمارند. 🔺مسلماً چنين كساني به دستگيره‌هاي امام عليه السلام در زندگي خويش هم توجه ندارند و الطاف ايشان را اصلاً درك نمي كنند، تا بخواهند تسليم شده، به آن معتقد گردند. 🔺بدين ترتيب با وجود اين كه درجاتي از شناخت اوصاف امام عليه السلام نصيب آنها شده است، ولي هم چنان كه بي اعتقاد باقي مي‌مانند، چرا كه با سوء اختيار خويش، از قبول يافته‌هاي خود سرباز مي‌زنند و امام خويش را قدر نمي شناسند. 🔺چه بسا كوتاهي اين افراد در وظيفه خويش و انكار قلبي وكفران آنها، منجر به سلب نعمت شود و كارشان به جايي برسد كه واقعاً از درك و معرفت اوصاف و كمالات امام عليه السلام بي بهره گردند. ‌‌‌📚 #غربت_امام_عصر ✍محمد بنی هاشمی #غربت_امام #امام_زمان @mahdimontazeremast

🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ☘‌تنها راه نجات ◀️امام حسن عسكري عليه السلام به صحابي خاص خود – احمد بن اسحاق – درباره وضعيت خطرناك دوران غيبت هشدار داده اند:"به خدا قسم غيبتي خواهد كرد كه احدي از تباهي (دينش) در آن زمان نجات نمي يابد، مگر آن كسي كه خداي عزوجل او را در اعتقاد به امامت آن حضرت ثابت قدم بدارد، و در زمان غيبت، نسبت به دعا در تعجيل فرج ايشان، توفيق عنايت فرمايد. ◀️اعتقاد به امامت حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه به اين معناست كه امام را با همه اوصاف و كمالاتش، بايد شناخت و به او معتقد شد، تا بتوان از هلاكت نجات پيدا كرد. اين ثبات قدم در اعتقاد به امامت، جز با عنايت الهي صورت نمي پذيرد. ولي اگر خداوند عزوجل به تفضل خويش، اوصاف و فضائل امام عليه السلام را به ما بشناساند، وظيفه ما اين است كه با تسليم در برابر آن كمالات، به معناي واقعي امام شناس شويم، در اين امام شناسي ثابت قدم باشيم و بدين وسيله دين خود را در زمان غيبت حفظ كنيم. ◀️ديديم كه تنها راه نجات از فتنه‌هاي زمان غيبت، ثبات قدم در امر امامت است. اكنون بايد راههايي براي تثبيت امام شناسي جستجو كنيم. ◀️امام زين العابدين عليه السلام راه ثابت ماندن در مسير ولايت و امامت را چنين تبيين كرده اند:"همانا قيام كننده از ما (اهل بيت) دو غيبت دارد كه يكي از آنها طولاني تر از ديگري است... و اما غيبت ديگر، پس مدت آن به درازا مي‌كشد، تا آن حد كه بيشتر كساني كه اعتقاد به امامت او (حضرت مهدي عليه السلام) دارند، از اين اعتقاد بر مي‌گردند. پس بر اين امر ثابت قدم نمي ماند، مگر كسي كه يقينش محكم و معرفتش صحيح باشد، و قلباً پذيرفتن احكام ما برايش سخت نباشد و تسليم ما اهل بيت گردد. ◀️فهميدن و باور كردن اين واقعيت كه اكثريت مردم در زمان غيبت كبري گمراه مي‌شوند، شايد در ابتدا قدري دشوار باشد. ولي با ديدن انحرافات در اعتقاد به امامت در جامعه خودمان – كه از معدود مراكز مهم تشيع است – احساس خطر مي‌كنيم. البته وقتي صاحب و مقتداي دين غريب واقع شود، راهي جز انحراف طي نمي شود و كار به جايي مي‌رسد كه افراد مؤمن و راسخ در اعتقاد به امامت، كمياب هم چون كيميا مي‌شوند. ◀️براساس كلام امام سجاد عليه السلام، راه هدايت در زمان غيبت، در شناخت صحيح حضرت بقية الله ارواحنا فداه و پذيرش قلبي و تسليم عملي نسبت به ايشان منحصر مي‌شود و در غير اين صورت، انسان عاقبتي جز هلاكت ندارد. 💠معناي دوم غريب 🔷گاهي «غريب» به كسي گفته مي‌شود كه از ياد فته است، يعني آن چنان كه شايسته اوست، از او ياد نمي شود. اين معنا از غربت در مقابل «ذكر» است كه گاهي قلب و گاه، زباني است. 🔷البته ذكر «زباني» برخاسته از ذكر «قلبي» است. وقتي قلب كسي مملو از ياد منعِم شود، ذكر او نيز بر زبانش جاري مي‌گردد. 🔷بنابراين غربت به معناي دوم، مي‌تواند ناشي از فراموش شدن قلبي يا زباني باشد. 🔷اگر ولي نعمت از نظر قلبي مورد بي توجهي قرار گيرد و ياد او از دلها محو شود، در حقيقت شكر قلبي نسبت به او انجام نپذيرفته است و از همين جهت غريب مي‌باشد، چون در دل، «از ياد رفته» است. 🔷از طرفي اگر معرفت قلبي بر زبان جاري نگردد، در انجام وظيفه ی شكر زباني كوتاهي شده است و از اين جهت هم مي‌توان او را «غريب» دانست، زيرا چنان كه بايد و شايد، از او ياد نمي شود و عملاً «از ياد رفته» زباني است. 🔷ذكر زباني (ياد كردن به زبان) برخاسته از معرفت و ذكر قلب است، اما خود، زمينه معرفت و ذكر قلبي را در كساني فراهم مي‌سازد كه از شناخت منعم محروم هستند. 🔷اگر كساني كه با وليِّ خود آشنا هستند، وظيفه خود را در انجام شكر زباني نسبت به او به طور شايسته انجام دهند، كم كم ديگران هم كه شناخت درستي از منعم خويش ندارند، به لطف الهي اهل معرفت مي‌شوند. 🔷همين معرفت، زمينه ياد كردن قلبي و زباني را در آنان نيز فراهم مي‌آورد. ‌📚 #غربت_امام_عصر ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast

🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌قدرناشناسي نسبت به «علم مصبوب» ◀️ما فهميده ايم كه امام عليه السلام «علم مصبوب» است، ولي وقتي دنبال كسب علم مي‌رويم، آيا گوشه ی نظري به ايشان مي‌افكنيم و با اين كه از هر كسي غير از ايشان طلب علم مي‌كنيم؟! ◀️آيا احاديث اهل بيت عليهم السلام را در علوم ديني به اندازه كتب فلسفي و كلامي داراي اعتبار مي‌دانيم؟! ◀️آيا امام صادق عليه السلام در بيان اعتقادات عميق اسلامي، درحد مقامي كه طلاب علوم ديني يا دانشجويان رشته‌هاي علوم انساني براي فلان فيلسوف يا عارف قائل مي‌باشند، جايگاهي دارند؟ ◀️آيا در مقام فهم دقايق و ظرايف علوم اهل بيت عليهم السلام (خصوصاًدر امور اساسي و اعتقادي مانند مبدأ و معاد) آن دقت نظرهايي كه در كلمات غير معصومين صورت مي‌پذيرد، انجام مي‌شود؟! ◀️آيا در فهم و تفسير قرآن، به سخنان اهل بيت عليهم السلام – به عنوان تنها كساني كه علم قرآن به طور كامل در سينه ايشان است – اهميت و بهاي لازم داده مي‌شود؟! مي‌بينيم كه در محافل و مجالس علمي ديني، احاديث ائمه اطهار عليهم السلام با عناوين و برچسبهاي مختلف، مردود و مهجور مي‌گردد. ◀️حداكثر شأن علمي كه بعضاً – نه كلاً – براي ايشان قائل مي‌شوند، محدود به فقه اصطلاحي و بيان احكام عملي است – در حالي كه سخنان متكلمان مسيحي و يهودي و حتي غير اهل كتاب، به عنوان دستاوردهاي عميق ديني در برخي مجامع حوزوي علمي و دانشگاهي مطرح مي‌گردد و در ترجمه كتابهاي آنها با استقبال فراواني از ناحيه دانشجويان علوم ديني مواجه مي‌شود. اينجا به غربت ائمه اطهار عليهم السلام بيشتر متنبه مي‌گرديم. ◀️اگر قرار بود به عده اي از علماء در طول دوران تاريخ كم توجهي شده، آنها قدر ناشناخته و غريب بمانند، آيا مردم بهتر از اين مي‌توانستند عمل كنند؟! ◀️خوب است به قضاوت بنشينيم كه نحوه برخورد با فرمايش‌هاي ائمه عليهم السلام چگونه است؟! ◀️به محض اين كه كلامي از امام معصوم عليهم السلام مطرح مي‌شود كه مخالف با مذاق فكر رايج و معمول است، در درجه اول، انتساب آن سخن به امام عليه السلام را زير سؤال مي‌برند، بعد در موضوع آن به انحاء مختلف تشكيك مي‌كنند، مانند اين كه سخن گفتن در آن موضوع خاص، در شأن امام عليه السلام هست يا خير! ◀️در مرحله بعد، اگر قولي از امام عليه السلام هنوز مورد توجه باقي مانده باشد، آن را خلاف ظاهر و بلكه مخالف صريح آن معنا مي‌كنند و استفاده از معناي ظاهري آن را در شأن عوام الناس مي‌دانند. اين چيزي است كه با كمال تأسف در بسياري از محافل علمي ديني خصوصاً دانشگاهي وجود دارد. ‌📚 #غربت_امام_عصر ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast