پخش زنده قرائت دعای کمیل با نوای ذاکر اهلبیت(ع)کربلایی مصطفی آرن

🌷❤️🌷❤️🌷❤️🌷 بنا بر فرموده رهبر بزرگوار، مهم مشارکت بالا است. همگی پای صندوقهای رأی حضور پرشور خواهیم داشت. رأی حد اکثری 🌱💦🌱💦🌱💦🌱

🎋🌷🎋🌷🎋🌷🎋 صبح روز شنبه چه رای داده باشیم و چه در خانه نشسته باشیم، این جمله از امیر المومنین «ع» را به یاد بیاوریم که: «هر قوم، حکومتی را داراست که شایسته آن است». ما هستیم که انتخاب می‌کنیم. مسجد جامع حسینی شادآباد

انتخابات در مسجد جامع حسینی شادآباد. با استقبال پرشور مردم. 🎋🎋🎋🎋ایران سربلند

حضور ریاست محترم آموزش و پرورش منطقه ۱۸ درجمع مسؤلین صندوق اخذ آراء ریاست جمهوری. مسجد جامع حسینی شادآباد

لحظه رأی دادن حاج آقا حسینی امام جماعت مسجد. مسجد جامع حسینی شادآباد

ازدحام جمعیت رأی دهندگان. باتوجه به اینکه در این مسجد دو صندوق اخذ رأی مستقر است، درعین حال جمعیت زیاد در صف انتظار به سر میبرند. مسجد جامع حسینی شادآباد

انتقال آجر جهت ساخت سرویس بهداشتی داخل حیاط مسجد،توسط خادمان افتخاری

🔸ترتیل صفحه 345 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۴۵🌷 هر گروهی به آنچه نزد خود دارد، خوشحال است: یکی از صفات و ویژگی های ناپسند که می تواند مانع فهم حقیقت شود، «تعصّب جاهلانه» است؛ یعنی پافشاری بر عقیده‏ ی نادرستی که هیچ دلیل علمی و عقلی آن را تأیید نمی کند و تنها به‏ سبب خو گرفتن با آن و وجود آن در آیین و رسوم نیاکان یا علاقه‏ ی افراطی، از آن پیروی می شود. بر اساس آیات قرآن، تمام پیامبران با این خصلت بد در میانِ مردمِ زمانشان مواجه بودند؛ چنان که در آیه‏ ی 23 سوره‏ ی زخرف می خوانیم: «پیش از تو نیز در هیچ شهری، پیامبر هشدار دهنده ای را نفرستادیم مگر این که ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: ما پدران خود را بر آیینی یافتیم و راه آنان را پیش می گیریم.» آیه‏ ی مورد بحث نیز به همین حقیقت مهم روانی و اجتماعی اشاره می کند. آری، تعصّب جاهلانه ی احزاب و گروه ها باعث می شود که هر یک، راه و آیینی را برای خود برگزینند و دریچه های مغز خود را به روی هر سخن دیگر ببندند و اجازه ندهند شعاع تازه ای به مغزشان بتابد و حقیقتی را بر آنان روشن کند. این حالت که از خودخواهی و خودبینی و خودپسندی سرچشمه می گیرد، بزرگ ترین دشمن تبیین حقایق و رسیدن به اتحاد و وحدت امّت هاست. این خوشحال بودن به راه و رسم خویش و احساس تنفّر و بیگانگی از هر چه غیر آن است، گاه به جایی می رسد که اگر انسان سخنی برخلاف راه و رسم خویش بشنود، انگشت در گوش می گذارد و جامه بر سر می کشد و پا به فرار می گذارد تا مبادا بر خلاف آنچه با آن خو گرفته، حقیقتی برایش روشن شود. قرآن کریم از قول حضرت نوح بیان می کند: «خدایا، من هر زمان که آن ها را دعوت کردم که [ایمان بیاورند] و تو آن ها را بیامرزی، انگشتان خویش را در گوش هایشان قرار دادند و لباس هایشان را بر خود پیچیدند و بر مخالفتشان پافشاری کردند و به شدّت تکبر ورزیدند.» پیشوایان دین نیز ما را از این اخلاق زشت بازداشته اند و برای آن، آثار و عواقب بسیار بدی برشمرده اند. در حدیثی از پیامبر می خوانیم: «هر کس که در دلش به اندازه‏ ی ذرّه ای تعصّب جاهلانه داشته باشد، خداوند او را در روز قیامت همراه با بیابان نشین های [کافر و نادان] دوران جاهلیّت محشور می کند.» در روایت دیگری از همان حضرت نقل شده است: «هر کس تعصّب جاهلانه ورزد یا برایش تعصّب ورزند، پیوندش با ایمان قطع می شود.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

☀️ به نام خدا السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب روز شنبه زیبایتان به خیر ✅  ذکر روز شنبه :  یا رب العالمین ( ای پروردگار جهانیان ) 100 مرتبه. 🌹🌷🌼🌹🌷🌼 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن تلاوت آیات صفحه🌹( ۳۴۶ )🌹

🔸ترتیل صفحه 346 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۴۶🌷 غرور، ممنوع!: خداوند در آیات 57 تا 61 این سوره، برخی از ویژگی های نیکو و پسندیده‏ ی دوستان خود را بیان فرموده است. این آیه به یکی از آن صفات خوب اشاره می کند؛ صفتی‏ که انسان های بزرگ با داشتن آن، هیچ گاه در چاه خودپسندی و غرور نمی افتند و همیشه تلاش می کنند وضعیت خود را همواره بهبود بخشند. بر اساس این آیه و سه آیه‏ ی پیش، افراد خداترس، باایمان و یکتاپرست، نهایت سعی و تلاش خود را برای انجام کارهای خوب و نیکو به کار می برند؛ نماز می خوانند، روزه می گیرند، واجبات مالی شان را ادا می کنند، حج می روند، جهاد می کنند و ... ؛ ولی هیچ گاه به کارهایشان مغرور نمی شوند و همیشه نگران این هستند که سرانجام به پیشگاه پروردگارشان باز می گردند و باید در برابر فرمانروای مطلق هستی بایستند و در مورد رفتارشان پاسخ گو باشند. آنان نگرانند که مبادا اخلاص کافی در کارهایشان نداشته باشند؛ مبادا کارهایشان به علت ریا و خودنمایی مقبول واقع نشود؛ مبادا گناهانی از آنان سر زده باشد که تأثیر کارهای خوبشان را از بین برده باشد؛ از همه بالاتر این که آنان هر قدر هم کار خوب انجام داده باشند، آن را در برابر عظمت خدا، هیچ می دانند و کارهای خود را در برابر خدای نامحدود، چیزی نمی شمارند. رفتار و گفتارِ برترین انسان هایی که بر زمین گام نهاده اند، به خوبی نشان می دهد که آن افراد نیکوکار ـ که در لحظه لحظه‏ ی زندگی شان، خوبی و نیکی ثبت شده ـ چگونه کارهای خود را کوچک می شمردند و خویشتن را در برابر خدا، ناچیز و دست خالی می‏ پنداشتند. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام می خوانیم که به خدا عرضه داشت: «آنطور که شایسته ی توست، تو را نپرستیدیم.» یا از پیشوای پرهیزکاران علی(ع) نقل شده که با گریه و زاری می فرمود: «آه و افسوس از کم بودن توشه و طولانی بودن سفر(آخرت).» آری، مغرور شدن به کارهای خوب، یکی از بزرگ ترین دام های شیطان است؛ زیرا آن دشمن درجه ی یک انسان ها، با بزرگ جلوه دادن کارهای خوب و کوچک نشان دادن گناهان در چشم آدمی، او را از خدا طلبکار می کند و از اصلاح خویش و رشد و پیشرفت باز می دارد. در حدیثی از پیامبر می خوانیم که زمانی حضرت موسی با ابلیس روبه رو شد و سخنانی بین آن دو ردّ و بدل گشت؛ از جمله این که موسی از او پرسید: «مرا از گناهی آگاه کن که اگر آدمی زاد دچار آن شود، تو بر او مسلّط می شوی؟» او گفت: هنگامی که به خود مغرور شود و کارهای خوبش را زیاد شمارد و گناهانش در چشمش کوچک به نظر رسد [، بر او مسلّط می شوم].» در حدیثی از امام صادق نقل شده است: «دو مرد وارد مسجد شدند: یکی عابد و دیگری نافرمان؛ امّا در حالی از مسجد بیرون آمدند که مرد نافرمان، بسیار راست گو، و مرد عابد، نافرمان شده بود؛ بدین سبب که فرد عابد در حال غرور و خودپسندی وارد مسجد شد و به کارهایش می نازید و فکر و خیالش در این باره بود؛ ولی آن مرد نافرمان به پشیمانی از گناهانش می اندیشید و برای گناهانی که مرتکب شده بود، از خدا آمرزش می طلبید.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ☀️ به نام خدای مهربان السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب صبح یکشنبه زیبایتان به خیر ✅ ذکر روز یکشنبه :   ( یا ذالجلال و الاکرام/ ای صاحب جلالت و کرامت ) 100 مرتبه. 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۳۴۷ )🌹

🔸ترتیل صفحه 347 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه - عراق 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

نکته تفسیری صفحه ۳۴۷: سه نعمت بزرگ: اگر برای چند دقیقه چشمان خود را ببندیم و گوش هایمان را بگیریم و در حالی که نه چیزی را می بینیم و نه می شنویم، به کارهای روزانه مان ادامه دهیم، ما در این لحظات، دنیای تاریک و ساکتی را تجربه می کنیم، از اتّفاقات اطرافمان ناآگاه می مانیم، از اخبار و حوادث جدید بی اطّلاع می شویم، تغییرات محیط اطرافمان را نمی بینیم، و خلاصه، در جهانِ بی خبری به سر می بریم! به‏ راستی یکی از تفاوت های مهم ما با گیاهان و جمادات، داشتن گوش و چشم است. ما با چشم هایمان، جهان را می بینیم و از مناظر زیبای آن لذّت می بریم. چهره های متفاوت را از یکدیگر تشخیص می دهیم و می توانیم اشکال گوناگون را از هم بشناسیم. همچنین با گوش هایمان صداهای متفاوت را می شنویم؛ از بسیاری از خطرات آگاه می شویم، و از همه مهم تر، می-توانیم سخنان انسان های دیگر را بشنویم و با آنان سخن بگوییم. امّا فراتر از این ها، ما قدرتی داریم که دیگر جانداران از آن بی بهرهاند؛ آن نیروی ارزشمند، قدرت اندیشه است که به انسان ها کمک می کند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند، از چند مطلب به هم پیوسته نتیجه بگیرند، رازها و رمزهای جهان را کشف کنند و به اختراعات مهم دست یابند. در واقع، قدرت شنوایی و بینایی، ابزار ما برای شناخت جهان مادّی اند، و قدرت عقل و اندیشه، ابزار ما برای تجزیه و تحلیلِ یافته هایمان از راه چشم و گوش. همچنین مسائل ذهنی محض نیز با عقل بررسی می شود؛ مسائلی مانند ریاضیات و فلسفه. به هر حال، این سه نیرو، یعنی دیدن، شنیدن و اندیشیدن، سه نعمت بسیار بزرگ خدا به ما انسان هاست که به زندگیِ انسانیِ ما معنا و مفهوم بخشیده است. خدای مهربان در این آیات به بندگانش این سه نعمت مهم را یادآوری فرموده، از آنان گله می کند که چرا شکر این نعمت ها را بسیار اندک به جا می آورند. البتّه شکر، مراحل متعددی دارد که آسان ترین آن ها، مرحله‏ی زبانی، و والاترین آن ها، مرحله‏ی عملی است؛ یعنی انسان در عمل، نعمت های خدا را در مسیری به کار بندد که خدا می پسندد و برای آن، چنین نعمتی را به انسان بخشیده است. به‏ راستی، شکر نعمت گوش و چشم و دل چیست و این نعمت ها چه حقّی بر انسان دارند؟ آیا اگر ما پنجره‏ی چشم را به هر صحنه ای بگشاییم و دریچه‏ی گوش را به هر صدایی باز کنیم و هر دزد و راهزنی را به خانه‏ی قلبمان راه دهیم، به این نعمت های مهم کم لطفی نکرده ایم؟ پیشوای چهارم ما فرموده است: «حق گوش این است که آن را پاک نگاه داری و راهی به دل و جانت قرار دهی که فقط سخنان خوب از آن عبور کند تا بدین ‏وسیله در قلبت خوبی ایجاد کنی یا خلق وخوی پسندیده ای به‏ دست آوری؛ زیرا گوش، دریچه ای است که سخن از راه آن به دل می رسد و با آن، انواع و اقسام معانی خوب و بد به آن راه می یابد ... امّا حق چشم این است که از آنچه بر تو حلال نیست، آن را بپوشانی و آن را از این سو و آن سو نگریستن بازداری؛ مگر اینکه به جایی باشد که عبرتی در آن وجود داشته باشد که باید با چشم به آن بنگری و از روی علم و آگاهی از آن بهره گیری؛ زیرا چشم، دریچه‏ی عبرت آموزی است.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷🌴🌷🌴🌷🌴🌷 . تقویم تاریخ ۲۲ ذی الحجه شهادت میثم تمار درچنین روزی سال ۶۰ هجری جناب میثم درکوفه بدست عبیدالله زیاد به شهادت رسید . میثم تمار میثَم تمّار اَسَدی کوفی، از یاران امام علی(ع)، امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین(ع)، که ده روز پیش از واقعه کربلا در کوفه به شهادت رسید. از جزئیات زندگی میثم، اطلاعات روشنی در دست نیست. او در کوفه خرمافروشی می‌کرد. کرامات و پیش‌گویی‌هایی به او نسبت داده‌اند. او به دستور ابن زیاد به دار آویخته شد و مرقدش در نزدیکی مسجد کوفه قرار دارد. نام کامل: میثم فرزند یحیی از قبیله بنی اسد. بعضی از محققان ، میثم را ایرانی دانسته‌اند که چون بردهٔ زنی از بنی‌اسد بوده، به این قبیله منتسب شده است. حضرت علی(ع) میثم را از آن زن خرید و آزاد کرد. چون نامش را پرسید، گفت «سالم» نام دارم. حضرت به او گفت پیامبر اکرم مرا آگاه کرده که پدر ومادر عجمی‌ات، تو را میثم نامیده‌اند. میثم سخن علی(ع) را تصدیق کرد و نامش را به میثم تغییر داد و کنیه‌اش ابوسالم شد. کنیهٔ دیگر او ابوصالح بود. او دارای فرزندانی به نامهای صالح، شُعَیب، عِمران و حمزه است که با همراهی اهل بیت (ع) بزرگ شدند. فرزندان آنان نیز از اصحاب و راویان ائمهٔ شیعه بودند از آن جمله علی بن اسماعیل بن شعیب بن میثم از متکلمان شیعهٔ امامیه و از نخستین مؤلفان کتاب‌های کلامی است. لقب تمار و سبب آن میثم در بازار کوفه خرما می‌فروخت و از این رو، به او لقب تمّار «خرمائی» دادند. هنگامی که به نمایندگی معترضان بازار کوفه، در دربار عبیدالله بن زیاد سخن گفت، ابن‌زیاد از منطق، سخنوری، فصاحت و بلاغت او در شگفت ماند. خطابه‌رهای او بر ضد حکومت امویان، وی را در میان دشمنان این حکومت، بارز ساخت. یار سه امام میثم را از اصحاب سه امام نخست شیعیان، علی و حسن (ع) و حسین (ع) برشمرده‌اند اما شهرت او بیشتر به سبب شاگردی امام علی(ع) بوده است. میثم بسیار دوستدار اهل بیت پیامبر(ص) بود و آنان نیز به او توجه خاصی داشتند. به گفتهٔ ام سلمه، همسر پیامبر «ص»، پیامبر بارها از میثم به نیکی یاد کرده و دربارهٔ وی به امام علی(ع) سفارش کرده است. پس از امام علی (ع)، میثم در شمار اصحاب وفادار امام حسن (ع) و سپس امام حسین(ع) در آمد. امام حسین «ع» به میثم توجه ویژه‌ای داشت و از او به نیکویی یاد می‌کرد. میثم و واقعه کربلا در سال ۶۰، کمی پیش از قیام امام حسین و حادثهٔ کربلا، میثم برای زیارت خانه خدا رهسپار مکه شد. او در مکه موفق نشد امام را ملاقات کند،  و به سوی کوفه مراجعت کرد. پیشگوئی شهادت وی امام علی«ع» میثم را از چگونگی شهادتش، قاتل وی و آویخته‌شدنش به درخت نخلی که آن را به او نشان داده بود، آگاه ساخته و به او بشارت داده بود که بخاطر مقاومت او، در آخرت، همنشین امام خواهد بود. گفته شده است میثم بعد از این، کنار آن درخت نماز می‌خواند و با آن سخن می‌گفت. میثم خبر شهادتش را که از زبان امام علی(ع) شنیده بود، برای دیگران هم نقل می‌کرد. دستگیرشدن میثم میثم در راه بازگشت از مکه در قادسیه (در پانزده فرسخی کوفه) توسط مأموران ابن‌زیاد دستگیر وزندانی شد. در زندان، میثم با مختار که او نیز زندانی شده بود، برخورد کرد و خبر آزادی نزدیک او را پیش‌گویی کرد و سرانجام میثم به دستور ابن‌زیاد به دار آویخته شد . میثم بالای چوبهٔ‌دار با صدای بلند از فضایل حضرت علی «ع» سخن میگفت و فتنه‌های بنی اُمیه را برمیشمرد. ابن‌زیاد، دستور داد بر دهان میثم لجام نهند. گفته شده است او نخستین فردی بود که در اسلام بر دهانش لجام نهاده شد. سرانجام بدستور ابن‌زیاد زبان او را قطع کردند. میثم ، لحظاتی پس از آنکه زبانش قطع شد، به شهادت رسید. بارگاه و مقبره میثم تمار در نزدیکی مسجد کوفه قراردارد. شهادت میثم تمّار در ۲۲ ذی‌الحجه سال ۶۰ هجری قمری، ده روز پیش از ورود امام حسین(ع) به عراق، روی داد. سیدجمال الدین حسینی کهدوئی ـــ امام جماعت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عضویت در کانال مسجد جامع حسینی شادآباد https://eitaa.com/masjedjamehosseinishadabad