eitaa logo
خواهران مسجدالحسین (ع) جوادیه بیرجند
472 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
2.7هزار ویدیو
111 فایل
کاری از خواهران مسجدالحسین(ع) جوادیه بیرجند برنامه ی کانال: شنبه:معنوی و اخلاقی 1شنبه:سیاسی 2شنبه:مهدویت 3شنبه:انتخاب همسر 4شنبه:ارتباط همسران و سبک زندگی 5شنبه:مکتب سلیمانی و کتاب صوتی جمعه:آشپزی وپیام های مناسبتی روزانه راه ارتباطی @Maktabsoleimany
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ عصر ظهور، عصر تجلی شئون امام است 🔻 همه‌ی شئونی که در محقق می‌شود، در معارف ما به خودِ تعریف می‌شود؛ یعنی اگر در زمین محقق می‌شود، کلمه‌ی عدل الهی، خود امام است. طبق روایات، وقتی امام به دنیا می‌آیند، در پیشانی ایشان نوشته است، «وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا». او کلمه‌ی تام خداست؛ وقتی ولایت امام محقق شد، عدالت محقق می‌شود. همین‌طور به خود امام برمی‌گردد. «أحی به القلوب المیته»، قلوب با امام زنده می‌شوند. اگر محقق می‌شود، ، ولایت امام است. همه‌ی نعمت‌ها ذیل امام تعریف می‌شوند، «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» در روایات، نعیم یعنی وجود امام. 🔸 اگر است، نور امام است، «وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا». امام صادق علیه‌السلام فرمودند نور رب یعنی نور امام. اگر است ذیل ولایت است: «ولایة علی‌بن‌ابی‌طالب حصنی...» پس همه‌ی حقایقِ عصر ظهور، نازله‌ی امام هستند؛ بنابراین عصر امام با همه‌ی شاخصه‌هایش، فرع امام است. به همین دلیل است که به امام می‌گوییم . چون امامِ دوران است. عصر ظهور، عصر تجلی شئون حضرت است. 👤 📚 از کتاب | ج۲ 📖 صص ۱۱۲ تا ۱۱۵ 🙏 @FatemeyeZahra_birjand
✳ امام زمان؛ میزان‌کننده‌ی ترازوها 🔻 شرّ -که بدترین شر است- شری است که در آن، به و به تبدیل شده است. در این زمان ترازوها تغییر کرده، زیبایی‌شناسی‌ها عوض شده و اراده‌ها در آخرین حد از انحراف و انحطاط قرار گرفته‌اند و به همین دلیل تاریکی مطلق حاکم شده است. در تاریکی مطلق، خشت گلی جای طلا را می‌گیرد؛ چراکه ترازوهای بشر عوض شده است. لذا حضرت (عج) ابتدا ترازوها را اصلاح می‌کنند تا عدل در بیرون قابل تحقق باشد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۳ و ۱۱۴ 🙏 @FatemeyeZahra_birjand
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ @FatemeyeZahra_birjand