#امام‌شناسی‌از‌منظرامام‌رضا(ع) 🪴 #برگ‌نهم🪴 🌿﷽🌿 تفاوت نبوت وامامت نبوت، راهنمایی است و امامت، رهبری ختم نبوت به معنای ختم راهنمایی الهی است نه ختم رهبری الهی. راهنمایی، تنها  جنبه آموزشی و تبلیغی دارد. اما رهبری، جنبه تحریک و سوق دادن و در راه انداختن است وظیفه نبی، تنها تبلیغ دین و نشان دادن راه است. « و ما علی الرسول الا البلاغ» اما علاوه بر راهنمایی و ارشاد، سامان دادن، سازماندهی به قوای افراد، تشکل قدرت، تحریک اندیشه ها و تولید شوق و رغبت در آن ها و نیز بیداری خفتگان و ایجاد انگیزه برا ی نا شکفته ها به سوی سازندگی، در مفهوم رهبری داخل است. به دیگر کلام : معنای رهبری، ایصال الی المطلوب،قیادت وامامت است. در بینش امام رضا، امام شایسته و توانمند باید ضمن ارشاد و بیان احکام بر جریانات سیاسی و اجتماعی جامعه  نیز رهبری و نظارت کند. امام رضا(ع) در نشان دادن سیمای امامت و نقش پویای آن، تعبیری زیبا دارند، که چنین می فرمایند : « ان الامامه  الاسلام النامی و فرعه السامی » «همانا امامت ریشه اسلام بالنده و شاخه سر بلند آن است.» در این روایت، امام رضا (ع) امامت را به دو گونه معنا نموده، اول به عنوان، ریشه اسلام بالنده و دوم به عنوان شاخه فرازمند آن. چنانکه در قرآن کریم ما این دو معنا را می توانیم ملاحظه نمائیم ؛ « الم تر کیف ضزب الله مثلا کلمه طیبه کشجره طیبه اصلها ثابت و فرعها فی السماء » « آیا ندیدی که خداوند چگونه مثل زده است؟ گفتار و اعتقاد پاکیزه ماننددرختی است که ریشه اش استوار و شاخه اش در آسمان است.» چهارشنبه های زیارتی ثا من الحجج ع نایب زیاره شهدوامام شهدا ومحبین اهل بیت ع